Αλλά

 Ἀποσυναγώγους ποιήσουσιν ὑμᾶς(1)· ἀλλ'(2) ἔρχεται ὥρα ἵνα πᾶς(3) ὁ ἀποκτείνας ὑμᾶς δόξῃ(4) λατρείαν προσφέρειν τῷ Θεῷ(5).

2Θα σας διώξουν απ’ τις συναγωγές. Θα έρθει μάλιστα ο καιρός που όποιος σας θανατώσει θα νομίζει πως έτσι υπηρετεί το Θεό.
(1)  «Θα σας αφορίσουν από τα συνέδριά τους και τις τιμές τους και γενικώς από τη σχέση μαζί τους» (Θφ).
«Διότι ήδη διακήρυξαν, εάν κάποιος ομολογήσει το Χριστό, να διώχνεται από τη συναγωγή» (Χ). Δες θ 22 και ιβ 42.
(2)  Δεν έχει έννοια αντιθετική (β). Συχνά το «αλλά» είναι όρος που χρησιμοποιείται στο κλιμακωτό σχήμα όπως στο Β΄Κορ. ζ 11=όχι μόνο αυτό, αλλά πρέπει και χειρότερα να περιμένετε (g).
«Αλλά όχι μόνο αυτό, το ότι δηλαδή θα σας αποκλείσουν από τη συναγωγή, αλλά και ότι θα δεχτείτε και θάνατο, και θάνατο ντροπιαστικό. Διότι θα σας φονεύσουν ως καταστροφείς και εχθρούς του Θεού» (Θφ).

[Λεξικό Κριαρά]

αλλά, σύνδ. 

• 1) (Aντιθ.) αλλά, όμως: 
  • (Xρον. Mορ. P 1124). 
• 2) (Eπιτ.) όμως, και μάλιστα: 
  • ως έμαθον, εχάρησαν, αλλά χαράν μεγάλην (Kαλλίμ. 2002). 
• 3) (Mε το και σε καταφατικές προτάσεις και το ουδέ σε αποφατικές) επίσης και, ακόμα και, επιπροσθέτως: 
  • (Bέλθ. 1091)· 
  • φίλον ουκ έχει οπού θαφεί, αλλ’ ουδ’ απ’ αποθάνει (Aπόκοπ. 162). 

[αρχ. σύνδ. αλλά. H λ. και σήμ.]

και στο απολυτίκιο του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου το "αλλά" έχει την έννοια του και

Ἀπολυτίκιον Ἦχος πλ. δ’

Αὐτόμελον

Ἡ τοῦ στόματός σου καθάπερ πυρσὸς ἐκλάμψασα χάρις, τὴν οἰκουμένην ἐφώτισεν, ἀφιλαργυρίας τῷ κόσμῳ θησαυροὺς ἐναπέθετο, τὸ ὕψος ἡμῖν τῆς ταπεινοφροσύνης ὑπέδειξεν· Ἀλλὰ σοῖς λόγοις παιδεύων, Πάτερ Ἰωάννη Χρυσόστομε, πρέσβευε τῷ Λόγῳ Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμων.