σαρδέλες

 σήμερα αντί για σαρδέλες αγόρασα μπακαλιαράκια. αντι να δώσω 5 ευρώ για 2 κιλά, έδωσα είκοσι (20) ευρώ για τον ίδιο αριθμό κιλων!!!

ρίχνω τα ψαρια σε μία κατσαρόλα με νερό (ειναι ήδη καθαρισμένα στο ψαράδικο) και σε πέντε λεπτά ειναι έτοιμα. τα βγάζω από την κατσαρόλα, τα βάζω σε πιάτο, ρίχνω λάδι, λεμόνι και αλάτι και τα τρώω κατ'ευθείαν (με συνοδεία ούζου ή τσίπουρου). τέλεια μαγειρική. 

το ερώτημα της ημέρας: γιατί να δώσουμε τέσσερις φορές παραπάνω χρήματα για να φάμε την ίδια ποσότητα ψαριων;;;;;

εδω η μαγειρική από παλαιότερο βίντεο:

https://www.youtube.com/watch?v=MFdGh0HMlsM

σχολιασμός στον θεό του Σπινόζα

σχολιασμός των παρακάτω (με όρθια γράμματα)

Όταν ο Αϊνστάϊν έδινε ομιλίες σε συνέδρια Πανεπιστημίων των ΗΠΑ, η ερώτηση που έκαναν οι σπουδαστές του ήταν: -"Πιστεύετε στον Θεό;" Κι εκείνος απαντούσε:

ο Άινστάιν ηταν καλός επιστήμονας αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι και οι θεολογικές του απόψεις στέκουν. οι επιστήμονες ασχολουνται με το κτιστό, με ό,τι υπάρχει μέσα στο Σύμπαν. ο Θεός ειναι άκτιστος, δεν μπορει να μπει στο εργαστήριό τους.

"Πιστεύω στον Θεό του Σπινόζα."

ο Θεός του Σπινόζα ειναι η απρόσωπη δύναμη, το μπράχμαν του Ινδουισμου, που υπάρχει μέσα στο σύμπαν, σύμφωνα με τις Βέδες από το 1500 π.Χ.. όταν ο αληθινός Θεός έδινε τις 10 εντολές στον Μωυσή, ο διάβολος έδινε τις βέδες στους Ινδούς. δεν ειναι δυνατόν οι πέτρες, το σύμπαν, να ειναι Θεός. οι πέτρες ειναι πέτρες και Κάποιος τις έφτιαξε, χωρίς να ειναι Ενωμένος με αυτές.

Ο Θεός ή η Φύση του Σπινόζα όπως το αποκωδικοποίησε ο Francisco Javier Ángel 

τα ανωτέρω ειναι επιβεβαίωση όσων σχολίασα παραπάνω. η φύση, το σύμπαν ταυτίζεται κατά τον σπινόζα και όλους τους ειδωλολάτρες όλων των εποχων με τον Θεό. "εν το παν" έλεγαν οι αρχαιοι Έλληνες αλλά ηταν λάθος.

«Αυτό που φαντάζομαι ότι, αν υπήρχε ο Θεός, θα έλεγε:

μία απρόσωπη δύναμη δεν μιλάει, μόνο ο Προσωπικός Τριαδικός Θεός έχει προσωπική σχέση με το δημιούργημά του, τον άνθρωπο. μαλλον ο Διάβολος τα λέει αυτά.

Σταμάτα να προσεύχεσαι και να χτυπιέσαι στο στήθος.

με την προσευχή ενωνόμαστε με τον Θεό και αν χτυπιόμαστε ειναι διότι φταίξαμε με το Προπατορικό αμάρτημα, ακολουθωντας τον Σατανα, τον Διάβολο απομακρυνόμενοι από τον αληθινό Θεό.

 Αυτό που θέλω να κάνεις είναι να βγεις έξω στον κόσμο και να χαρείς την ζωή σου. Θέλω να ζεις να τραγουδάς ναι χαίρεσαι και να απολαμβάνεις όλα αυτά που έχω φτιάξει για σένα.

άλλο η χαρά που δίνει η ζωή κοντά στον αληθινό Θεό και άλλο η ευχαρίστηση που δίνουν προσωρινά οι παράνομες ηδονές, τις οποιες διαδέχονται με μαθηματική ακρίβεια οι οδύνες. ο Θεός μας θέλει χαρούμενους όχι χαζοχαρούμενους. για μας τα έχει φτιάξει ο Θεός αλλά η χρήση τους πρέπει να ειναι όπως θέλει ο Θεός, όπως ταιριάζει στο δημιούργημά του.

Σταμάτα πια να πηγαίνεις σε εκείνους τους μελαγχολικούς σκοτεινούς και κρύους ναούς που εσύ ο ίδιος κατασκεύασες και λες πως είναι το σπίτι μου. 

στον Ναό συναντουμε τον Θεό και τους συνανθρώπους μας. εικονίζει την Βασιλεία των Ουρανων από εδω, από αυτήν εδω τη ζωή. μελαγχολία υπάρχει στα σκοτεινά "κέντρα διασκέδασης". ούτε κρύοι ειναι, έχουν θέρμανση τον Χειμωνα και έιρ κοντίσιον το καλοκαίρι...

Το σπίτι μου είναι στα βουνά στα δάση, στα ποτάμια, στις λίμνες, στις θάλασσες. Εκεί είναι που ζω και εκφράζω την αγάπη μου για εσένα.

ωραια ειναι και τα βουνά και τα δάση. βλέποντας την φύση ο νους μας πάει στον Δημιουργό αλλά "ουκ ελάτρευσαν τη κτίση οι θεόφρονες παρά τον Κτίσαντα". και πάλι, στην ανωτέρω πρόταση παρουσιάζεται ένας Προσωπικός Θεός ενω ο θεός του Σπινόζα δεν ειναι προσωπικός...

Σταμάτα να με θεωρείς υπεύθυνο για την μίζερη ζωή σου.

η ζωή μας δεν ειναι μίζερη, όταν έχουμε σωστή σχέση με τον Θεό και τους συνανθρώπους μας. γίνεται μίζερη όταν ζουμε μέσα στα πάθη μας και στις αμαρτίες που μας απομακρύνουν από τον Θεό.

 εγώ ποτέ δεν σου είπα πως υπήρχε τίποτε κακό σε σένα ή ότι ήσουν αμαρτωλός ή ότι η σεξουαλικότητα σου ήταν κάτι κακό Το σεξ είναι δώρο που σου έχω δώσει με το οποίο μπορείς να εκφράσεις την αγάπη την έκσταση την χαρά σου.

ο Θεός μας έφτιαξε ελεύθερους. το κακό εισηλθε με το Προπατορικό αμάρτημα. το σεξ μας το έδωσε ο Θεός για να γεννιουνται άνθρωποι και μόνο μέσα στον γάμο...

Έτσι μη με κατηγορείς για όλα αυτά που σε έκαναν να πιστεύεις. Σταμάτα πια να διαβάζεις υποτιθέμενες αγίες γραφές που δεν έχουν να κάνουν τίποτα με εμένα. Αν δεν μπορείς να με διαβάσεις σε ένα ηλιοβασίλεμα, στην εξοχή, στο βλέμμα των φίλων σου, στα μάτια του παιδιού σου.Δεν θα με βρεις σε κανένα βιβλίο

πιστεύουμε σε όσα μας ειπαν οι Άγιοι της Εκκλησίας μας από την Παλαιά Διαθήκη, την Καινή και  μέχρι σήμερα. η Αγία Γραφή μας λέει για τον Λόγο του Θεου. όσα λέει δεν τα έβγαλαν από το κεφάλι τους οι Άγιοι αλλά όσα τους φανέρωσε το Άγιο Πνευμα. καλό ειναι να θαυμάζουμε την Δημιουργία και να αγαπαμε τους συνανθρώπους μας αλλά να μην τα συγχέουμε με τον Δημιουργό.

Πίστεψε με και σταμάτα να με ρωτάς. Θα μου πεις πώς να κάνω την δουλειά μου? Σταμάτα να με φοβάσαι τόσο. Εγώ δεν σε κρίνω, δεν σε κριτικάρω, ούτε με ενοχοποιώ, ούτε χαλιέμαι, ούτε τιμωρώ. Εγώ είμαι αγνή αγάπη.  

τον Θεό τον πιστεύουμε και τον ρωταμε διαβάζοντας τις απαντήσεις στην Αγία Γραφή. δεν φοβόμαστε τον Θεό αλλά τον αγαπαμε. ο Θεός ειναι αγάπη αλλά όταν απομακρυνόμαστε από Αυτόν, επειδή υπάρχει και Διάβολος, έρχονται από μόνες τους οι τιμωρίες για παιδαγωγικό σκοπό.

Σταμάτα να μου ζητάς συγχώρεση, δεν υπάρχει τίποτα να συγχωρήσω. 

πρέπει να πηγαίνουμε στην Εξομολόγηση, διότι "ως άνθρωποι σάρκα φορουντες και τον κόσμον οικουντες" κάνουμε λάθη. ο σκοπός της ζωης μας ειναι η αγιότης. χωρίς ταπείνωση, μετάνοια και Μυστηριακή ζωή δεν μπορουμε να "είμεθα επόμενοι τοις αγίοις πατρασι".

Αν εγώ σε έφτιαξα… εγώ σε γέμισα με πάθη, με όρια, με απολαύσεις, με συναισθήματα, με ανάγκες, με ασυνέπειες, με ελεύθερη βούληση. Πως μπορώ να σε συγχωρήσω εάν ανταποκρίνεσαι σε κάτι που εγώ έβαλα μέσα σου? 

τα πάθη δεν μας τα έδωσε ο Θεός αλλά η παρακοή, ο διάβολος. τα όρια ναι, ο Θεός τα έδωσε, όπως και την ελευθερία. όταν, όμως, την ελευθερία που μας έδωσε ο Θεός δεν την χρησιμοποιουμε σωστά, πέφτουμε στις παγίδες του Διαβόλου και κάνουμε κακή χρήση και του σώματός μας, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρούμαστε σωματικά και ψυχικά. όταν ένα τρακτέρ το βάλεις στη θάλασσα, ενω οι οδηγίες χρήσεως λένε στο χωράφι, τότε έρχονται και οι παρενέργειες. 

Πως μπορώ να σε τιμωρώ επειδή είσαι αυτό που είσαι, εάν εγώ είμαι αυτός που σε έφτιαξα;

μόνοι μας τιμωρούμαστε, επειδή "δεν διαβάζουμε τις οδηγίες χρήσεως του μηχανήματός μας". ο Θεός μας έφτιαξε με ορισμένες προδιαγραφές αλλά δυστυχως υπάρχει και ο Διάβολος και τα πάθη μας.

 Πιστεύεις πως θα μπορούσα να φτιάξω ένα μέρος για να καίω όλους εκείνους τους γιούς μου που συμπεριφέρονται άσχημα, για την υπόλοιπη αιωνιότητα; Τι είδους Θεός θα το έκανε αυτό;

όταν πεθαίνει ένας άνθρωπος πηγαίνει στην λεγόμενη "μέση κατάσταση" και περιμένει την Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου και Θεου και Σωτηρος ημων Ιησου Χριστου. εκει προγεύεται την Βασιλεία των Ουρανων ή την αιώνια Κόλαση. ο Θεός δεν αλλάζει προς τους καλούς ή τους κακούς αλλά οι μεν καλοί θα βλέπουν τον Θεό και θα χαίρονται, ενω οι άλλοι θα τον βλέπουν και θα καίγονται. δεν φταίει ο Θεός αλλά ο καθένας από εμας. γι'αυτό ας έχουμε καλές σχέσεις με τον Χριστό από αυτήν εδω τη ζωή, αφου μια ζωή (μετά θάνατον) θα είμαστε μαζί Του...

