Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2019

Κυριακή γ’ Λουκα, 6-10, ηχος βαρύς, ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΙΑΝ

ξεματιάστρα=μάγισσα

https://www.ekklisiaonline.gr/nea/agii-anargyri-prosefchi-gia-xematiasma/
διαβάζουμε στο ανωτέρω ξεμάτιασμα: «Ιησούς Χριστός επέρασε και πάλι ξαναπέρασε.Το ραβδί του ακούμπησε τον όφη και την όφισσα και την κακιά γειτόνισσα.

τέτοιες ανοησίες κάθεστε και γράφετε; και ποιός σας ειπε ότι η γειτόνισσα ειναι κακιά; αλλά το σημαντικότερο: αυτή που ξεματιάζει γίνεται ο ηγεμόνας αυτου που ξεματιάζεται, τον κάνει κουμάντο, τον ελέγχει, τον κάνει να αισθάνεται πως έχει την ανάγκη του. έτσι υποτάσσει τους ανθρώπους του περιβάλλοντός της η ξεματιάστρα αποκτωντας δύναμη που δεν δικαιουται, δύναμη σατανική. υποκαθιστά τον ιερέα. τί ανάγκη έχουμε από ιερεις, εάν η κάθε κατίνα μπορει να διώχνει το κακό; αλλά δεν φεύγει το κακό με το ξεμάτιασμα, χειροτερεύει η κατάσταση, αφου ο ματιασμένος ψάχνει αποκούμπι στην μάγισσα-ξεματιάστρα και όχι στα σωστικά Μυστήρια της Εκκλησίας μας.

Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2019

βαρουφάκης πλέιμομπίλ (σχόλιο από το 2016)

ο βαρουφάκης πλέιμομπίλ. 
ο Αμερικάνος κοιμόταν 5 μηνες στο σπίτι του και του έδινε οδηγίες. 
όταν έβγαινε έξω τον χειριζόταν με τηλεκοντρόλ....
Εμετική κατάσταση. Η άθλια αριστερά ανέκαθεν παρουσιάζεται ως αντίθετη με το σύστημα, ενώ ειναι οι μπάτλερ του συστήματος. 
Περισσότερο ψέμα πεθαίνεις. 
Ειναι ν' απορει κανείς πως εξεφτελίζεται ο άνθρωπος υπηρετωντας το ψέμα.

https://www.iefimerida.gr/news/276859/gkalmpreith-sti-liberation-pos-doylepsa-me-ton-varoyfaki-koimomoyn-5-mines-spiti-toy?fbclid=IwAR2PT_mPVfZvYHbvmEjyusdXn8MlWn7Nc72q5YATfgNxmXTGzNSXHw6cRLQ

αρχικός σχολιασμός στο φέισμπουκ: https://www.facebook.com/search/top/?q=%CE%B2%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%86%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82%20%CF%84%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CF%84%CF%81%CF%8C%CE%BB&epa=SEARCH_BOX

Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2019

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ (8 Μαΐου και 26 Σεπτεμβρίου. ΟΤΑΝ ΠΕΣΕΙ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟ ΠΛΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ)

