Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2022

Αφορισμός

 Κατάρα και ανάθεμα στους ρουφιάνους, στα όργανα του αντίχριστου συστήματος...


Σχισθείη η γη και καταπίη αυτούς ως τον Κορέ, Δαθάν και Αβειρών. Ο σίδηρος και αι πέτραι λυθήτωσαν, αυτοί δε ουδαμώς...κατηραμένοι, ασυγχώρητοι, άλυτοι και τυμπανιαίοι...

Ψαλ. 27,4 δὸς αὐτοῖς, Κύριε, κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν καὶ κατὰ τὴν πονηρίαν τῶν ἐπιτηδευμάτων αὐτῶν· κατὰ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν αὐτῶν δὸς αὐτοῖς, ἀπόδος τὸ ἀνταπόδομα αὐτῶν αὐτοῖς. 

Punish them for what they have done, for the evil they have committed. Punish them for all their deeds; give them what they deserve!

 Δώσε, Κύριε, εις αυτούς σύμφωνα με τα έργα των, σύμφωνα με την πονηρίαν και την πανουργίαν των εγκληματικών των σχεδίων και ενεργειών. Δώσε εις αυτούς σύμφωνα με τα κακά έργα των, που διαπράττουν με τα ίδια των τα χέρια. Πλήρωσέ τους και ανταπόδωσέ τους ως μισθόν και ποινήν, αυτό που αρμόζει εις τας αμαρτωλάς των πράξεις.

(Ψαλμ. 35:1 επ. )«Κύριε, κρίνε εκείνους που με κατακρίνουν. πολέμησε όσους με πολεμούν… Ας νικηθούν… αυτοί που θέλουν να πάρουν την ζωή μου!… Ας γίνουν σαν το άχυρο που το σκορπίζει ο αγέρας. και του Κυρίου ο άγγελος ας τους κυνηγά… Ας είναι σκοτεινή κι ολισθηρή η πορεία τους…»

Ψαλ. 34,5          γενηθήτωσαν ὡσεὶ χνοῦς κατὰ πρόσωπον ἀνέμου, καὶ ἄγγελος Κυρίου ἐκθλίβων αὐτούς·

 May they be like straw blown by the wind as the angel of the Lord pursues them!

Ας γίνουν σαν κονιορτός στο ισχυρόν φύσημα του ανέμου. Άγγελος Κυρίου ας επέλθη εναντίον αυτών, ποδοπατών και συνθλίβων τον ένα επάνω στον άλλον.

Ψαλ. 36,9 ὅτι οἱ πονηρευόμενοι ἐξολοθρευθήσονται,…

For those who are evil will be destroyed,

 Διότι όλοι αυτοί, οι οποίοι σκέπτονται το πονηρόν και πράττουν το κακόν, θα εξολοθρευθούν.

Ψαλ. 36,10 καὶ ἔτι ὀλίγον καὶ οὐ μὴ ὑπάρξῃ ὁ ἁμαρτωλός, καὶ ζητήσεις τὸν τόπον αὐτοῦ, καὶ οὐ μὴ εὕρῃς·

A little while, and the wicked will be no more; though you look for them, they will not be found. 

Καμε υπομονήν· ολίγος καιρός ακόμη θα περάση και ο αμαρτωλός, του οποίου συ σήμερον την ευτυχίαν ημπορεί να ζηλεύης, δεν θα υπάρχη πλέον. Θα αναζητήσης τον τόπον, στον οποίον αυτός είχε ζήσει ευτυχής, και δεν θα τον εύρης.

Ψαλ. 36,15 ἡ ῥομφαία αὐτῶν εἰσέλθοι εἰς τὰς καρδίας αὐτῶν καὶ τὰ τόξα αὐτῶν συντριβείη.

But their swords will pierce their own hearts, and their bows will be broken. 

Η ρομφαία των θα εισέλθη και θα διαπεράση την ιδικήν των καρδίαν, τα δε τόξα των θα συντριβούν.

Ψαλ. 36,17   ὅτι βραχίονες ἁμαρτωλῶν συντριβήσονται,

for the power of the wicked will be broken,

Διότι οι βραχίονες των αμαρτωλών, που φαίνονται σήμερον τόσον ισχυροί, θα συντριβούν μετ' ολίγον.

Ψαλ. 51,7 διὰ τοῦτο ὁ Θεὸς καθέλοι σε εἰς τέλος· ἐκτίλαι σε καὶ μεταναστεύσαι σε ἀπὸ σκηνώματός σου καὶ τὸ ῥίζωμά σου ἐκ γῆς ζώντων. 