π. Ιωάννης Ρωμανίδης για τους επισκόπους

 Ὁ ἀείμνηστος καθηγητὴς Ἰωάννης Ρωμανίδης ἔγραφε: «Δὲν πηγαίνω ποτὲ σὲ Ἱερατικὰ Συνέδρια ὡς ὁμιλητής. Διαπίστωσα ὅτι οἱ ἑκασταχοῦ Μητροπολίτες πλὴν ὀλίγων ἐξαιρέσεων μὲ βλοσυρότητα Σουλτάνου προσπαθοῦν νὰ κατατρομοκρατήσουν τοὺς ἱερεῖς, κυρίως αὐτοὺς ποὺ σέβονται τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ Παράδοση καὶ νὰ ἐπιβάλλουν τὴν ἀθεολόγητη ἰδεοληψία τους τὸν ἀδογμάτιστο κοινωνισμό τους ἢ ἀκόμα καὶ τὰ πάθη τῆς ἀτιμίας τους. Μὲ τέχνη καὶ τρομοκρατία προσπασθοῦν νὰ τὰ ἐπιβάλλουν καὶ αὐτά. Οἱ γαστρίμαργοι λένε: «Δὲν βλάπτουν τὰ φαγητὰ καὶ τὰ ποτά, τὰ ἐξερχόμενα βλάπτουν». Φανερὴ ἡ δεσποτικὴ σοφιστεία στὴν παρερμηνεία τῶν λόγων τοῦ Εὐαγγελίου σὲ ὅλο τὸ μεγαλεῖο της. Οἱ ἠθικιστὲς λένε: «Δράση θέλει ὁ Χριστός». Ἐννοεῖται ποιμαντικὴ δράση. Χωρὶς ἀγῶνα ἐσωτερικῆς κατάστασης. Δράση… δράση… βράση… βράση… καὶ στὸ τέλος ἐξατμίζονται ὅλα καὶ μένει ἄδεια ἡ κατσαρόλα. Οἱ ἀμοραλιστές… ἐκεῖ νὰ ἀκοῦτε φωνές: «Δὲν ἀσχολεῖται ὁ Θεὸς μὲ τὸ πῶς λειτουργοῦν οἱ γενετήσιες ὁρμές μας, ἀλλὰ μὲ τὴν καρδιά μας». Καλὰ εἶπα σὲ κάποιον: «Ἀκρωτηριασμένοι θὰ μποῦμε στὴν βασιλεία τοῦ Θεοῦ; Τὰ γεννητικὰ ὄργανα, δὲν συντονίζονται λειτουργικὰ μὲ τὴν καρδιά; Ἂν εἶναι καθαρὴ ἡ καρδιά, ὅλος ὁ ἄνθρωπος ἔχει τὴν ἄκτιστη Χάρη τοῦ Θεοῦ, διότι δὲν ἐκφεύγει λειτουργικὰ ἀπὸ τὴν ἀρχὴ καὶ τὸ ἀτέλεστον τέλος τῆς ὑποστάσεως, δηλαδὴ τὸ κατ’ εἰκόνα καὶ τὸ καθ’ ὁμοίωσιν τοῦ Ἀρχετύπου Συνανάρχου Λόγου. Στὰ εὐαίσθητα σημεῖα τοῦ σώματος δὲν πηγαίνει ἡ Θεία Κοινωνία; Δὲν θεοῦται ὅλος ὁ ἄνθρωπος; Ὑπάρχουν σημεῖα ποὺ ἐπικρατεῖ ὁ Χριστὸς καὶ ἄλλα ποὺ διαφεντεύει ὁ διάβολος; Τί εἴδους πίστη ἔχετε; Τί δυαλισμὸ εἰσάγετε στὴν Ἐκκλησία;».

– «Μὰ ἐσεῖς, ἀπάντησε μὲ κομμένη ἀνάσα, εἶσθε ἐνάντια στὴν ἠθική. Πῶς τὰ λέτε αὐτά;»

– «Στὴ στείρα ἠθικὴ τῆς ἐπιφάνειας, τοῦ ἐξήγησα. Ὄχι στὴν ψυχοσωματικὴ ἠθικὴ τοῦ βάθους ποὺ στὴν ὀρθόδοξη γλώσσα λέγεται Ἀσκητική».

Κατάπιε τὴν γλώσσα του ὁ τυραννίσκος… (Ἐπίσκοπος ἔτσι;)

Ἄλλος μὲ κόλλημα στὰ λεφτά: «θέλω λεφτὰ γιὰ νὰ κάνω ἔργο». Βαρέθηκαν οἱ παπάδες του νὰ ἀκοῦνε γιὰ λεφτά, ἐπιχειρήσεις, ἐπενδύσεις, ἱδρύματα, οἰκονομικὰ προγράμματα… Αὐτὰ τὰ βαπτίζει «ἔργο», «διαποίμανση»! Χρειάζονται καὶ αὐτὰ σὲ ἕνα βαθμό, ἀλλὰ δὲν εἶναι αὐτὰ τὸ ποιμαντικὸ ἔργο… Ἄλλος βρίζει τοὺς Ἁγίους. Εἶπε κάποιος: «ἐπιβάλλω νὰ οἰκοδομοῦν Ναοὺς ἐπ’ ὀνόματι τῶν Ἁγίων τῶν πρωτοχριστιανικῶν χρόνων. Τοὺς νεώτερους δὲν τοὺς ἐμπιστεύομαι». Δὲν ἤθελε τὴν Ὁσία Εἰρήνη Χρυσοβαλάντου καὶ τὸν Ἅγιο Νεκτάριο. Καὶ ποιὸς εἶσαι ἐσὺ ποὺ νομίζεις πὼς τὸ ἐγκόλπιό σου λειτουργεῖ σωστά, ὅταν δὲν ἔχεις ἐγκολπωθεῖ μὲ νοερὰ προσευχὴ τὸ φρόνημα τῶν θεουμένων μέσα στὴν καρδιά; Τότε μπορεῖς νὰ ξεχωρίζεις ἀπλανῶς. Τώρα συγχέεις… Τί τὸ φορᾶς αὐτὸ τὸ στρογγυλὸ στὸ στῆθος πάνω στὴν καρδιά; Δὲν ἔμαθες ποτὲ ὅτι ὁ «ἔσω ἄνθρωπος τοῖς ἔξωθεν σχήμασι διατυποῦται;» Ἐσὺ τί νομίζεις, ἄσχετε; Τὸ ἐγκόλπιό σου, πρέπει νὰ ξέρεις, ποὺ τὸ λανσάρεις ἐπιδεικτικὰ ὡς ἔμβλημα ἐξουσίας, ἔχει μία συνάρτηση μὲ τὸ βαθύτερο φρόνημά σου. Μὲ τὸ ἦθος τῆς καρδιᾶς σου. Γι’ αὐτὸ τὸ φορᾶς στὸ στῆθος σου. Ἀντανακλᾶ πρὸς τὰ ἔξω «τὸν φερόμενον ἐν τῇ καρδίᾳ». Ἂν δὲν τὸ ξέρεις καὶ τὸ φορᾶς, γιὰ νὰ λιτανεύεις μία Κολωνακιώτικη ἐκκλησιαστικὴ ἀριστοκρατία ὡς δεῖγμα ποικίλης ὑπεροχῆς, εἶσαι ἕνας μασκαρεμένος ἀπατεωνίσκος, ποὺ ἐκμεταλλεύεσαι τὴν Ἀποστολικὴ ἐξουσία, ἀλλὰ μισεῖς τὴν Ἀποστολικὴ ἀξία… Τελεῖς μυστήρια, ἀλλὰ δὲν θεραπεύεις ψυχές. Ἀπεναντίας διαφθείρεις περισσότερο τὶς ἤδη πάσχουσες καὶ ἀρρωσταίνεις καὶ τὰ ὑγιῆ μέλη τῆς Ἐκκλησίας. Εἶσαι ἐπικίνδυνος. Ἔπρεπε νὰ εἶσαι στὶς τάξεις τῶν κατηχουμένων. Τὸ ἐγκόλπιο στὸ στῆθος σημαίνει: «Ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός». Βέβαια, ἂν καὶ εἶναι ἀνούσια τὰ ἐξωτερικὰ δείγματα χωρὶς καρδιακὴ συνάρτηση, ὑποστηρίζω ἀκράδαντα, ὅτι πρέπει νὰ διατηρηθεῖ τὸ ὀρθόδοξο σχῆμα περιβολῆς τῶν κληρικῶν στὴν Ἑλλάδα. Εἶναι τὸ μόνο ποὺ ἀπομένει νὰ θυμίζει ὅτι εἶναι θεραπευτές.

Ὁ ἄλλος φωστήρας λέει σὲ πανορθόδοξες διασκέψεις (τὸ ἐπέβαλε ἀργότερα στὸ Μπαλαμάντ): «Παπικοὶ καὶ Ὀρθόδοξοι ἔχουν τὴν ἴδια Ἱερωσύνη!!! Ὁδηγοῦν δηλαδὴ στὴ θέωση ταυτοτρόπως. Οἱ διαφορές τους εἶναι ἰδεολογικὲς καὶ δὲν ἐπηρεάζουν τὸ ἀποτέλεσμα τῆς δουλειᾶς τους…». Φταίω τώρα ποὺ ὀνομάζω εἰδωλολατρικὴ τὴν εὐχαριστία του καὶ τὴν ἐσχατολογία του; Μεγάλη πληγὴ γιὰ τὴν πίστη αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος…

Δὲν θὰ παύσω νὰ λέω ὅτι ὁ διάβολος σήμερα πῆγε διακοπές, γιατί τὸ ἔργο του τὸ συνεχίζουν οἱ Ἐπίσκοποι. Τρομοκράτες τῶν ἀγωνιζομένων καὶ ἐκπαιδευτὲς τῶν ἀλλοτριωμένων…Τὰ ἔχω ζήσει… Εἶπα κάποτε στὸν Ἀμερικῆς Μιχαήλ, πού μοῦ εἶχε πεῖ ὅτι εἶμαι ἀνεξέλεγκτος ἀντάρτης: «Ἄλλο ὑπάκουος καὶ ἄλλο δουλοπρεπής».

Τὸ μεγαλύτερο σημερινὸ πρόβλημα εἶναι οἱ Ἀρχιερεῖς. Τί πίστη ἔχουν;… Ἔχει ὑποχρέωση ὁ Ἐπίσκοπος νὰ διδάσκει μὲ ἔμπνευση τὸν κλῆρο πρωτίστως καὶ τὸ λαὸ ἔπειτα, ἀλλὰ ὄχι μὲ ὅσα ἐκφράζουν καὶ βολεύουν τὸν ἴδιο. Κάποτε, στὴ χειροτονία του, μπῆκε ἀνοιχτὸ τὸ Εὐαγγέλιο πάνω ἀπὸ τὸ κεφάλι του… Δὲν εἶναι λοιπὸν αὐτόβουλος. Δὲν ἔχει ἴδιον θέλημα. Εἶναι φερέφωνο τοῦ Χριστοῦ. Θὰ μοῦ πεῖς, πῶς νὰ μὴ εἶναι τέτοιος, ἀφοῦ δὲν ἔχει καρδιακὰ γευθεῖ τὴν Χάρη καὶ τὸν πνίγουν τὰ πάθη, ποὺ τρέφονται σὰν γιγαντιαῖα παράσιτα μέσα στὴν καρδιά του; Τότε νὰ ἔχει τὸν ἀνδρισμὸ νὰ ἀκολουθεῖ αὐτούς, τοὺς ὁποίους ὁρκίσθηκε ὅτι θὰ ἔχει ὁδηγούς, λίγο πρὶν τὴν χειροτονία του. Πάνω στὸ Εὐαγγέλιο ὁρκίσθηκε. Καὶ Εὐαγγέλιο σημαίνει ὅλη τὴν παράδοση τῶν θεουμένων. Δὲν χωρίζουν αὐτά.