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ (8 Μαΐου και 26
Σεπτεμβρίου. ΟΤΑΝ ΠΕΣΕΙ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟ ΠΛΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ)
Ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Ιωάννης είναι ο υψιπέτης
αετός της Θεολογίας. Έγραψε το θεολογικότερο των
Ευαγγελίων. Η Εκκλησία του απένειμε την προσωνυμία του
Θεολόγου και στην αγιογραφία εικονίζεται με έναν αετό
κοντά στο κεφάλι του. Είναι όμως και ο Ευαγγελιστής της
αγάπης. Όχι μόνο γιατί αναφέρεται συνεχώς στην αγάπη,
αλλά κυρίως γιατί την βίωνε και την εξέφραζε. Ήταν
ο “μαθητής “όν ηγάπα ο Ιησούς”, αλλά και αυτός αγαπούσε
πολύ τον Διδάσκαλό του. Τον ακολούθησε και στις πιο δύσκολες
ώρες της επίγειας ζωής Του. Όταν οι άλλοι μαθητές ήσαν
κρυμμένοι “διά τον φόβον των Ιουδαίων”, αυτός ήταν
παρων στην σύλληψή Του, στην “δίκη” και στον Γολγοθά,
όπου κάτω από τον Σταυρό του εμπιστεύθηκε ο Χριστός
την μητέρα Του. Μαζί με τον αδελφό του Ιάκωβο και
τον Πέτρο αποτελούσαν την τριάδα τον μαθητών που έλαβε
μαζί του ο Χριστός στην ανάσταση της κόρης του Ιαείρου,
στο όρος Θαβώρ, όπου “μετεμορφώθη έμπροσθεν αυτών”,
καθώς και στην Γεθσημανή, όπου προσευχήθηκε πριν από
το πάθος Του.
Αγαπούσε και όλο τον κόσμο, γιατί όποιος αγαπά τον Θεό
αγαπά και ό,τι Αυτός δημιούργησε και κυρίως τους
συνανθρώπους του. Όλους ανεξαιρέτως, εχθρούς και
φίλους χωρίς διακρίσεις. Με μια αγάπη αληθινή απαλλαγμένη
από ιδιοτέλειες και συμφέροντα, που είναι γνωρίσματα
ακαθάρτων και εμπαθών ανθρώπων. Οι άγιοι ως
απαθείς και κεκαθαρμένοι, βιώνουν την αυθεντική
αγάπη που αγκαλιάζει και τους εχθρούς. Στην νήσο
Πάτμο όπου βρισκόταν εξόριστος, εξ αιτίας αυτής του
της αγάπης, αξιώθηκε να δη και να καταγράψη την
Αποκάλυψη. Συνέγραψε, επίσης, και τρεις θαυμάσιες επιστολές.
Χαρακτηριστικός είναι ο τρόπος με τον οποίο αρχίζει να
αφηγείται τα της ζωής του Χριστού, στο Ευαγγέλιο που
συνέγραψε. “Εν αρχή ήν ο Λόγος και ο Λόγος ήν προς
τον Θεόν και Θεός ήν ο Λόγος· πάντα δι’ αυτού εγένετο
και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ έν ό γέγονεν· ...Αρχίζει
με την θεμελειώδη αλήθεια ότι ο Λόγος, το δεύτερο
πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, είναι τέλειος Θεός και
υπήρχε πάντοτε ενωμένος με τον Πατέρα. Δεν υπήρξε
περίοδος που δεν υπήρχε. Γεννάται αϊδίως από το Πατέρα
και είναι άναρχος και ατελεύτητος. Υπήρχε προ της δημιουργίας,
αφού αυτός είναι ο δημιουργός του κόσμου, με την έννοιαν
ότι όλα τα δημιουργήματα, ορατά και αόρατα, έγιναν δι’ αυτού.
Δηλαδή τα πάντα δημιούργησε ο Τριαδικός Θεός “ο Πατήρ
δι’ Υιού εν Πνεύματι Αγίω”. Ο Υιός και Λόγος του Θεού είναι
η ζωή και το φώς, που φωτίζει τους ανθρώπους, εννοείται
τους δεκτικούς φωτισμού. Αυτούς που έχουν τις προϋποθέσεις
να δούν αυτό το φώς, που δεν είναι κτιστό και αισθητό, αλλά
άκτιστο. Ο Θεός είναι άκτιστος και επομένως και οι ενέργειές
Του είναι άκτιστες. Και υπάρχει χαώδης διαφορά μεταξύ
κτιστού και ακτίστου. Το κτιστό είναι πεπερασμένο,
υπόκειται στην φθορά και στον θάνατο, δεν δύναται να
αναγεννήση και να σώση, ενώ το άκτιστο, ο άγιος Τριαδικός
Θεός, είναι άναρχος και ατελεύτητος, είναι το φως και η
ζωή των ανθρώπων. Όσοι ζουν στο σκότος των παθών δεν
μπορούν ούτε να αντιληφθούν την ύπαρξη αυτού του φωτός,
που δεν μπορεί να το κατανικήση κανένα σκοτάδι αμαρτίας ή
πλάνης ή αίρεσης. Αυτό το φώς, που είναι η δόξα του Χριστού,
το είδε ο Ιωάννης στο όρος Θαβώρ, μαζί με τον Πέτρο και τον
Ιάκωβο, “καθώς ηδύνατο”. Μαρτυρεί και ομολογεί για αυτά
που είδε, άκουσε, αισθάνθηκε, οσφράνθηκε και βίωσε σε όλη
του την ύπαρξη, η οποία μεταμορφώθηκε. Γιατί στο Θαβώρ
έχουμε μεταμόρφωση του Χριστού αλλά και μεταμόρφωση
των μαθητών. Μεταμορφώθηκαν τα αισθητά τους μάτια,
για να μπορέσουν να δούν εκείνο το φώς. “Το φως εκείνο
δεν ήταν αισθητό, ούτε οι ορώντες έβλεπαν με απλούς
αισθητούς οφθαλμούς. Οι οφθαλμοί των μαθητών μετασκευάσθηκαν
με την δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Για την θέα του Φωτός
εκείνου “τυφλοί εισιν οι κατά φύσιν ορώντες οφθαλμοί”. Γι’ αυτό
και οι Μαθηταί “ενηλλάγησαν και ούτω την εναλλαγήν είδον”.
Έχουμε λοιπόν μεταμόρφωση και των Μαθητών για να αξιωθούν
να δούν την δόξα του Θεού στην ανθρώπινη φύση του Λόγου”
(Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου, Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ως αγιορείτης, β’ έκδ., σελ.345-346).
Υπάρχουν και σήμερα άγιοι που έχουν εμπειρίες ανάλογες με
εκείνες των αγίων Αποστόλων. Βιώνουν, δηλαδή, τα τρία στάδια
της πνευματικής ζωής, ήτοι την κάθαρση της καρδιάς, τον φωτισμό
του νού και την θεωρία του ακτίστου φωτός. Η Ορθόδοξη
Εκκλησία διασώζει ανόθευτη την πίστη, όπως την παρέδωσαν
ο Χριστός και οι Απόστολοι, καθώς και τον τρόπο θεραπείας
της ψυχής από τα πάθη. Οι εμπαθείς δεν μπορούν να
αγαπούν αληθινά, γιατί ανακατεύουν την αγάπη με την ιδιοτέλεια
και το συμφέρον. Και είναι γνωστό από την Ιστορία ότι τα
μεγαλύτερα εγκλήματα στην ανθρωπότητα έχουν διαπραχθεί
στο όνομα της αγάπης και του δικαίου. Η αυθεντική αγάπη έχει
σχέση με την ορθή πίστη και την εσωτερική καθαρότητα
και δεν εκφράζεται “λόγω μηδέ τη γλώσση, αλλ’ εν έργω και
αληθεία” (Α’ Ιωάν. γ,18). 