Therefore may God destroy thee for ever, may he pluck thee up and utterly remove thee from [thy] dwelling, and thy root from the land of the living.

Δια τούτο ο Θεός θα σε κατακρημνίση, θα σε ξερριζώση εντελώς, θα σε μαδήση και θα σε γυμνώση από όλα όσα έχεις. Θα σε εκδιώξη και θα σε εξορίση από την πατρίδα σου, και αυτάς ακόμη τας ρίζας των απογόνων σου θα εξαφανίση εκ μέσου των ζώντων.

Ψαλ. 54,16 ἐλθέτω δὴ θάνατος ἐπ᾿ αὐτούς, καὶ καταβήτωσαν εἰς ᾅδου ζῶντες· ὅτι πονηρία ἐν ταῖς παροικίαις αὐτῶν ἐν μέσῳ αὐτῶν.

Let death come upon them, and let them go down alive into Hades, for iniquity is in their dwellings, in the midst of them.

Ας πέση, λοιπόν, εναντίον αυτών ο θάνατος. Ας ανοίξη ο Άδης το στόμα του και ας καταβούν, και αυτοί και ο προδότης, ζωντανοί στον τάφον. Διότι μόνον πονηρία και κακία υπάρχει ανάμεσά των και εις τας κατοικίας των.

Ψαλ. 57,7  ὁ Θεὸς συντρίψει τοὺς ὀδόντας αὐτῶν ἐν τῷ στόματι αὐτῶν, τὰς μύλας τῶν λεόντων συνέθλασεν ὁ Κύριος·

Break the teeth in their mouths, O God; Lord, tear out the fangs of those lions! 

Ο Θεός θα συντρίψη τα δόντια των ασεβών αυτών δικαστών μέσα στο στόμα των. Θα καταθρυμματίση τους οδόντας αυτών, οι οποίοι ώσαν άγριοι λέοντες επιζητούν να κατασπαράξουν και να αλέσουν τα θύματά των.

(Ψαλμ. 58:7-11): «Σύντριψέ τους, Θεέ, τα δόντια μες στο στόμα τους. σπάσε Κύριε, τα σαγόνια των λιονταριών. Ας σκορπιστούν σαν τα νερά που τρέχουν… θα χαίρεται ο δίκαιος που είδε την ανταπόδοση. τα πόδια του θα πλένει στο αίμα των ασεβών…».

Ψαλ. 62,10 αὐτοὶ δὲ εἰς μάτην ἐζήτησαν τὴν ψυχήν μου, εἰσελεύσονται εἰς τὰ κατώτατα τῆς γῆς·

But they vainly sought after my soul; they shall go into the lowest parts o the earth. 

Αυτοί δε οι εχθροί μου, οι οποίοι με πολεμούν, ματαίως προσεπάθησαν να αφαιρέσουν την ζωήν μου. Θα αποτύχουν στο έργον των, αλλά και οι ίδιοι θα φονευθούν και θα κατέλθουν στον άδην, εις τα βάθη της γης.

Ψαλ. 62,11 παραδοθήσονται εἰς χεῖρας ῥομφαίας, μερίδες ἀλωπέκων ἔσονται.

They shall be delivered up to the power of the sword; they shall be portions for foxes. 

Θα παραδοθούν εις σφαγήν ρομφαίας, τα σώματά των άταφα θα γίνουν τροφή δια τας αλώπεκας.

(Ψαλμ. 69:23-29): «Παγίδα ας γίνουν τα τραπέζια τους μπροστά τους. τα μάτια τους ας σκοτεινιάσουν να μη βλέπουν… Άδειασε την οργή σου πάνω τους. και ο άγριος θυμός σου ας τους βρει. Ας γίνει η κατασκήνωσή τους έρημη… Απ’ το βιβλίο των ζώντων ας σβηστούν».

Ψαλ. 68,29 ἐξαλειφθήτωσαν ἐκ βίβλου ζώντων καὶ μετὰ δικαίων μὴ γραφήτωσαν.

Let them be blotted out of the book of the living; let them not be enrolled among the righteous. 

Ας σβησθούν εξ όλοκλήρου τα ονόματά των από το βιβλίον των σωζομένων εις ζωήν αιώνιον και ας μη καταγραφούν με τα ονόματα των δικαίων.