Ἕνας σὲ μία συνάντηση μοῦ εἶπε: «Πουθενὰ στὸ Εὐαγγέλιο δὲν μίλησε γιὰ σαρκικὰ καὶ ἀρσενοκοῖτες ὁ Χριστός. Γιὰ ἀγάπη μίλησε, τοὺς πλούσιους ἤλεγξε». «Αὐτὸ δείχνει τὴν πονηριά σου, ἀπάντησα, τὴν ἀσχετοσύνη σου. Ποιός σοῦ εἶπε ὅτι ὁ εὐαγγελικὸς λόγος ἔκλεισε; Καὶ ἂν χαθοῦν ὅλα τὰ ἁγιογραφικὰ κείμενα, ὅσο ὑπάρχει ἡ δύναμη τῆς Πεντηκοστῆς ἐνεργουμένη στὶς καρδιὲς τῶν θεουμένων, πάλι τὸ Ἅγιο Πνεῦμα θὰ τὰ ὑπαγορεύσει… Στόμα Χριστοῦ ἦταν καὶ ὁ Παῦλος καὶ καθένας ποὺ μετέχει ἐμπειρικὰ στὸ θεμελιακὸ αὐτὸ γεγονὸς ποὺ συνιστᾶ «πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν»». Ποιὰ εἶναι ἡ «Πᾶσα ἡ ἀλήθεια;».

Ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι Σῶμα Χριστοῦ καὶ ὁμιλεῖ ἑπομένως ὁ Χριστὸς μέσῳ Αὐτῆς Μέσῳ ποίων ὅμως; Τῶν ὑγιῶν μελῶν τοῦ σώματος, τῶν τεθεραπευμένων. Σὲ σκότος μπορεῖ νὰ εἶσαι ἐσὺ τοῦ εἶπα, ὁ διαχειριστὴς τῆς Χάριτος καὶ νὰ σοῦ βάλλει τὰ γυαλιὰ μία ἁπλὴ γιαγιούλα ἢ ἕνας τσοπάνος ἀπὸ τὰ Ἄγραφα… Ἔπειτα, ἐπειδὴ λὲς ὅτι ὁ Χριστὸς στὸ Εὐαγγέλιο δὲν τὰ καυτηριάζει αὐτά, μᾶλλον δὲν ξέρεις νὰ τὸ διαβάζεις σωστά. Δὲν ἔχεις ἑρμηνευτικὰ κλειδιά. Δὲν ἀναφέρει ὁ Χριστὸς «ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἀνεκτότερον ἔσται γῆ Σοδόμων καὶ Γομόρρας ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως ἢ τῇ πόλει ἐκείνῃ»; Τί σημαίνει τὸ «ἀνεκτότερον ἔσται»; Ὅτι ἡ σοδομιτικὴ ἁμαρτία ἦταν μέτρο σύγκρισης καὶ ἀξιολόγησης γιὰ κάθε ἄλλη πνευματικὴ ἀσθένεια! «Τῶν Σοδομιτῶν ἡ θεήλατος κόλασις φοβερωτέρα πάσης ἐδόκει πᾶσιν…» ἑρμηνεύουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες. Τί ἦταν αὐτό; Ὅτι «ὀπίσω σαρκὸς ἑτέρας» (Ἰούδα 7) ἀσελγοῦσαν ἄνδρες μεταξύ τους, ἐπέκτειναν τὴν ἀνώμαλη λύσσα καὶ στὶς γυναῖκες τους καὶ ἔκαναν καὶ μὲ αὐτὲς τὴν ἴδια παρὰ φύση σιχαμερότητα, καὶ τὸ φοβερότερο, ἀκόμη καὶ τὰ παιδιὰ μόλυναν μὲ αὐτὲς τὶς ὀρέξεις κατὰ τὸν Ἅγιο Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο. Αὐτὴ ἡ φοβερὴ ἁμαρτία, ἀσθένεια τῆς ψυχῆς, ἐπιφέρει καυστικότερη τὴν Ἄκτιστη ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ πάνω τους. Αὐτὸ εἶναι ἡ κόλασις. Ἀκαθαρσία, ἀρρώστια νοός, πληγὴ βαθειὰ ποὺ ἐπεκτείνεται στὸν ὅλο ἄνθρωπο. Καὶ ἡ παρουσία τοῦ Θεοῦ βιώνεται ὡς ἀφόρητη καῦσις… Καίγεται ὁ ἄρρωστος νοῦς καὶ κατὰ προέκταση ὅλος ὁ ἄνθρωπος ποὺ συντονίζεται ἀπ’ αὐτόν. Τὸ Ἄκτιστο Φῶς γίνεται «πῦρ καταναλίσκον».

Ἄρα ὁ ὑποκτηνώδης σοδομισμὸς εἶναι μέτρο σύγκρισης γιὰ ὅλες τὶς ἄλλες πνευματικὲς ἀσθένειες. Μόνο ποὺ τὸ κακὸ ἀρχίζει μέσα ἀπὸ τὴν καρδιά, γι’ αὐτὸ ὅλα τὰ τοποθέτησε στὴν ἀρχή, στὴ γένεση τοῦ κακοῦ. «ἔσωθεν γὰρ ἐκ τῆς καρδίας τῶν ἀνθρώπων οἱ διαλογισμοὶ οἱ κακοὶ ἐκπορεύονται, μοιχεῖαι, πορνεῖαι, φόνοι, κλοπαί, πλεονεξίαι, πονηρίαι, δόλος, ἀσέλγεια, ὀφθαλμὸς πονηρός, βλασφημία, ὑπερηφανεία, ἀφροσύνη· πάντα ταῦτα τὰ πονηρὰ ἔσωθεν ἐκπορεύεται καὶ κινεῖ τὸν ἄνθρωπον» καὶ τὸ πρᾶγμα δὲν συμμαζεύεται…

Ὁ ἀείμνηστος καθηγητὴς Ἰωάννης Ρωμανίδης ἔγραφε: «Δὲν πηγαίνω ποτὲ σὲ Ἱερατικὰ Συνέδρια ὡς ὁμιλητής. Διαπίστωσα ὅτι οἱ ἑκασταχοῦ Μητροπολίτες πλὴν ὀλίγων ἐξαιρέσεων μὲ βλοσυρότητα Σουλτάνου προσπαθοῦν νὰ κατατρομοκρατήσουν τοὺς ἱερεῖς, κυρίως αὐτοὺς ποὺ σέβονται τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ Παράδοση καὶ νὰ ἐπιβάλλουν τὴν ἀθεολόγητη ἰδεοληψία τους τὸν ἀδογμάτιστο κοινωνισμό τους ἢ ἀκόμα καὶ τὰ πάθη τῆς ἀτιμίας τους. Μὲ τέχνη καὶ τρομοκρατία προσπασθοῦν νὰ τὰ ἐπιβάλλουν καὶ αὐτά. Οἱ γαστρίμαργοι λένε: «Δὲν βλάπτουν τὰ φαγητὰ καὶ τὰ ποτά, τὰ ἐξερχόμενα βλάπτουν». Φανερὴ ἡ δεσποτικὴ σοφιστεία στὴν παρερμηνεία τῶν λόγων τοῦ Εὐαγγελίου σὲ ὅλο τὸ μεγαλεῖο της. Οἱ ἠθικιστὲς λένε: «Δράση θέλει ὁ Χριστός». Ἐννοεῖται ποιμαντικὴ δράση. Χωρὶς ἀγῶνα ἐσωτερικῆς κατάστασης. Δράση… δράση… βράση… βράση… καὶ στὸ τέλος ἐξατμίζονται ὅλα καὶ μένει ἄδεια ἡ κατσαρόλα. Οἱ ἀμοραλιστές… ἐκεῖ νὰ ἀκοῦτε φωνές: «Δὲν ἀσχολεῖται ὁ Θεὸς μὲ τὸ πῶς λειτουργοῦν οἱ γενετήσιες ὁρμές μας, ἀλλὰ μὲ τὴν καρδιά μας». Καλὰ εἶπα σὲ κάποιον: «Ἀκρωτηριασμένοι θὰ μποῦμε στὴν βασιλεία τοῦ Θεοῦ; Τὰ γεννητικὰ ὄργανα, δὲν συντονίζονται λειτουργικὰ μὲ τὴν καρδιά; Ἂν εἶναι καθαρὴ ἡ καρδιά, ὅλος ὁ ἄνθρωπος ἔχει τὴν ἄκτιστη Χάρη τοῦ Θεοῦ, διότι δὲν ἐκφεύγει λειτουργικὰ ἀπὸ τὴν ἀρχὴ καὶ τὸ ἀτέλεστον τέλος τῆς ὑποστάσεως, δηλαδὴ τὸ κατ’ εἰκόνα καὶ τὸ καθ’ ὁμοίωσιν τοῦ Ἀρχετύπου Συνανάρχου Λόγου. Στὰ εὐαίσθητα σημεῖα τοῦ σώματος δὲν πηγαίνει ἡ Θεία Κοινωνία; Δὲν θεοῦται ὅλος ὁ ἄνθρωπος; Ὑπάρχουν σημεῖα ποὺ ἐπικρατεῖ ὁ Χριστὸς καὶ ἄλλα ποὺ διαφεντεύει ὁ διάβολος; Τί εἴδους πίστη ἔχετε; Τί δυαλισμὸ εἰσάγετε στὴν Ἐκκλησία;».

– «Μὰ ἐσεῖς, ἀπάντησε μὲ κομμένη ἀνάσα, εἶσθε ἐνάντια στὴν ἠθική. Πῶς τὰ λέτε αὐτά;»

– «Στὴ στείρα ἠθικὴ τῆς ἐπιφάνειας, τοῦ ἐξήγησα. Ὄχι στὴν ψυχοσωματικὴ ἠθικὴ τοῦ βάθους ποὺ στὴν ὀρθόδοξη γλώσσα λέγεται Ἀσκητική».