Πρωτ. π. Γεωργίου Παπαβαρνάβα http://www.parembasis.gr/1999/99_05_06.htm

https://docs.google.com/document/d/1TlToZ7OfXjB4XLFNuCCXOt4yJesDcHZmSxvM5Hvllq4/edit?usp=sharinghttps://docs.google.com/document/d/1TlToZ7OfXjB4XLFNuCCXOt4yJesDcHZmSxvM5Hvllq4/edit?usp=sharing

Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2019

2 ψέματα και 1 Αλήθεια

το ένα ψέμα ειναι ο υλισμός. ειναι δυνατόν η ύλη να υπάρχει από μόνη της; το άλλο ψέμα
ειναι ο ινδουισμός. ειναι δυνατόν η ύλη να ειναι συγχρόνως και Θεός; η σωστή πρόταση
ειναι: ο Θεός έφτιαξε την ύλη (εκ του μή όντος, ειπε και εγενήθησαν).

WHERE DOES THE TRUTH LIE?
If we asked all people throughout the ages the question, “what is there-what exists?”,
we would receive three answers. (If you think there are more we can discuss this, as more
answers would be subcategories of the following three).
Answers: 
1. There is only matter (Materialism).
2. Besides matter, there is a faceless god figure (the Brahman of Hinduism), something like the
spirit of the universe, which makes up one reality (“all are one”).
3. The (uncreated, Personal, Triadic) God created the Angels, matter and mankind.
Of the above three positions, the first two are discarded.
1. Is it possible that matters exists on its own?
2. Is it possible that matter (nature) is God?
  The third statement satisfies human logic. God made the World from nothing. He spoke and all was
created.
Now how do we know that the truth lies only in our Church?
There are not many religions. There are two categories. Those based on Idolatry (i.e. God is part
of the world and part of nature) and those religions which are Monotheistic.
Those people who gave the second response belongs to religions based on idolatry. Today
such religions are Hinduism, Buddism, Shido, Taoism, the 12Gods, Animism, Pantheism,
New Age, Masonism, etc.
The Monotheistic religions are Christianity, Islam, and Judaism.
Of these, Judaism has completed its mission, as the Messiah (Christ) came, but was not
recognized/accepted. The Zionist Hebrews are preparing for the coming of the Antichrist,
which will be their Messiah.
Islam has a leader who is a man who pretends to be a prophet. He took different elements
from Judaism and Christianity and made a suitable religion for the Arabs.
Only the Orthodox Church is the true religion. More accurately, it is not a religion but the
revealing of God to the world, as it was founded by the God – Man Christ. It is “the Body
of Christ carried throughout the ages, and the Holy Spirit guiding our Saints.
Papism, Protestantism and the rest of the heresies are human creations, which have
twisted the Gospel.
What should we know: 1. God created the world. 2. With the original sin, death and
evil came into our lives. 3. Christ became human to put us back into Paradise
(eternal life close to God). 4. Our Church is a School and Hospital, and by living
her mystirical  life we have a foretaste of Paradise.