Ψαλ. 82,15 ὡσεὶ πῦρ, ὃ διαφλέξει δρυμόν, ὡσεὶ φλόξ, ἣ κατακαύσει ὄρη, 

As fire which shall burn up a wood, as the flame may consume the mountains;

Κατάκαυσέ τους, όπως η πυρκαϊά κατακαίει τα δάση του δρυμού, όπως μια μεγάλη φλόγα κατακαίει τα κατάφυτα όρη.

(Ψαλμ. 83:14-17): «Θεέ μου κάντ’ τους σαν το άχυρο στον άνεμο, σαν τη φωτιά που κατακαίει το δάσος… Έτσι καταδίωξέ τους με την καταιγίδα σου… Γέμισε με ντροπή τα πρόσωπά τους».

Ψαλ. 108,8 γενηθήτωσαν αἱ ἡμέραι αὐτοῦ ὀλίγαι, καὶ τὴν ἐπισκοπὴν αὐτοῦ λάβοι ἕτερος.

 Αι ημέραι της ζωής του ας γίνουν ολίγαι και το αξίωμά του είθε να το πάρη άλλος.

Ψαλ. 108,9 γενηθήτωσαν οἱ υἱοὶ αὐτοῦ ὀρφανοὶ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ χήρα·

  Ορφανά και απροστάτευτα ας μείνουν τα παιδιά του, χήρα ας μείνει η γυναίκα του.

Ψαλ. 108,17 καὶ ἠγάπησε κατάραν, καὶ ἥξει αὐτῷ· καὶ οὐκ ἠθέλησεν εὐλογίαν, καὶ μακρυνθήσεται ἀπ᾿ αὐτοῦ.

Ο εχθρός μου ηγάπησε την κατάραν, και θα πέση επάνω του αυτή. Δεν ηθέλησε την ευλογίαν και δια τούτο η ευλογία θα απομακρυνθή από αυτόν.

(Ψαλμ. 109:9-13): «Ας γίνουν τα παιδιά του ορφανά και η γυναίκα του χήρα… Ας απαιτήσει ο δανειστής όλα του τα υπάρχοντα… Οι απόγονοί του ας εξολοθρευτούν σε μια γενιά να σβήσει το όνομά τους… Να καταριέται του άρεσε, ας πέσει πάνω του η κατάρα».

Ψαλ. 140,6 κατεπόθησαν ἐχόμενα πέτρας οἱ κριταὶ αὐτῶν· ἀκούσονται τὰ ῥήματά μου ὅτι ἡδύνθησαν.

 Διότι οι πρόκριτοι και επίσημοι μεταξύ αυτών κατεποντίσθησαν εις την θάλασσαν πλησίον αποκρήμνων βράχων. Οι δίκαιοι θα ακούσουν τα λόγια μου αυτά και θα αισθανθούν γλυκείαν και δικαίαν ικανοποιησιν.

Ψαλ. 140,7 ὡσεὶ πάχος γῆς ἐῤῥάγη ἐπὶ τῆς γῆς, διεσκορπίσθη τὰ ὀστᾶ αὐτῶν παρὰ τὸν ᾅδην.

 Οπως οι βώλοι του παχέος χώματος όταν ρίπτωνται εις την γην, σπάζουν και διασκορπίζονται ως χώμα, έτσι θα διασκορπισθούν άταφα τα οστά των ασεβών ανθρώπων παραπλεύρως στο στόμα του άδου.

Ψαλ. 140,10 πεσοῦνται ἐν ἀμφιβλήστρῳ αὐτῶν οἱ ἁμαρτωλοί· 

 Οι αμαρτωλοί θα πέσουν και θα περιπλακούν εις τα δίκτυα της δολιότητός των,

Ψαλ. 142,12  καὶ ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τοὺς ἐχθρούς μου καὶ ἀπολεῖς πάντας τοὺς θλίβοντας τὴν ψυχήν μου, ὅτι ἐγὼ δοῦλός σού εἰμι.

Με το έλεός σου αυτό, που θα δείξης προς εμέ, θα εξολοθρεύσης τους εχθρούς μου, θα καταστρέψης όλους εκείνους, οι οποίοι θλίβουν την ζωήν μου, διότι εγώ είμαι ιδικός σου δούλος.

Ψαλ. 143,6 ἄστραψον ἀστραπὴν καὶ σκορπιεῖς αὐτούς, ἐξαπόστειλον τὰ βέλη σου καὶ συνταράξεις αὐτούς.