Κατάπιε τὴν γλώσσα του ὁ τυραννίσκος… (Ἐπίσκοπος ἔτσι;)

Ἄλλος μὲ κόλλημα στὰ λεφτά: «θέλω λεφτὰ γιὰ νὰ κάνω ἔργο». Βαρέθηκαν οἱ παπάδες του νὰ ἀκοῦνε γιὰ λεφτά, ἐπιχειρήσεις, ἐπενδύσεις, ἱδρύματα, οἰκονομικὰ προγράμματα… Αὐτὰ τὰ βαπτίζει «ἔργο», «διαποίμανση»! Χρειάζονται καὶ αὐτὰ σὲ ἕνα βαθμό, ἀλλὰ δὲν εἶναι αὐτὰ τὸ ποιμαντικὸ ἔργο… Ἄλλος βρίζει τοὺς Ἁγίους. Εἶπε κάποιος: «ἐπιβάλλω νὰ οἰκοδομοῦν Ναοὺς ἐπ’ ὀνόματι τῶν Ἁγίων τῶν πρωτοχριστιανικῶν χρόνων. Τοὺς νεώτερους δὲν τοὺς ἐμπιστεύομαι». Δὲν ἤθελε τὴν Ὁσία Εἰρήνη Χρυσοβαλάντου καὶ τὸν Ἅγιο Νεκτάριο. Καὶ ποιὸς εἶσαι ἐσὺ ποὺ νομίζεις πὼς τὸ ἐγκόλπιό σου λειτουργεῖ σωστά, ὅταν δὲν ἔχεις ἐγκολπωθεῖ μὲ νοερὰ προσευχὴ τὸ φρόνημα τῶν θεουμένων μέσα στὴν καρδιά; Τότε μπορεῖς νὰ ξεχωρίζεις ἀπλανῶς. Τώρα συγχέεις… Τί τὸ φορᾶς αὐτὸ τὸ στρογγυλὸ στὸ στῆθος πάνω στὴν καρδιά; Δὲν ἔμαθες ποτὲ ὅτι ὁ «ἔσω ἄνθρωπος τοῖς ἔξωθεν σχήμασι διατυποῦται;» Ἐσὺ τί νομίζεις, ἄσχετε; Τὸ ἐγκόλπιό σου, πρέπει νὰ ξέρεις, ποὺ τὸ λανσάρεις ἐπιδεικτικὰ ὡς ἔμβλημα ἐξουσίας, ἔχει μία συνάρτηση μὲ τὸ βαθύτερο φρόνημά σου. Μὲ τὸ ἦθος τῆς καρδιᾶς σου. Γι’ αὐτὸ τὸ φορᾶς στὸ στῆθος σου. Ἀντανακλᾶ πρὸς τὰ ἔξω «τὸν φερόμενον ἐν τῇ καρδίᾳ». Ἂν δὲν τὸ ξέρεις καὶ τὸ φορᾶς, γιὰ νὰ λιτανεύεις μία Κολωνακιώτικη ἐκκλησιαστικὴ ἀριστοκρατία ὡς δεῖγμα ποικίλης ὑπεροχῆς, εἶσαι ἕνας μασκαρεμένος ἀπατεωνίσκος, ποὺ ἐκμεταλλεύεσαι τὴν Ἀποστολικὴ ἐξουσία, ἀλλὰ μισεῖς τὴν Ἀποστολικὴ ἀξία… Τελεῖς μυστήρια, ἀλλὰ δὲν θεραπεύεις ψυχές. Ἀπεναντίας διαφθείρεις περισσότερο τὶς ἤδη πάσχουσες καὶ ἀρρωσταίνεις καὶ τὰ ὑγιῆ μέλη τῆς Ἐκκλησίας. Εἶσαι ἐπικίνδυνος. Ἔπρεπε νὰ εἶσαι στὶς τάξεις τῶν κατηχουμένων. Τὸ ἐγκόλπιο στὸ στῆθος σημαίνει: «Ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός». Βέβαια, ἂν καὶ εἶναι ἀνούσια τὰ ἐξωτερικὰ δείγματα χωρὶς καρδιακὴ συνάρτηση, ὑποστηρίζω ἀκράδαντα, ὅτι πρέπει νὰ διατηρηθεῖ τὸ ὀρθόδοξο σχῆμα περιβολῆς τῶν κληρικῶν στὴν Ἑλλάδα. Εἶναι τὸ μόνο ποὺ ἀπομένει νὰ θυμίζει ὅτι εἶναι θεραπευτές.

Ὁ ἄλλος φωστήρας λέει σὲ πανορθόδοξες διασκέψεις (τὸ ἐπέβαλε ἀργότερα στὸ Μπαλαμάντ): «Παπικοὶ καὶ Ὀρθόδοξοι ἔχουν τὴν ἴδια Ἱερωσύνη!!! Ὁδηγοῦν δηλαδὴ στὴ θέωση ταυτοτρόπως. Οἱ διαφορές τους εἶναι ἰδεολογικὲς καὶ δὲν ἐπηρεάζουν τὸ ἀποτέλεσμα τῆς δουλειᾶς τους…». Φταίω τώρα ποὺ ὀνομάζω εἰδωλολατρικὴ τὴν εὐχαριστία του καὶ τὴν ἐσχατολογία του; Μεγάλη πληγὴ γιὰ τὴν πίστη αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος…

Δὲν θὰ παύσω νὰ λέω ὅτι ὁ διάβολος σήμερα πῆγε διακοπές, γιατί τὸ ἔργο του τὸ συνεχίζουν οἱ Ἐπίσκοποι. Τρομοκράτες τῶν ἀγωνιζομένων καὶ ἐκπαιδευτὲς τῶν ἀλλοτριωμένων…Τὰ ἔχω ζήσει… Εἶπα κάποτε στὸν Ἀμερικῆς Μιχαήλ, πού μοῦ εἶχε πεῖ ὅτι εἶμαι ἀνεξέλεγκτος ἀντάρτης: «Ἄλλο ὑπάκουος καὶ ἄλλο δουλοπρεπής».

Τὸ μεγαλύτερο σημερινὸ πρόβλημα εἶναι οἱ Ἀρχιερεῖς. Τί πίστη ἔχουν;… Ἔχει ὑποχρέωση ὁ Ἐπίσκοπος νὰ διδάσκει μὲ ἔμπνευση τὸν κλῆρο πρωτίστως καὶ τὸ λαὸ ἔπειτα, ἀλλὰ ὄχι μὲ ὅσα ἐκφράζουν καὶ βολεύουν τὸν ἴδιο. Κάποτε, στὴ χειροτονία του, μπῆκε ἀνοιχτὸ τὸ Εὐαγγέλιο πάνω ἀπὸ τὸ κεφάλι του… Δὲν εἶναι λοιπὸν αὐτόβουλος. Δὲν ἔχει ἴδιον θέλημα. Εἶναι φερέφωνο τοῦ Χριστοῦ. Θὰ μοῦ πεῖς, πῶς νὰ μὴ εἶναι τέτοιος, ἀφοῦ δὲν ἔχει καρδιακὰ γευθεῖ τὴν Χάρη καὶ τὸν πνίγουν τὰ πάθη, ποὺ τρέφονται σὰν γιγαντιαῖα παράσιτα μέσα στὴν καρδιά του; Τότε νὰ ἔχει τὸν ἀνδρισμὸ νὰ ἀκολουθεῖ αὐτούς, τοὺς ὁποίους ὁρκίσθηκε ὅτι θὰ ἔχει ὁδηγούς, λίγο πρὶν τὴν χειροτονία του. Πάνω στὸ Εὐαγγέλιο ὁρκίσθηκε. Καὶ Εὐαγγέλιο σημαίνει ὅλη τὴν παράδοση τῶν θεουμένων. Δὲν χωρίζουν αὐτά.

Ἕνας σὲ μία συνάντηση μοῦ εἶπε: «Πουθενὰ στὸ Εὐαγγέλιο δὲν μίλησε γιὰ σαρκικὰ καὶ ἀρσενοκοῖτες ὁ Χριστός. Γιὰ ἀγάπη μίλησε, τοὺς πλούσιους ἤλεγξε». «Αὐτὸ δείχνει τὴν πονηριά σου, ἀπάντησα, τὴν ἀσχετοσύνη σου. Ποιός σοῦ εἶπε ὅτι ὁ εὐαγγελικὸς λόγος ἔκλεισε; Καὶ ἂν χαθοῦν ὅλα τὰ ἁγιογραφικὰ κείμενα, ὅσο ὑπάρχει ἡ δύναμη τῆς Πεντηκοστῆς ἐνεργουμένη στὶς καρδιὲς τῶν θεουμένων, πάλι τὸ Ἅγιο Πνεῦμα θὰ τὰ ὑπαγορεύσει… Στόμα Χριστοῦ ἦταν καὶ ὁ Παῦλος καὶ καθένας ποὺ μετέχει ἐμπειρικὰ στὸ θεμελιακὸ αὐτὸ γεγονὸς ποὺ συνιστᾶ «πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν»». Ποιὰ εἶναι ἡ «Πᾶσα ἡ ἀλήθεια;».

Ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι Σῶμα Χριστοῦ καὶ ὁμιλεῖ ἑπομένως ὁ Χριστὸς μέσῳ Αὐτῆς Μέσῳ ποίων ὅμως; Τῶν ὑγιῶν μελῶν τοῦ σώματος, τῶν τεθεραπευμένων. Σὲ σκότος μπορεῖ νὰ εἶσαι ἐσὺ τοῦ εἶπα, ὁ διαχειριστὴς τῆς Χάριτος καὶ νὰ σοῦ βάλλει τὰ γυαλιὰ μία ἁπλὴ γιαγιούλα ἢ ἕνας τσοπάνος ἀπὸ τὰ Ἄγραφα… Ἔπειτα, ἐπειδὴ λὲς ὅτι ὁ Χριστὸς στὸ Εὐαγγέλιο δὲν τὰ καυτηριάζει αὐτά, μᾶλλον δὲν ξέρεις νὰ τὸ διαβάζεις σωστά. Δὲν ἔχεις ἑρμηνευτικὰ κλειδιά. Δὲν ἀναφέρει ὁ Χριστὸς «ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἀνεκτότερον ἔσται γῆ Σοδόμων καὶ Γομόρρας ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως ἢ τῇ πόλει ἐκείνῃ»; Τί σημαίνει τὸ «ἀνεκτότερον ἔσται»; Ὅτι ἡ σοδομιτικὴ ἁμαρτία ἦταν μέτρο σύγκρισης καὶ ἀξιολόγησης γιὰ κάθε ἄλλη πνευματικὴ ἀσθένεια! «Τῶν Σοδομιτῶν ἡ θεήλατος κόλασις φοβερωτέρα πάσης ἐδόκει πᾶσιν…» ἑρμηνεύουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες. Τί ἦταν αὐτό; Ὅτι «ὀπίσω σαρκὸς ἑτέρας» (Ἰούδα 7) ἀσελγοῦσαν ἄνδρες μεταξύ τους, ἐπέκτειναν τὴν ἀνώμαλη λύσσα καὶ στὶς γυναῖκες τους καὶ ἔκαναν καὶ μὲ αὐτὲς τὴν ἴδια παρὰ φύση σιχαμερότητα, καὶ τὸ φοβερότερο, ἀκόμη καὶ τὰ παιδιὰ μόλυναν μὲ αὐτὲς τὶς ὀρέξεις κατὰ τὸν Ἅγιο Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο. Αὐτὴ ἡ φοβερὴ ἁμαρτία, ἀσθένεια τῆς ψυχῆς, ἐπιφέρει καυστικότερη τὴν Ἄκτιστη ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ πάνω τους. Αὐτὸ εἶναι ἡ κόλασις. Ἀκαθαρσία, ἀρρώστια νοός, πληγὴ βαθειὰ ποὺ ἐπεκτείνεται στὸν ὅλο ἄνθρωπο. Καὶ ἡ παρουσία τοῦ Θεοῦ βιώνεται ὡς ἀφόρητη καῦσις… Καίγεται ὁ ἄρρωστος νοῦς καὶ κατὰ προέκταση ὅλος ὁ ἄνθρωπος ποὺ συντονίζεται ἀπ’ αὐτόν. Τὸ Ἄκτιστο Φῶς γίνεται «πῦρ καταναλίσκον».