What do we need to do: 1. Pray. 2. Partake in the Holy Service of Thanks Giving
(Communion). 3. Confession. 4. Fasting…


Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2019

σχόλιο στο : https://echoflorina.gr/%cf%83%cf%84%ce%bf-%cf%88%ce%b7%cf%86%ce%b9%ce%b4%cf%89%cf%84%cf%8c-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%b9%cf%83%ce%bf%ce%b4%ce%b5%cf%81%ce%af%ce%bf%cf%85-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b9%ce%bc/#comment-203

1. όπως στη Μικρά Ασία οι Έλληνες έχασαν τη γλωσσα του και μιλουσαν τουρκικά, έτσι και στη Μακεδονία, οι περισσότεροι μιλουσαν βουλγαρικά λίγο πριν το 1912.
2. ο Παυλος Μελας προτιμουσε τους Αρβανιτες και τους Βλάχους. τους εμπιστευόταν, διότι ναι μεν η γλωσσα τους δεν ηταν ελληνική αλλά τα συμφέροντά τους ηταν με τον "ελληνόφωνο ελληνισμό". οι αρβανίτες ειναι Έλληνες που έχασαν τη γλωσσα τους και μιλουσαν αλβανικά και οι Βλάχοι λόγω πήγαιν' έλα στη Ρουμανία έμαθαν τα ρουμάνικα. φυσικά μιλουσαν και ελληνικά πολλοί απ'αυτούς.
3. σήμερα υπάρχουν δίγλωσσοι Έλληνες, οι οποιοι εκτός από τα ελληνικά μιλανε και αλβανικά ή ρουμάνικα ή βουλγάρικα. η Ορθοδοξία μας ενώνει, τουλάχιστον μέσα στην Ελλάδα, διότι εκτός Ελλάδος η διαφορά γλώσσας δημιουργει μέγα χάσμα.https://echoflorina.gr/%cf%83%cf%84%ce%bf-%cf%88%ce%b7%cf%86%ce%b9%ce%b4%cf%89%cf%84%cf%8c-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%b9%cf%83%ce%bf%ce%b4%ce%b5%cf%81%ce%af%ce%bf%cf%85-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b9%ce%bc/#comment-203

Ντεντέκτιβ

https://www.youtube.com/watch?v=Ob4lIDpqg8c
Στο ανωτέρω βίντεο, από το 14.37 μέχρι 19.03, ακουμε την εξης ιστορία (τα σχόλιά μου σε παρένθεση) : μία γυναικα βλέπει στον ύπνο της (στον ύπνο της; μπορουμε να εμπιστευόμαστε τα όνειρα;) μία πλούσια φίλη της που πέθανε. η πλούσια ειχε πολλά σπίτια αλλά στην μέση κατάσταση που βρέθηκε μετά θάνατον ειχε μόλις ένα μικρό σπιτάκι, πολύ άβολο και ειπε στη φίλη της να πει στην κόρη της (και γιατί δεν το έλεγε κατ'ευθείαν στην κόρη της;) να κάνει κανένα Τρισάγιο.
[ο παππούλης λέει πως η πλούσια δεν ηταν δίκαιη...το κόμμα του παππούλη ειναι η 'κοινωνία', οπότε ειναι κεντροαριστερός...οπότε δεν συμπαθει τους πλούσιους...το ίδιο προφανως και η γυναικα που ειδε το όνειρο...]
και η κόρη της κεκοιμημένης πλούσιας δίνει εντολή στην φίλη της μητέρας της που ειδε το όνειρο (και γιατί δεν έκανε η ίδια ένα Τρισάγιο με τον παππούλη στη μητέρα της;) να κάνει ένα Τρισάγιο και αυτή απευθύνθηκε στον π. Βασίλειο Βολουδάκη...

Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2019

σχόλιο σε κείμενο βουλγαρόφωνου από τον Σκοπό Φλώρινας

σχόλιο στο:  https://echoflorina.gr/%ce%bf-%ce%bc%cf%80%ce%ac%cf%81%ce%bc%cf%80%ce%b1-%cf%87%cf%81%ce%ae%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%82-%ce%bf-%cf%87%cf%89%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%b1%cf%84%ce%b6%ce%ae%cf%82-%cf%80-%ce%b2%cf%8c%cf%84%cf%83%ce%b7/#comment-202

ωραια τα κείμενά σας και ιστορικά. μόνο που θα ήθελα να παραδεχτειτε ότι η γλωσσα σας, τα εντόπικα ειναι βουλγάρικα. η γραμματική και το συντακτικό μας λένε αν ειναι σέρβικα ή βουλγάρικα ή κάτι άλλο. η επιστήμη λέει πως τα εντόπια ειναι βουλγάρικα. έτσι μιλουσαν τα βουλγάρικα στις δυτικές περιοχές της Βουλγαρίας και έτσι τα μιλουσαν και οι Έλληνες που εκβουλγαρίστηκαν στην γλωσσα.
διαβάζουμε στο κείμενό σας:
 Οι κατηγορίες φυλάκισής τους ήταν ότι «συνεργάστηκαν» με τις κατοχικές δυνάμεις, που στα μέρη μας ήταν οι Βούλγαροι και η ένοχη πράξη τους, που τους χαρακτήριζε ως δοσίλογους, ήταν ότι μπορούσαν γλωσσικά να συνομιλούν με τους κατακτητές για θέματα καθημερινά.

από την ανωτέρω παράγραφο φαίνεται ότι μιλατε βουλγάρικα .δεν χρειάζεται κάποιος να ανοίξει φιλοσοφοική συζήτηση για να πουμε πως κατέχει μία γλωσσα. εγώ πηρα το τόικ στα αγγλικά και μπορω να πω ότι μιλάω τα αγγλικά σ´ αυτό το επίπεδο. γιας εσας, όμως, τα βουλγάρικα ηταν μητρική γλωσσα, όπως και στους Μικρασιάτες τα τούρκικα. και αν δεν τους έδιωχνε ο κεμάλ πασά, όλοι τουρκοι θα ηταν τώρα. και εσεις, αν δεν ενσωματωνόσασταν με την μητέρα Ελλάδα, βούλγαροι θα ήσασταν ή σκοπιανοί.

ΕΥΧΗ ΕΙΣ ΠΛΑΚΟΥΝΤΑ ΑΓΙΟΥ ΦΑΝΟΥΡΙΟΥ


https://docs.google.com/document/d/1-1a4Ljczsba_TBYVbDxwtyB9tsci6EhlI50PnMg5FrQ/edit?usp=sharing

σήμερα διάβασα την ευχή εις πλακουντα του Αγίου Φανουρίου. η εκτενέστερη ευχή λέει και για : "οἰκογενειακὴν ἀποκατάστασιν ἐν ἐκτενῇ ὁμονοίᾳ, εὐσεβείᾳ καὶ εἰλικρινείᾳ, τὴν αὐτάρκειαν τῶν ἐπιουσίων ἀγαθῶν, ὑγείαν ἀκλόνητον καὶ θαλλεράν, ἀκμὴν ψυχῆς τε καὶ σώματος....φανέρωσον πρόσωπον ποθητόν, φανέρωσον πᾶσαν ἐν τῷ μέλλοντι χαράν...

άντε και στων παιδιων μας...
μόνο που στο τέλος η φυλλάδα λέει: Οἱ δὲ πανηγυρισταὶ διανέμουσι τὴν πίτταν εἰς τὸ ἐκκλησίασμα.

αλλά, όπως συνήθως γίνεται και με τα κόλλυβα, η πίττα εξαφανίστηκε...οι παρόντες δεν δικαιουνται..."αλλου βαρουν τα νταούλια και αλλου γίνεται ο γάμος".

Κυριακή Α'Λουκα, 22-9, ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΙΑΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2019

Ο ΠΛΑΤΩΝΑΣ ΛΕΕΙ ΠΩΣ ΟΙ ΑΘΕΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ!