Αστραψε αστραπήν επάνω από τους εχθρούς μου κα θα τους διασκορπίσης. Στείλε εναντίον των τα βέλη σου, και θα τους συγκλονίσης

Ψαλ. 151,6 ἐξῆλθον εἰς συνάντησιν τῷ ἀλλοφύλῳ, καὶ ἐπικατηράσατό με ἐν τοῖς εἰδώλοις αὐτοῦ·

I went forth to meet the Philistine; and he cursed me by his idols. 

Εξήλθον, δια να αντιμετωπίσω και μονομαχήσω με τον αλλόφυλον Γολιάθ, και εκείνος με κατηράσθη επικαλεσθείς εναντίον μου τα είδωλά του.

Ψαλ. 151,7 ἐγὼ δέ, σπασάμενος τὴν παρ᾿ αὐτοῦ μάχαιραν, ἀπεκεφάλισα αὐτὸν καὶ ἦρα ὄνειδος ἐξ υἱῶν Ἰσραήλ.

But I drew his own sword, and beheaded him, and removed reproach from the children of Israel.

Εγώ όμως ανέσπασα την ιδικήν του μάχαιραν και τον απεκεφάλισα. Απεμάκρυνα δε έτσι και εξήλειψα την εντροπήν του ισραηλιτικού λαού. 


αφορισμός: εκκλησιαστική ποινή με την οποία μέλος ενός χριστιανικού δόγματος αποκλείεται εντελώς από τη χριστιανική κοινότητα, ως τιμωρία για πολύ σοβαρά αμαρτήματα στα οποία περιέπεσε.


Ο αφορισμός κατά τους ιερούς κανόνες είναι απλώς απομάκρυνση από τη θεία Μετάληψη και έχει χαρακτήρα θεραπευτικό και καθόλου τιμωρητικό. Η φράση «αφοριζέσθω», όταν συναντάται σε εκκλ. κανόνες, σημαίνει να μην κοινωνήσει ο άνθρωπος που διέπραξε κάποιο συγκεκριμένο αμάρτημα. Η οδηγία αυτή αποσκοπεί, αφενός, στη συνειδητοποίηση της σοβαρότητας της κατάστασης, από πλευράς του χριστιανού (αφού, για ένα χριστιανό, η συμμετοχή  στη θεία Μετάληψη ισοδυναμεί με πνευματική τροφή), και, αφετέρου, στην προστασία της ψυχής του από ανάξια συμμετοχή στη θεία Μετάληψη, δηλ. συμμετοχή με κηλίδες εγωισμού και ηθικής πώρωσης, κατά το Α΄ προς Κορινθίους 11, 29. Η θεία κοινωνία θεωρείται «φάρμακον αθανασίας» και ένα φάρμακο βλάπτει όταν λαμβάνεται υπό ακατάλληλες συνθήκες.

Ο αναθεματισμός των αιρετικών από τις Οικ. Συνόδους δηλώνει ότι η Εκκλησία παραιτείται από τη φροντίδα για τη σωτηρία τους, αναθέτοντάς την (ανάθεμα = ανάθεση) εξ ολοκλήρου στο Θεό, αφού διαπιστώνει εγωιστική απόρριψη των προσευχών και της διδασκαλίας της.



«οποίοι αν ώσιν, άνδρες ή γυναίκες, συγγενείς ή ξένοι, ομού αφωρισμένοι υπάρχωσι, και κατηραμένοι, και ασυγχώρητοι, και μετά θάνατον άλυτοι, και τυμπανιαίοι· αι πέτραι και ο σίδηρος λυθείησαν, αυτοί δε μηδαμώς· κληρονομήσειεν την λέπραν του Γιεζή και την αγχόνην του Ιούδα, στένοντες είεν και τρέμοντες επί της γης ως ο Κάιν, η οργή του Θεού είη επ’ αυτούς, και άγγελος Κυρίου καταδιώξαι αυτούς εν διστόμω μαχαίραν… μηδείς συμφάγη αυτοίς ή συμπίη ή συναναστραφή ή χαιρετίση ή μετά θάνατον ταφής αξιώση, έχοντες και τας αράς πάντων των απ’ αιώνος αγίων και των οσίων τριακοσίων δέκα και οκτώ θεοφόρων Πατέρων».


ο Μητροπολίτης Αμβρόσιος αφορίζει μόσιαλο και χωμενίδη: 


https://www.youtube.com/watch?v=nxDKxvfgQkw