Ἄρα ὁ ὑποκτηνώδης σοδομισμὸς εἶναι μέτρο σύγκρισης γιὰ ὅλες τὶς ἄλλες πνευματικὲς ἀσθένειες. Μόνο ποὺ τὸ κακὸ ἀρχίζει μέσα ἀπὸ τὴν καρδιά, γι’ αὐτὸ ὅλα τὰ τοποθέτησε στὴν ἀρχή, στὴ γένεση τοῦ κακοῦ. «ἔσωθεν γὰρ ἐκ τῆς καρδίας τῶν ἀνθρώπων οἱ διαλογισμοὶ οἱ κακοὶ ἐκπορεύονται, μοιχεῖαι, πορνεῖαι, φόνοι, κλοπαί, πλεονεξίαι, πονηρίαι, δόλος, ἀσέλγεια, ὀφθαλμὸς πονηρός, βλασφημία, ὑπερηφανεία, ἀφροσύνη· πάντα ταῦτα τὰ πονηρὰ ἔσωθεν ἐκπορεύεται καὶ κινεῖ τὸν ἄνθρωπον» καὶ τὸ πρᾶγμα δὲν συμμαζεύεται…

Αρχαια Αντιφωνα

 χθες, 8.11.22 και σήμερα ο ψάλτης είπε τα αντιφωνα της Κυριακης. το φυλλάδιό μου έλεγε τα αρχαία. ποιος είχε δικιο;;

Τα αρχαία αντίφωνα είχαν κατά τις Θεομητορικές Εορτές και κάποιες Δεσποτικές την εξής μορφή (ΤΑγ.Σ.):[ίσως και Κυριακή;]

Αντίφωνον Α'
Ήχος β. Ψαλμός 91ος

Ἀγαθὸν τὸ ἐξομολογεῖσθαι τῷ Κυρίῳ καὶ ψάλλειν τῷ ὀνόματί σου, ῞Υψιστε
Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, Σῶτερ, σῶσον ἡμᾶς.

Τοῦ ἀναγγέλλειν τῷ πρωΐ τὸ ἔλεός σου καὶ τὴν ἀλήθειάν σου κατὰ νύκτα.
Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, Σῶτερ, σῶσον ἡμᾶς.

ὅτι εὔφρανάς με, Κύριε, ἐν τοῖς ποιήμασί σου, καὶ ἐν τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν σου ἀγαλλιάσομαι.
Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, Σῶτερ, σῶσον ἡμᾶς.

ὅτι εὐθύς Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν καὶ οὐκ ἔστιν ἀδικία ἐν αὐτῷ.
Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, Σῶτερ, σῶσον ἡμᾶς.

Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι.
Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, Σῶτερ, σῶσον ἡμᾶς.

Αντίφωνον Β'
Ήχος β'. Ψαλμός 92ος

Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν, εὐπρέπειαν ἐνεδύσατο, ἐνεδύσατο Κύριος δύναμιν καὶ περιεζώσατο·
Σῶσον ἡμᾶς Υἱὲ Θεοῦ, ......, ψάλλοντάς σοι, Ἀλληλούια.

Καὶ γὰρ ἐστερέωσε τὴν οἰκουμένην, ἥτις οὐ σαλευθήσεται.
Σῶσον ἡμᾶς Υἱὲ Θεοῦ, ......, ψάλλοντάς σοι, Ἀλληλούια.

Θαυμαστοὶ οἱ μετεωρισμοὶ τῆς θαλάσσης, θαυμαστὸς ἐν ὑψηλοῖς ὁ Κύριος.
Σῶσον ἡμᾶς Υἱὲ Θεοῦ, ......, ψάλλοντάς σοι, Ἀλληλούια.

Τῷ οἴκῳ σου πρέπει ἁγίασμα, Κύριε, εἰς μακρότητα ἡμερῶν.
Σῶσον ἡμᾶς Υἱὲ Θεοῦ, ......, ψάλλοντάς σοι, Ἀλληλούια.

Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι.
Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ὁ Μονογενὴς Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, ἀθάνατος ὑπάρχων καὶ καταδεξάμενος διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν σαρκωθῆναι ἐκ τῆς ἁγίας Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, ἀτρέπτως ἐνανθρωπήσας, σταυρωθείς τε, Χριστὲ ὁ Θεός, θανάτῳ θάνατον πατήσας, εἷς ὢν τῆς Ἁγίας Τριάδος, συνδοξαζόμενος τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, σῶσον ἡμᾶς.

Αντίφωνον Γ'
Ήχος ο τυχών. Ψαλμός 94ος

Δεῦτε ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ, ἀλαλάξωμεν τῷ Θεῷ τῷ Σωτῆρι ἡμῶν·
Το απολυτίκιον της εορτής

Προφθάσωμεν τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐν ἐξομολογήσει καὶ ἐν ψαλμοῖς ἀλαλάξωμεν αὐτῷ, ὅτι Θεὸς μέγας Κύριος καὶ Βασιλεὺς μέγας ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν·
Το απολυτίκιον της εορτής

ὅτι ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ τὰ πέρατα τῆς γῆς, καὶ τὰ ὕψη τῶν ὀρέων αὐτοῦ εἰσιν.
ὅτι αὐτοῦ ἐστιν ἡ θάλασσα, καὶ αὐτὸς ἐποίησεν αὐτήν, καὶ τὴν ξηρὰν αἱ χεῖρες αὐτοῦ ἔπλασαν.
Το απολυτίκιον της εορτής

Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστώ.
Το απολυτίκιον της εορτής

Παρατηρήστε! Το "Σώσον ημάς" δεν ψαλλόταν ξανά ως εφύμνιων στο γ' Αντίφωνο παρά μόνο όταν το "Σώσον ημάς" ήταν - κατά άλλη τάξη- εφύμνιον του γ' Αντιφώνου. Σήμερα, με την επικράτηση των Τυπικών και Μακαρισμών το Εισοδικόν έχει σταθερό "εφύμνιον" το "Σώσον ημάς".

Ο ψάλτης ειπε αυτά, δλδ, της Κυριακης:

Α´ Ἀντίφωνον καὶ ἐφύμνιον Χορὸς Εὐλόγει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον καὶ πάντα τὰ ἐντός μου τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ. Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, Σῶτερ, σῶσον ἡμᾶς. Εὐλόγει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον καὶ μὴ ἐπιλανθάνου πάσας τὰς ἀνταποδόσεις αὐτοῦ. Ταῖς πρεσβείαις... Κύριος ἐν τῷ οὐρανῷ ἡτοίμασε τὸν θρόνον αὐτοῦ καὶ ἡ βασιλεία αὐτοῦ πάντων δεσπόζει. Ταῖς πρεσβείαις... Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Ταῖς πρεσβείαις... Διάκονος Ἔτι καὶ ἔτι, ἐν εἰρήνῃ τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν...... Β´ Ἀντίφωνον καὶ ἐφύμνιον Χορὸς Αἴνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον· αἰνέσω Κύριον ἐν τῇ ζωῇ μου, ψαλῶ τῷ Θεῷ μου ἕως ὑπάρχω. Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν, ψάλλοντάς σοι ἀλληλούϊα. Μακάριος οὗ ὁ Θεὸς Ἰακὼβ βοηθὸς αὐτοῦ, ἡ ἐλπὶς αὐτοῦ ἐπὶ Κύριον τὸν Θεὸν αὐτοῦ. Σῶσον ἡμᾶς... Βασιλεύσει Κύριος εἰς τὸν αἰῶνα, ὁ Θεός σου, Σιών, εἰς γενεὰν καὶ γενεάν. Σῶσον ἡμᾶς... Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Ὁ μονογενὴς Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, ἀθάνατος ὑπάρχων καὶ καταδεξάμενος διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν, σαρκωθῆναι ἐκ τῆς ἁγίας Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, ἀτρέπτως ἐνανθρωπήσας σταυρωθείς τε, Χριστὲ ὁ Θεός, θανάτῳ θάνατον πατήσας, εἷς ὢν τῆς ἁγίας Τριάδος, συνδοξαζόμενος τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, σῶσον ἡμᾶς. Διάκονος Ἔτι καὶ ἔτι ἐν εἰρήνῃ, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν....

Η ΜΙΚΡΑ ΕΙΣΟΔΟΣ Ἐνῶ ψάλλεται τὸ Γ´ Ἀντίφωνο καὶ τὸ Ἀπολυτίκιο, γίνεται ἡ Εἴσοδος τοῦ Εὐαγγελίου. Χορὸς Αὕτη ἡ ἡμέρα Κυρίου, ἀγαλλιασώμεθα καὶ εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ. απολυτίκιον Αἰνεσάτωσαν τὸν Θεὸν οἱ οὐρανοὶ καὶ ἡ γῆ. απολυτίκιον

σέξ, μαγεια, θάνατος

από το τριάντα τέσσερα και εξηςhttps://www.youtube.com/watch?v=s3f3o7dRvkU μαθαίνουμε πως οι νέοι ειναι γερασμένοι.

 επειδή αρχίζουν την σεξουαλική τους ζωή νωρίς, έρχεται ο διάβολος και τους τρομάζει. 

ο διάβολος αποκτα δικαιώματα στους νέους που πέφτουν στην πορνεία. έτσι το επόμενο σκαλοπάτι ειναι η μαγεία, ο σατανισμός. 

φοβουνται οι νέοι και θέλουν δύναμη για να ανταπεξέλθουν στην δύσκολη κατάσταση που έπεσαν. ένας τρόπος ειναι και η μαγεία, η δύναμη από όπου κι αν προέρχεται. 

αλλά ο διάβολος οδηγει και στον θάνατο. πολλοί νέοι σκοτώνονται σε αυτοκινητιστικά δυστυχήματα, τα οποια οφείλονται στο αλκοόλ, σε ερωτικές απογοητεύσεις, σε μαγειες που θολώνουν το νου.

 έτσι, όπως μας λέει ο δεσπότης, οι νέοι ενδιαφέρονται για τον θάνατο, ενω στα νιάτα τους οι φυσιολογικοί άνθρωποι ασχολουνται με την εργασία, με τις κοινωνικές σχέσεις και όχι με τον θάνατο. η σωστή κοσμοθεωρία ειναι εκ των ων ουκ άνευ, όχι μόνο για τους νέους αλλά και για όλες τις ηλικίες. η σωστή θεώρηση για τον Θεό, τον κόσμο, τους συνανθρώπους, τον εαυτό μας μας βοηθα να ξεπερναμε τις δυσκολίες της ζωης και να πορευόμαστε σ'αυτό τον κόσμο.

βέβαια, ο Πανιερώτατος αναφέρεται σε εφήβους του Λυκείου, οπότε αργία μήτηρ πάσης κακίας.

αποτείχιση

ας αρχίσουμε με κάτι θεολογικό. όταν διαβάζουμε στα βιβλία της Εκκλησίας μας "η σωτηρία της ψυχης", "για να σώσεις την ψυχή σου" κλπ., πρέπει να εννοουμε την αγιότητα. η αγιότης ειναι η σωτηρία της ψυχης πριν τον βιολογικό θάνατο. μετά θάνατον τα πράγματα ειναι πιό εύκολα. στον Παράδεισο, στην Βασιλεία των Ουρανων δεν θα πανε μόνο όσοι αγίασαν στη γη. έτσι, δεν πρέπει να στέλνουμε στην Κόλαση όσους βλέπουμε να κάνουν λάθη σε δογματικά θέματα ή ηθικά.

τί μαθαίνουμε! η προτεσταντικης φύσεως αποτείχιση οδηγει τους χριστιανούς στην απομόνωση, στις σχέσεις μέσω ίντερνετ και μάλιστα σε "γάμους"...

