Ορισμένοι σύγχρονοι θεολόγοι, καλοπερασάκηδες, για να δικαιολογήσουν την φιλοσωματία τους, αναφέρονται στην Ανάσταση και των σωμάτων, στην αξία που δίνει η Εκκλησία μας στο σωμα, ως δοχείου του Αγίου Πνεύματος. αλλά τα αναστημένα σώματα δεν θα τρωνε ούτε θα πίνουν, όπως τώρα...ου γαμουσιν ουδέ εκγαμίζονται...
ο Πλάτων, και άλλοι ειδωλολάτρες, λέει για αθάνατη ψυχή κατά φύσιν περιφρονώντας το σωμα.
οι μωαμεθανοί ονειρεύονται και μετά θάνατον πιλάφια αλλά και ουρί...
οι εβραιοι μιλανε για ανάσταση σωμάτων αλλά η ψυχή για αυτούς μαλλον ειναι η ζωή, το αιμα.
οι γιαχωβαδες περιμένουν χιλιετη βασιλεία του Χριστου επί της γης και αυτούς, με τα αναστημένα σώματα, να καλοπερνανε επί της γης.
οι ανατολικές θρησκειες λένε πως μετά θάνατον ο άνθρωπος εκμηδενίζεται μέσα στο μπράχμαν, όπως μία σταγόνα νερου που πέφτει στον ωκεανό.
εμεις καλούμεθα να κάνουμε και τα σώματά μας πνευματικά, διότι υπάρχει κίνδυνος και η ψυχή μας να γίνει σαρκική, και να περιμένουμε την συνάντησή μας με τον Κύριο κατά την Β'Παρουσία του ή κατά την ώρα του θανάτου μας.
έγραψα το άρθρο για να απαντήσω στο ερώτημα: τί μας νοιάζει η ανάσταση των σωμάτων , σφου ου γαμουσιν μετά θάνατον...αλλά έτσι αρνούμαστε την αγιότητα. ο άγιος από εδω, σωμα και ψυχή, προγεύεται τον Παράδεισο, την Βασιλεία των Ουρανων, κσι μετά θάνατον, μετά την Β'Παρουσία θα συνεχίσει πάλι, ολόκληρος ο άνθρωπος, την ατελεύτητο πορεία προς την θέωση.
ΑπάντησηΔιαγραφή