μία ερμηνεία της παραβολης του Ασώτου
Ο Χριστός όταν ειπε την παραβολή του ασώτου υιου ή του εύσπλαγχνου πατέρα ή του "αδικημένου μεγάλου υιου" (αυτό ειναι δικό μου), απευθυνόταν στους Εβραίους της εποχης του και σε όλους τους προ Χριστου ανθρώπους.
στην Παλαιά Διαθήκη ο πλουτος ειναι δωρο του Θεου σε καλούς και θεοσεβούμενους ανθρώπους. ο τρόπος που υποδέχθηκε ο πατέρας τον άσωτο δεν ταιριάζει με τα δικά μας δεδομένα, με τους μετά Χριστόν ανθρώπους της Εκκλησίας, διότι σήμερα, όταν μετανοει κάποιος, δεν το ρίχνει στα τσιμπούσια αλλά νηστεύει, εξομολογειται και μετέχει των Μυστηρίων της αγίας μας Εκκλησίας και ζει ασκητικά μέχρι να πεθάνει.
ο μεγάλος αδελφός πρέπει να ηταν εργασιομανής, όπως θα λέγαμε σήμερα, σε τέτοιο βαθμό ώστε, ίσως και από την τσιγκουνιά του, δεν έκανε κανένα γλέντι με τους φίλους του, αφου διαμαρτυρήθηκε για το ότι ο πατέρας του δεν του έδωσε ούτε ένα κατσίκι να το φάει με τους φίλους του. καλά, έπρεπε να πάρει άδεια από τον πατέρα του για να κάνει ένα γλέντι με τους φίλους του; ας έσφαζε κανένα κοτόπουλο, να έπιναν και κρασί και να λέγανε ιστορίες...
οι ακροατές, λοιπόν, του Χριστου δεν μπορουσαν να καταλάβουν την αγάπη του Πατέρα, παρά μόνο με την παροχή υλικων αγαθων και αποκατάστασης στην προηγούμενη κατάσταση του μικρου υιου.
όσον αφορα την αποκατάσταση, με τα σημερινά δεδομένα, δεν μπορουσε να ηταν ολοκληρωτική. παραδείγματος χάριν: ένας πόρνος, όταν μετανοήσει, μπορει να γίνει άγιος αλλά όχι ιερέας λόγω κωλυμάτων...ενω ο μεγάλος υιός της παραβολης θα μπορουσε...(λέμε τώρα).
έτσι, να μη μας περνα από το μυαλό να κάνουμε αμαρτίες και μετά θα μετανοήσουμε...καλύτερα από μικροί να εφαρμόζουμε τις εντολές του Κυρίου και όλη μας η ζωή να ειναι σύμφωνη με το Ευαγγέλιο, διότι σήμερα η μετάνοια ειναι πιό δύσκολη, αφου και οι καλοί πατεράδες λιγόστεψαν και ποιός θα σε υποδεχτει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ευπρεπως...