επίσης, αντιστρόφως,  οι άνθρωποι που ειναι απομονωμένοι ειναι ευάλωτοι στην αποτείχιση λόγω ψυχολογικων προβλημάτων...και γίνονται κάτι σαν τζιχαντιστές...αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοθρήσκων...https://www.youtube.com/watch?v=YrI-UtdneFI

στο 30 και εξης:https://www.youtube.com/watch?v=XzdBt7BKfmE

μία ερμηνεία όλων όσων συμβαίνουν σήμερα, το ότι δηλαδή ο καθένας κάνει ό,τι θέλει και λέει ό,τι θέλει, ειναι το ότι δεν έχουμε δική μας Ορθόδοξη Αυτοκρατορία. στο Βυζάντιο η πολιτεία υπηρετουσε το σωμα του ανθρώπου και η Εκκλησία την ψυχή. υπηρχε αλληλοπεριχώριση , συναλληλία, και όλοι μαζί όδευαν προς την Βασιλεία των Ουρανων. ένας Μάξιμος Ομολογητής έφερε τα πάνω κάτω αλλά το πέτυχε πηγαίνοντας στον αυτοκράτορα. σήμερα την παγκόσμια οικονομία την διαχειρίζονται οι εβραιοι και οι πολιτικοί όλων των κρατων ειναι μαριονέτες.

επίσης, στον χωρο της Εκκλησίας επικράτησε η αρχή της πλειοψηφίας και όχι της αγιότητος (και που να βρεις σήμερα αγίους και αν βρεις τί εμβέλεια έχουν), οπότε λέμε τη γνώμη μας και κοιταμε να εγκλιματιστουμε...για να μην εγκληματήσουμε...η βιολογία λέει πως ο οργανισμός που δεν προσαρμόζεται στο περιβάλλον του αποβάλλεται...

ερωτήσεις σε αποτειχισμενους

1. Η βάση της πνευματικῆς ζωης είναι η προσευχή, η νηστεία και η Μυστηριακή ζωή. δεν μπορούν να τα κάνουν αυτά οι αποτειχισμενοι μέσα στην κανονική Εκκλησία; 

από τη μία, λένε οι αποτειχισμένοι, πως τα Μυστήρια της κανονικης Εκκλησίας ειναι έγκυρα και από την άλλη αποτρέπουν από την Θεία Κοινωνία την παρέα τους.

2. Ειναι λογικό να χτυπα η καμπάνα της ενορίας μας και εμεις να μην πηγαίνουμε αλλά να εκκλησιαζομαστε χιλιόμετρα μακριά; 

3. γιατί στους 5 αποτειχισμενους υπάρχουν 10 αποψεις; π.χ. τρικαμηνας, ζήσης, Σάββας αγιορείτης, Παΐσιος παπαδοπουλος; 

και γιατί λένε πως αυτοί και η παρέα τους ειναι η Εκκλησία, ενω η κανονική Εκκλησία ειναι στην αίρεση, άρα όλοι θα πανε στην Κόλαση και μόνο αυτοί θα πανε στον Παράδεισο; πότε πρόλαβαν και έγιναν γενικοί εισαγγελεις;

4. σε τι διαφέρουν από τους γοχ οι αποτειχισμενοι; κάθε αποτειχισμενος από τους ανωτέρω έφτιαξε μια παρέα, όπως οι προτεστάντες, και διαγράφει όλους τους υπόλοιπους από τα κατάστιχά του. μία ομάδα γοχ ονομάζεται "ενιστάμενοι", δηλαδή διαμαρτυρόμενοι, δηλαδή προτεστάντες. 

5. όταν ένας αποτειχισμένος θελήσει να παντρευτει,  να βαφτίσει, να κηδέψει που θα πάει; θα ψάχνει ανά την υφήλιο αποτειχισμένο παπα;

6. όποιος αρέσκεται στο να διαβάζει για οικουμενισμό, αιρέσεις, λάθη ιεραρχων κλπ., μπορει να διαβάζει τον ορθόδοξο τύπο. https://orthodoxostypos.gr/εκεί γράφουν φυσιολογικοί άνθρωποι της κανονικης Εκκλησίας για αυτά τα θέματα, χωρίς να φεύγουν από Αυτήν...

ένα σχόλιο για τον καλόγερο Σάββα "Λαυριώτη": ο τυπος έχει κάνει ανατολικές θρησκειες-τέχνες. το στυλ του ειναι του Μπρους Λι. ένας εναντίον όλων. στα βίντεο που ανεβάζει δεν χαμογελάει ποτέ!.ειναι έτοιμος να ορμήξει επάνω σου. ειναι ψυχάκιας κανονικός. χωρίς υποχρεώσεις, γυρίζει ανά την Ελλάδα, και όχι μόνο, και προτρέπει τους Χριστιανούς να μην πηγαίνουν στην Εκκλησία! μεγάλη όντως η αποστολή του καρατίστα! "μή πηγαίνετε στην Εκκλησία, για να μή μολυνθειτε"!!!και επειδή με τόση κατάκριση μαλλον θα ειναι έρμαιο του δαίμονα της πορνείας (αλλά με τέτοια αγριομούρη ποιά να του κάτσει;), καλό ειναι, για το καλό της ψυχικης και σωματικης υγείας όσων των ακουνε, να απομακρυνθουν πάραυτα απ'αυτόν - και σε απόσταση τουλάχιστον 100 μέτρων, όσοι σκοπεύουν να πανε να τον ακουσουν στην επόμενη συνάντηση. επίσης, να προσέξετε, διότι ειναι και τζιχαντιστής και δεν αποκλείεται να σας καλέσει σε ομαδική αυτοκτονία.

Εάν έχετε να μας δείξετε ένα Άγιο στον χωρο των γοχ ή των αποτειχισμένων (οι αποτειχισμένοι ειναι νέα έκδοση των γοχ), να μας το πειτε, αλλά δεν υπάρχει ούτε ένας! πως, λοιπόν, να ακολουθήσουμε τέτοιους προβληματικούς ανθρώπους; για να τους αντιμετωπίσουμε δεν χρειάζεται η θεολογία αλλά η ψυχολογία...

τέλος, ένα ειδος αποτείχισης υφίσταται. σε κάποιον δεν αρέσει ο ιερέας της Ενορίας του και πηγαίνει σε άλλη Ενορία ή Μοναστήρι. "αποτείχιση" εντός της Εκκλησίας, χωρίς δηλώσεις αποτείχισης, οι οποιες δημιουργουν διάφορα προβλήματα.

ο π. Επιφάνειος Θεοδωρόπουλος για τους γοχ-αποτειχισμένους: https://docs.google.com/document/d/18G1uwHQQXSLDQ7ukaZX1BDZqu191vOhVUHbzl6NdwVs/edit?usp=sharing

2 μειον του Λεμεσου

 ο άγιος Λεμεσου ειναι ο καλύτερος αυτή τη στιγμή θεολόγος στην Ορθόδοξη Εκκλησία. ακους τον Αθανάσιο Λεμεσου στο γιουτιουμπ και μαθαίνεις Ορθόδοξη θεολογία αβίαστα. μαθαίνεις για τα πάθη και την θεραπεία τους, ακους ωραια ανέκδοτα από το Άγιον Όρος και αλλου, για τον άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη κλπ.

αλλά στο θέμα του ποιός κάνει κουμάντο στα οικονομικά του σπιτιου έχει λάθος. βάζει τη γυναικα πάνω από τον άντρα. μόνο σώγαμπροι μπορουν να τον πλησιάσουν, να δεχθει αυτά που λέει...

το δεύτερο αρνητικό που εντόπισα ειναι το θέμα με τους Τούρκους. η σωστή στάση ειναι ότι είμαστε έτοιμοι να αμυνθουμε, έτοιμοι να πολεμήσουμε, αφου δεν είμαστε άγιοι. εάν είμασταν άγιοι, θα ηρεμούσαμε τους Τούρκους, όπως ένας άγιος ηρεμει ένα λυσσασμένο σκυλί. εάν δεν εισαι άγιος, θα πάρεις ένα ξύλο, μία πέτρα και θα χτυπήσεις το λυσσασμένο σκυλί...

ο άγιος Λεμεσου ειναι πολύ ήπιος στο θέμα με τους Τούρκους και αυτό ίσως του στερήσει τον αρχιεπισκοπικό θρόνο ὅσον οὔπω...

προσφορά!

 προσφέρεται σε ζευγάρι ή σε γυναικα, για δωρεάν ενοικίαση, σπίτι στη Λεβαία (με πληρωμένα νερό, δεη, οτε, τηλεθέρμανση κλπ.) και 23 στρέμματα χωράφια (τα οποια θα μπορουν και να τα καλλιεργουν). 

η μοναδική υποχρέωση να επιβλέπουν την ηλικιωμένη που ζει στο σπίτι .

πληροφορίες εντός

2 μεγάλα λάθη!

 https://www.youtube.com/watch?v=hXTyXDkazLg

2 μεγάλα λάθη του π. Βασιλείου Γοντικάκη.(από το 13.12 και εξης)

 οι Έλληνες δεν ειδαν ως συνέχεια αυτων που πίστευαν ή που ήξεραν το κήρυγμα του αποστόλου Παύλου και ο "λόγος" του Ηράκλειτου δεν έχει σχέση με τον Υιό και Λόγο του Θεου.

η οντολογία των ειδωλολατρων λέει "εν το παν", ενω της Εκκλησίας μας λέει πως ο άκτιστος Θεός έφτιαξε εκ του μή όντος το σύμπαν. οι Έλληνες άλλαξαν και παρα άλλαξαν πίστη.

ο "λόγος" του Ηράκλειτου ειναι το μπράχμαν ή το ντάρμα του Ινδουισμου. δεν επιτρέπονται τέτοιες συγχύσεις...

είπαμε υπάρχει ο "σπερματικός λόγος" στους αρχαίους αλλά να μη πέσουμε και στον παγανισμό!

βλέπε και εδω: https://apologhtika.blogspot.com/2015/09/1500.html

ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΗ-ΠΑΓΑΝΙΣΤΗ-ΔΩΔΕΚΑΘΕΪΣΤΗ

 Συζητωντας με ανθρώπους σήμερα βλέπεις πως υπάρχουν νεοειδωλολάτρες. άνθρωποι που βλασφημουν τον Χριστό (π.χ. λέγοντας πως δεν ηταν Εβραιος αλλά Έλληνας, ότι η Παναγία ηταν Ελληνίδα κλπ.) αναμασωντας τις βρωμιές παλαιων ειδωλολατρων ή Εβραίων - καμπαλιστων.

πόσες ωρες από τη ζωή τους χαράμισαν διαβάζοντας στο ίντερνετ και σε εκδόσεις επιπέδου δαπέδου του κόσμου τις ανοησίες. 

μου λέει ένας, στο καράβι από Ρόδο για Κάλυμνο, ότι αυτός διαβάζει την Αγία Γραφή και καταλαβαίνει το περιεχόμενό της χωρίς να έχει ανάγκη τους παπαδες! του λέω “ποιός μπορει να εξηγήσει σε έναν τρίτο κάτι που δεν καταλαβαίνει π.χ. στο βιβλίο μου, εγώ ή εσύ; έτσι ειναι και με την Αγία Γραφή. την ερμηνεύουν σωστά αυτοί που την έγραψαν και οι εν Αγίω Πνεύματι “παρέα” τους, δηλαδή οι Άγιοι της Εκκλησίας μας.

σε καφενειο της Καλύμνου ένας ηλικιωμένος μου λέει τις ανοησίες των παγανιστων για την Παλαιά Διαθήκη. του ζήτησα να γίνουμε φίλοι στο φέισμπουκ και την ίδια μέρα του έστειλα παραπομπές από ορθόδοξες πηγές που αναιρουσαν τις ανοησίες του. την άλλη μέρα με διέγραψε από φίλο…

γι’ αυτό ειπα να κάνω αντιγραφή επικόλληση ορισμένων θεμάτων για να τα έχω πρόχειρα σε μελλοντική συνάντηση με ανόητο ειδωλολάτρη.

https://docs.google.com/document/d/1Nz-sf7w309mrUJJmeT2roKPJiiis9UrREtJshpxCkpg/edit?usp=sharing

πούτιν, ο μεγάλος ρουφιάνος των ευρωπαίων-αμερικανων-εβραίων

 η Ουκρανία, όπως και η Λευκορωσία, κακως έγινε ανεξάρτητο κράτος. ειναι η κοιτίδα των Ρώσων, ειναι η Μικρά Ρωσία, όπως την αποκαλουσε ο Τσάρος.

όταν ο πούτιν εισέβαλε στην Ουκρανία ειπε πως το κάνει για να διώξει τους φασίστες! λες και ηταν δική του δουλειά! αυτό ηταν δουλειά των ευρωπαίων και των αμερικάνων. αν ηταν σωστός, θα έκανε μία "εγχείρηση" κατ'ευθείαν στην πρωτεύυσα, στο Κίεβο, και όλα θα τελείωναν σε λίγη ώρα. τώρα οι σκοτωμοί δεν έχουν τέλος και επιστρετεύει και χιλιάδες ρώσων, οι οποιοι κακως πανε στον πόλεμο. κανένας δεν έπρεπε να σκοτωθει για τις τράπεζες, που αντιπροσωπεύει ο πούτιν.

όταν ακουμε πως σκοτώθηκαν τόσοι ουκρανοί, εμεις πρέπει να καταλαβαίνουμε πως σκοτώθηκαν τόσοι ρώσοι.

διότι οι ουκρανοί ειναι ρωσοι. σιγά μη στέλνει την μειοψηφία των φασιστων-παπικων-ουνιτων-προτεσταντων-εβραίων στον πόλεμο ο ζελένσκι (ο εβραιος (!)πρόεδρος της ουκρανίας).

αυτή τη στιγμή, εδω και έξι μηνες, σκοτώνονται ρωσοι με ρώσους!

αν ο πούτιν έλεγε πως εισβάλει στην ουκρανία για να την ενώσει με την ρωσία, τότε θα ηταν αληθινός, θα ηταν πατριώτης, εθνικιστής. τώρα φαίνεται καθαρά ότι ειναι κομμουνιστής, όργανο της νέας τάξης. 

και πολλοί νομίζουν ότι ειναι εναντίον της νέας τάξης πραγμάτων!!!

πολλοί ρωσοι φεύγουν από την ουκρανία. όταν αδειάζει η ουκρανία από ρώσους, τίνος παιχνίδι παίζει ο πούτιν;;;;;

δεν αποκλείεται η ρωσία να χάσει και την κριμαία!!! ήδη έχει χάσει μία ναυαρχίδα και πόσους στρατιωτες και αμάχους.

θα πέσει ο πούτιν αργά ή γρήγορα και οι επόμενοι θα συνθηκολογήσουν, όπως με το αφγανιστάν. παρέσυρε και την Εκκλησία. ο πατριάρχης Μόσχας νομίζει ότι ο πούτιν ειναι τσάρος, ενω ειναι ένας κομμουνιστής, όργανο των τραπεζων και των εβραίων.

και έχουμε και έλληνες ορθοδόξους χριστιανούς, οι οποίοι συνηγορουν υπέρ των ρώσων, την ώρα που οι ίδιοι οι ρώσοι έβγαλαν τα μάτια τους. αν ρωτήσεις έναν ρώσο αν οι ουκρανοί ειναι ρώσοι, θα σου πει όχι! ε, τότε γιατί παραπονιέστε που ο πατριάρχης μας έδωσε το αυτοκέφαλο, έστω και με παράνομο τρόπο, στην εκκλησία της ουκρανίας;

ἀποπλανᾶν, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς», εννοεί ότι θα πλανηθούν αυτοί που τα ερμηνεύουν με το μυαλό

 ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ: Τώρα όμως τι γίνεται; Εκτός που δίνουν μερικοί δικές τους ερμηνείες, φοβούνται και αυτοί σαν κοσμικοί, ενώ έπρεπε να ανησυχούν πνευματικά και να βοηθούν τους Χριστιανούς, βάζοντας τους την καλή ανησυχία, και να τους τονώνουν στην πίστη, για να νιώθουν θεϊκή παρηγοριά. Απορώ, δεν τους προβληματίζουν όλα αυτά τα γεγονότα που συμβαίνουν; Γιατί δεν βάζουν έστω ένα ερωτηματικό για τις ερμηνείες του μυαλού τους; Και αν επιβοηθούν τον Αντίχριστο για το σφράγισμα, πως παρασύρουν και άλλες ψυχές την απώλεια; Η Γραφή όταν λέει «… ἀποπλανᾶν, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς», εννοεί ότι θα πλανηθούν αυτοί που τα ερμηνεύουν με το μυαλό»....«Όσοι δεν θα έχουν καλή διάθεση, δεν θα φωτισθούν και θα πλανηθούν στα χρόνια της αποστασίας. Γιατί, όποιος δεν έχει την θεία Χάρη, δεν έχει πνευµατική διαύγεια, όπως και ο διάβολος.

Ματθ. 24,24 ἐγερθήσονται γὰρ ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται καὶ δώσουσι σημεῖα μεγάλα καὶ τέρατα, ὥστε πλανῆσαι, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς.

Eπειδή, θα σηκωθούν ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήτες, και θα δείξουν μεγάλα σημεία και τέρατα, ώστε να πλανήσουν, αν είναι δυνατόν, και τους εκλεκτούς

Διότι θα αναφανούν ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται και θα δώσουν μεγάλα σημεία και θα κάμουν καταπληκτικά έργα, ώστε να πλανήσουν, εάν είναι δυνατόν, και αυτούς ακόμη τους εκλεκτούς.

24 For false Messiahs and false prophets will appear; they will perform great miracles and wonders in order to deceive even God's chosen people, if possible

Διότι θα αναφανούν ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται και θα δώσουν μεγάλα σημεία και θα κάμουν καταπληκτικά έργα, ώστε να πλανήσουν, εάν είναι δυνατόν, και αυτούς ακόμη τους εκλεκτούς.

Τὸ «Μακάριος ἀνὴρ» λέγεται («στιχολογεῖται» κατὰ τὴν ὁρολογία τῶν τυπικῶν) πάντοτε ὁλόκληρον τῷ σαββάτῳ ἑσπέρας (στὸν ἑσπερινὸ τῆς κυριακῆς δηλαδή). ἐκτὸς κυριακῆς καὶ δευτέρας σὲ θεομητορικὲς ἑορτὲς καὶ σὲ μνῆμες ἑορταζομένων ἁγίων λέγεται μόνον ἡ 1η στάσις.

Τὸ «Μακάριος ἀνὴρ» λέγεται («στιχολογεῖται» κατὰ τὴν ὁρολογία τῶν τυπικῶν) πάντοτε ὁλόκληρον τῷ σαββάτῳ ἑσπέρας (στὸν ἑσπερινὸ τῆς κυριακῆς δηλαδή). ἐκτὸς κυριακῆς καὶ δευτέρας σὲ θεομητορικὲς ἑορτὲς καὶ σὲ μνῆμες ἑορταζομένων ἁγίων λέγεται μόνον ἡ 1η στάσις.

πως καταλαβαίνουμε έναν τρελό

 ένας τρόπος για να καταλάβουμε ότι ο άνθρωπος με τον οποιο συζηταμε έχει διπολική διαταραχή (μανιοκατάθλιψη, ψύχωση κλπ.) ειναι ο εξης:

ανοίγουμε ένα θέμα α'.

ο άνθρωπος που έχουμε απέναντί μας, πριν καν ολοκληρώσουμε αυτό που θέλουμε να πουμε, αλλάζει θέμα ή θέματα. ειναι σα να σε πυροβολει, πυρ κατά ρυπάς, και αφου δει ότι έχεις ζαλιστει χαίρεται, διότι νίκησε!

βέβαια, μπορει ο απέναντι απλως να μη θέλει να σε ακούσει, να μη θέλει να συζητήσει μαζί σου, οπότε αλλάζει θέμα και ειναι σα να σου λέει "πάρε δρόμο".

υπάρχει και άλλη περίπτωση. ανοίγεις ένα θέμα π.χ. για τον κατακλυσμό του Νωε, αν ηταν τοπικός ή παγκόσμιος και ο συζητητής σου σου λέει "κοίτα να καθαρίσεις τον εαυτό σου από τα πάθη και μη μιλας για τέτοια θέματα, δεν ωφελουν". σα να σου λέει ότι πρέπει να ασχολεισαι με τα σωστά θέματα, όπως τα εννοει ο πνευματικά ανεβασμένος άνθρωπος, και όχι με άλλα θέματα.

γηράσκω αεί διδασκόμενος!

μία παράξενη ιστορία

 οι πρόγονοί μου, από τη μεριά της μητέρας μου, ζουσαν στην Χαλδία του Πόντου, στην Αργυρούπολη. στα τέλη του 19ου αιωνα πηγαν στα μεταλλεια του Ατά Παζάρ (το χωριό το λέγανε Κουρούτερε ή Γουρούτερε - τα άφωνα, λαρυγγικά σύμφωνα κ, γ, χ εναλάσσονται- ) και από κει ηρθαν εδω...

το παράξενο ειναι ότι ενω βρισκόντουσαν πλέον στην Μητρόπολη Νικομηδείας, οι εκκλησιαστικές τους σχέσεις ηταν με τον Χαλδίας!!!

να που το βρηκα: 

Ένα ιδιότυπο και μάλλον αντικανονικό καθεστώς επέτρεπε στον μητροπολίτη Χαλδίας να προΐσταται εκκλησιαστικά και σε πολύ απομακρυσμένες κοινότητες που είχαν ιδρυθεί από πρώην κατοίκους της Χαλδίας σε περιοχές μεταλλείων^[31]

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE%B1%CE%BB%CE%B4%CE%AF%CE%B1#cite_note-31

Από τον αρχικό εδαφικό της πυρήνα, που εντοπίζεται εξαρχής στους καζάδες Τορούλ και Σερίν (για αυτό το λόγο ο πλήρης τίτλος του μητροπολίτη ήταν Χαλδίας και Χερροιάνων), στη διάρκεια του 19ου αιώνα και ως την έξοδο (1922-23), η αρμοδιότητα του μητροπολίτη Χαλδίας εντοπίζεται σε απομακρυσμένες μεταξύ τους εδαφικές ενότητες όπως:
- μεγάλο μέρος της περιφέρειας Κερασούντας, όπου βρισκόταν και η δεύτερη επίσημη έδρα του μητροπολίτη στην παραλιακή Πουλαντζάκη.
- τα 18 χωριά της περιφέρειας Ak-dağ Maden στο βιλαέτι Ικονίου.
- τα χωριά της περιφέρειας Bulgar Maden στο βιλαέτι Αγκύρας.
- διάσπαρτα χωριά ή ομάδες χωριών σε άλλα μέρη της Μικράς Ασίας, ακόμη και στο σαντζάκι Νικομηδείας.

http://asiaminor.ehw.gr/forms/fLemmaBodyExtended.aspx?lemmaID=6649

επίσης:Ο Ξενοφών, ο οποίος διέσχισε την περιοχή με τους Μυρίους του προσπαθώντας να βρει διέξοδο στη θάλασσα, μας πληροφορεί ότι στην Χαλδία κατοικούσαν οι Χάλυβες... Εκεί, σε κάποια κορυφή του όρους Θήχης (ίσως το Kolat Dağları), οι Μύριοι ανεφώνησαν «θάλαττα θάλαττα» αντικρίζοντας τη θάλασσα της Τραπεζούντας από μακριά^[13]

 Χαλδία

Περιοχή του ανατολικού Πόντου, όπου, κατά την αργοναυτική εκστρατεία,

 κατοικούσαν οι Χαλδύβες. Ήταν η πρώτη περιοχή της Μικράς Ασίας 

που ασπάστηκε τον Χριστιανισμό. Εκεί μόνασαν ο Μέγας Βασίλειος και ο 

Γρηγόριος Ναζιανζηνός.https://www.pontiaka.gr/xaldia-w-10125.html

ο κορώνα ιός και οι ψάλτες

 ένα από τα καλά του κορώνα ιου ειναι και το εξης: η Εκκλησία της Ελλάδος, εδω και ένα χρόνο, προτρέπει ο Όρθρος να γίνεται μαζί με τον Εσπερινό!

αλλά η μετριότητά μου (βγηκα και προφήτης) εδω και πέντε χρόνια το προτείνω στο φυλλάδιο που έβγαλα για την Θεία Λειτουργία του χορου, του λαου, του ψάλτη: https://drive.google.com/file/d/1LEErtKTOZ8ywawprvi9o5oieVSTFi9J7/view?usp=sharing

και εδω : https://drive.google.com/drive/folders/1sXzvFN0R25-bkczoLLFcZGkGw9zSweqF?usp=sharing

αλλά από την πρώτη στιγμή που κυκλοφόρησε το φυλλάδιό μου οι επίσημοι ψάλτες δαιμονίστηκαν, κυριολεκτικά!

ήμουν σε ένα μοναστήρι εφημέριος και η καλογριά, όταν μοίραζα το φυλλάδιο, έκανε νόημα στους πιστούς να μην του δίνουν σημασία! ενω το φυσιολογικό θα ηταν να μάζευε τους πιστούς δίπλα της και να μάθαιναν όλοι να ψέλνουν πρακτικά αρχίζοντας από την Θεία Λειτουργία, που ειναι και ό,τι σημαντικότερο έχουμε.

πριν λίγα χρόνια βρέθηκα σε ένα χωριό της Θεσσαλίας. συζητωντας με τον ιερέα μαθαίνω πως ο ψάλτης του έρχεται από πενήντα χιλιόμετρα μακρυά! του λέω "πάτερ, η παπαδιά δεν ξέρει να ψέλνει;" και μου απαντα "ξέρει την Παράκληση". "αν ξέρει την Παράκληση της Παναγίας, δεν μπορει να πει "ταις πρεσβείαις της Θεοτόκου" και εξαρτασαι από έναν ψάλτη που έρχεται από πενήντα χιλιόμετρα μακρυά;" "έχεις δίκιο" μου ειπε...

σε ένα χωριό της βόρειας Ελλάδας πηγα να λειτουργήσω και ανακάλυψα έναν άνθρωπο, συνταξιουχο λογιστή, ο οποιος σε δύο Κυριακές ανέβηκε στο αναλόγιο. πηγα στο σπίτι του, του έδειξα μία σελίδα στο ίντερνετ με τις ακολουθίες της κάθε μέρας (Εσπερινός, Όρθρος, Θεία Λειτουργία) https://glt.goarch.org/ και ο πόντιος πηρε αέρα και άρχισε να ψάλει. δυστυχως, όμως, ο επίσημος ψάλτης μόνο που δεν τον "έφαγε"...

κάτι ανάλογο έγινε και σε ένα άλλο χωριό. έφυγε ένας γέρος ιεροψάλτης, που η φωνή του έβγαινε μετά βίας, και ανέβηκαν στο ψαλτήρι έξι άτομα με τα τάμπλετ τους, τις φωτοτυπίες, τα βιβλία τους κλπ...αλλά δεν ξέρω την συνέχεια αυτης της προσπάθειας, διότι έληξε η μακρά άδεια που ειχα εκμεταλλευόμενος τον κορώνα ιό και το λοκ ντάουν...

πηγα σε μία Παράκληση. δύο γυναικες στο αναλόγιο αλλά δεν ήξεραν να ψέλνουν την μεγάλη Παράκληση κι έτσι πηγα να βοηθήσω την κατάσταση...https://drive.google.com/drive/folders/1RE5LGAs9uaA3tAOYrTgtka0V4nm8bs3O?usp=sharing

μας έφαγε το νιπαβουγαδί, το Βυζάντιο, όλοι ζουνε στον κόσμο τους. μάθε και βυζαντινή μουσική αλλά προέχει το να ξεκινήσεις άμεσα με την Θεία Λειτουργία. τα υπόλοιπα τα μαθαίνεις με την άνεσή σου, ανάλογα με τον χρόνο που θα αφιερώσεις.

και ένα τελευταιο. ειμαι σε έναν μικρό Ναό. ξεκιναμε στις 7 το πρωί με την Θεία Μετάληψι ενω εγω κάνω την Προσκομιδή. στις 7.30 χτυπα η καμπάνα και αρχίζει ο Όρθρος. στις 8 αρχίζει η Θεία Λειτουργία και μετά από μία ώρα περίπου τελειώσαμε...

δεν ειναι ωραιο τυπικό για καθημερινές;;;; πρέπει σώνει και καλά να έχουμε επίσημους ψάλτες παντου και πάντοτε;;;

είδωλο, ειδωλολάτρες (αρχή σοφίας ονομάτων επίσκεψις)

συζητώντας σήμερα με ανθρώπους διαφόρων εκπαιδευτικων βαθμίδων βλέπει κανείς ότι υπάρχουν και ειδωλολάτρες. η Εκκλησία δέχεται τις άγιες Εικόνες όχι ως είδωλα αλλά ως φορεις της θείας χάριτος, αφου οι εικονιζόμενοι ειναι άγιοι που έχουν ζήσει σ'αυτόν τον κόσμο, η Παναγία, ο Κύριος ημων Ιησους Χριστός (τον οποιο απεικονίζουμε, διότι εμφανίστηκε ως θεάνθρωπος) μπορουμε να τους αγιογραφίσουμε. τον Θεό Πατέρα δεν τον είδαμε αλλά τον Υιό και Λόγο του Θεου, το δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος που ενσαρκώθηκε, τον είδαμε, άρα μπορουμε να τον ζωγραφίσουμε).

διαβάζουμε:

ομοίωμα θεότητας, συνήθ. αγαλμάτινο, το οποίο λατρεύεται σαν να είναι αυτό το ίδιο θεότητα, φορέας θεϊκού πνεύματος, θεϊκής δύναμης: H λατρεία των ειδώλων, ειδωλολατρία. Ξύλινο ~· (πρβ. ξόανο). || (επέκτ.) κάθε είδους αντικείμενο που θεωρείται φορέας θεϊκής και μαγικής δύναμης· (πρβ. ειδώλιο, φετίχ).

ειδωλολάτρης ο [iδololátris] Ο10 θηλ. ειδωλολάτρισσα [iδololátrisa] Ο27 : αυτός που λατρεύει τα είδωλα, τα ομοιώματα θεοτήτων, σαν να ήταν αυτά τα ίδια θεότητες: Εκχριστιανισμός των ειδωλολατρών.

ειδωλολατρία η [iδololatría] Ο25 : η λατρεία ειδώλων, κατασκευασμένων ομοιωμάτων θεότητας, ως φορέων του πνεύματός της και της δύναμής της, και κυρίως η αρχαία ελληνική και ρωμαϊκή θρησκεία: H ~, και μαζί της και ο αρχαίος κόσμος, γνώρισαν μια τελευταία αναλαμπή στα χρόνια του Iουλιανού του Παραβάτη. || (γενικότ.) η λατρεία φυσικών ή κατασκευασμένων αντικειμένων ως φορέων θεϊκής δύναμης· (πρβ. φετιχισμός).

 Η λέξη είδωλο προκύπτει από τη λέξη "είδος", δηλαδή αυτό που φαίνεται, και σημαίνει κάτι που μπορεί να γίνει αισθητό με τις αισθήσεις μας.

Στην καθημερινή ζωή, "είδωλο" ονομάζεται η αντανάκλαση ενός αντικειμένου. Όσον αφορά τη θρησκευτική της έννοια, η λέξη αναφέρεται σε ένα αντικείμενο λατρείας, που απεικονίζει κάποια θεότητα.

Σε αντίθεση με τους λαούς που θεωρούν τον Θεό ενδοσυμπαντικό, ο Ιουδαϊκός λαός, αλλά και οι Χριστιανοί που κληρονόμησαν την ίδια αντίληψη για τον Θεό, ότι δηλαδή ο Θεός ως άκτιστος, είναι και εξωσυμπαντικός, άρα ανόμοιος με κάθε τι κτιστό και απερίγραπτος, γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο απαγορεύουν στη λατρεία τους ομοιώματα του Θεού, καθώς είναι εντελώς ανόμοια, τόσο στην όψη, στο είδος, όσο και στην ουσία. Η δε Αγία Γραφή χρησιμοποιεί τη λέξη: "είδωλο" και την απαγόρευση γι' αυτό αυστηρά με αυτή την έννοια, του αντικειμένου απεικόνισης θεού, ή του Θεού.

Ο Προτεσταντισμός θεωρεί είδωλα ακόμα και απεικονίσεις αγίων, γι' αυτό και απαγορεύει τη χρήση τους στη λατρευτική ζωή των πιστών τους. Αυτό εν μέρει οφείλεται σε μανιχαϊστικές δογματικές καταβολές, δεδομένου ότι οι Μανιχαίοι θεωρούσαν την ύλη ως κάτι κακό, ως δημιούργημα ενός κατώτερου θεού, ενώ το πνεύμα κάτι καλό, ως δημιούργημα ενός καλού Θεού. Από τη στιγμή λοιπόν που κάποιος θεωρεί την ύλη ως κάτι κακό, είναι επόμενο να θεωρεί και τη λατρεία μέσω υλικών αντικειμένων απαγορευμένη. Γι' αυτό και η λατρεία των προτεσταντικών θρησκειών είναι κυρίως εστιασμένη στη γνώση και τη διδασκαλία και λιγότερο σε υλικά στοιχεία, όπως στις παραδοσιακές Χριστιανικές θρησκείες, που χρησιμοποιούν κεριά, θυμίαμα, εικόνες, άμφια κλπ).

Καθαρότερη και συνεπέστερη προς αυτή τη θέση, εμφανίζεται η λατρεία θρησκειών όπως οι Κουάκεροι, οι οποίοι προχωρούν ένα βήμα ακόμα, απορρίπτοντας κυριολεκτικά οτιδήποτε υλικό στη λατρεία τους, ακόμα και το εν ύδατι βάπτισμα και η Θεία Κοινωνία, ως κάτι που δεν έχει θέση σε μια καθαρά πνευματική λατρεία, στην οποία η ύλη είναι κάτι αποφευκτέο.

Σχόλιο στα ανωτέρω

Η ύλη δεν είναι κάτι κακό, αφού μέσω υλικών αγιαζόμαστε (νερό-αγιασμός, ψωμί και κρασι-Θεια Κοινωνία, λαδι-Ευχελαιο κλπ.) αλλά δεν φτάνουμε και στο σημείο να την λατρεύουμε,  Οὐκ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει οἱ θεόφρονες παρὰ τὸν Κτίσαντα