Ο ΠΛΑΤΩΝΑΣ ΛΕΕΙ ΠΩΣ ΟΙ ΑΘΕΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ!
Πλάτωνος, «Νόμοι», X 907 e
«Άν όμως κάποιος ασεβής θα δείξει ανυπακοή στους νόμους, θα εφαρμόζεται ο εξής νόμος σχετικά με την ασέβεια: όποιος αντιληφθεί λόγια ή πράξεις ασεβείς, πρέπει να αντιδράσει αμέσως καταγγέλλοντας στους άρχοντες τον ένοχο, οι οποίοι θα τον οδηγήσουν στο αρμόδιο για τέτοιες υποθέσεις δικαστήριο. Αν ο άρχοντας που θα πληροφορηθεί το γεγονός δεν εκτελέσει το καθήκον του, θα διώκεται ο ίδιος για ασέβεια από οποιονδήποτε πολίτη, που θέλει να υπερασπιστεί τους νόμους.
Αν κάποιος καταδικαστεί, το δικαστήριο θα ορίσει διαφορετική ποινή για κάθε αδίκημα, επιβάλλοντας φυλάκιση για όλες τις περιπτώσεις. Από τις τρεις φυλακές της πόλης (...) η δεύτερη [θα βρίσκεται] στο μέρος όπου συγκεντρώνεται το Νυκτερινό Συμβούλιο, θα ονομάζεται Σωφρονιστήριο. Η τρίτη, (..) σε μέρος όσο το δυνατό πιο μοναχικό και άγριο,θα έχει όνομα που θα δείχνει ότι σκοπός της είναι η τιμωρία.
Όπως περιγράψαμε ήδη, υπάρχουν τρεις περιπτώσεις ασέβειας από τις οποίες η καθεμιά δικαιρείται σε δύο. Κατά συνέπεια έχουμε έξι κατηγορίες αδικημάτων κατά των θεών, των οποίων η τιμωρία πρέπει να ποικίλλει σε είδος και βαθμό. (...) [908 e] Αυτό το είδος αθέων διαιρείται σε πολλές κατηγορίες αλλά η νομοθεσία αξίζει να ασχοληθεί μόνο με τις δύο που αναφέραμε. Η μια πρέπει να τιμωρείται με θάνατο όχι μόνο μια ή δυο φορές, αλλά πολύ περισσότερες, ενώ στην άλλη χρειάζονται συμβουλές και φυλάκιση. (...)
Ο δικαστής πρέπει να κλείσει στο Σωφρονιστήριο για πέντε χρόνια τουλάχιστον, σύμφωνα με το νόμο, όσους έπεσαν θύματα της ανοησίας τους χωρίς να έχουν κακό χαρακτήρα ή διάθεση. Στο διάστημα αυτό δεν πρέπει να έρχεται σε επαφή μαζί τους κανένας πολίτης εκτός απ’ τα μέλη του Νυκτερινού Συμβουλίου, που θα τους επισκέπτονται και θα τους συμβουλεύουν πώς θα μπορέσουν να σώσουν την ψυχή τους.
Όταν τελειώσει ο χρόνος της ποινής τους θα βγαίνουν απ’ τη φυλακή και όποιοι δείχνουν ότι συνετίστηκαν θα ζουν μαζί με τους άλλους πολίτες. Αν όμως εξακολουθούν να είναι αμετανόητοι, η ποινή θα είναι θάνατος για όσους καταδικαστούν ξανά για το ίδιο αδίκημα. (....) [ 909 d ]
Ο νόμος, ίδιος για όλους, θα είναι ο εξής: κανείς δεν επιτρέπεται να έχει ιδιωτικά ιερά στο σπίτι του. (......) [ 910 c ] αν αποδειχθεί ότι κάποιος, άνδρας ή γυναίκα, εκτελεί λατρεία σε άλλα ιερά εκτός απ’ τα δημόσια, έστω κι αν δεν έχει διαπράξει κανένα μεγάλο ανόσιο έργο, αυτός που θα τον αντιληφθεί πρέπει να τον καταγγείλει στους νομοφύλακες, οι οποίοι θα τον διατάξουν να μεταφέρει τα ιδιωτικά ιερά στους δημόσιους ναούς. (...) Αν όμως αποδειχτεί ένοχος όχι για κάποια παιδιάστικη ιδιοτροπία αλλά για σοβαρή παρεκτροπή ενηλίκου ατόμου, που ιδρύει ιδιωτικά ιερά ή θυσιάζει μέσα σε δημόσιους ναούς σε θεούς, που δεν ανήκουν στους αναγνωρισμένους από την πόλη, θα τιμωρείται με θάνατο για ασέβεια.(...)» ]
ΒΕΒΑΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ: http://oodegr.co/neopaganismos/diogmoi/iera.exetasis1.htm
ΑΥΤΗ Η ΣΤΑΣΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΑΡΝΗΤΙΚΑ, ΔΙΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ!
Ο Πλάτων και η αθεΐα
Στο βιβλίο του Ι' των Νόμων καταγράφει ο Πλάτων για πρώτη φορά τη σημαντική εξάπλωση της αθεΐας και αναζητεί τα αίτια γι’ αυτή την εξέλιξη. Η άποψη του Πλάτωνα ειναι ότι η αθεΐα σχετίζεται με μειωμένη ηθικότητα και ότι πρέπει ως αντίδοτο να επιβληθούν αυστηρές ποινές στους άθεους...
Οι άθεοι ήταν «χυδαίοι» και «άξεστοι», «αδυνατούν να υποτάξουν τις ηδονές και τα πάθη τους…
Ο Πλάτων διακρίνει τους άθεους σε τρεις κατηγορίες: α) εκείνους που δεν πιστεύουν στην ύπαρξη θεών, β) εκείνους που θεωρούν ότι οι θεοί αδιαφορούν για τους ανθρώπους και γ) εκείνους που προσπαθούν να παραπλανήσουν τους θεούς με θυσίες και προσευχές. Και «γιατί υπάρχουν και τι πρεσβεύουν οι άθεοι», θέτει ο φιλόσοφος το ερώτημα στο βιβλίο του και απαντάει για λογαριασμό του ο Αθηναίος (που είναι ο ίδιος ο Πλάτων): «Φωτιά, νερό, γη, όλα αυτά λένε υπάρχουν μόνο δυνάμει της Φύσης και της Τύχης και τίποτα από αυτά δυνάμει της Τέχνης (δηλ. της θεϊκής δημιουργίας). Από αυτά λοιπόν που στερούνται παντελώς ψυχής, γεννήθηκαν τα μεταγενέστερα σώματα, δηλαδή η Γη, ο Ήλιος, η σελήνη, τα άστρα. […] Κατ’ αυτόν τον τρόπο και βάσει αυτής της διαδικασίας, δημιουργήθηκε ο ουρανός στο σύνολό του με ό,τι αυτός περιέχει, και με τη σειρά τους όλα τα ζώα και τα φυτά. […] Όλα αυτά όμως δεν οφείλονται, ούτε σε ένα νου, όπως διατείνονται, ούτε σε μία θεότητα, ούτε σε μία Τέχνη (θεϊκή δημιουργία), αλλά, όπως είπαμε, στη Φύση και στην Τύχη.»
Η αθεΐα λοιπόν, κατά τον Πλάτωνα, οφείλεται στις υλιστικές αντιλήψεις για τη φύση…
Και πώς αντιμετωπίζεται η παρακμή της κοινωνίας λόγω της αθεΐας; Ο Πλάτων έχει τη λύση: Πειθώ και Καταστολή. Αναλαμβάνει δε στο βιβλίο του να αποδείξει το «αυτονόητο» διαμαρτυρόμενος, «Πώς να μιλήσει κάποιος χωρίς θυμό για να πει ότι υπάρχουν θεοί; Κατ’ ανάγκην και με υπομονή αλλά και δυσφορία αναγκαζόμαστε να μιλήσουμε σ’ αυτούς τους ανθρώπους εξ αιτίας της απιστίας τους… Οι άθεοι δεν διαθέτουν ούτε μιαν αξιόλογη δικαιολογία, δεν έχουν ούτε ίχνος νοημοσύνης!» Αναλαμβάνει δε να νουθετήσει τους «παρεκτρεπόμενους», χωρίς να του το ζητήσει κανείς, και διαμαρτύρεται που του έπεσε αυτό το φορτίο…
Και ποια είναι η καταστολή που προτείνει ο μέγας φιλόσοφος; Άτεγκτη κατασταλτική νομοθεσία κατά της αθεΐας και της ασέβειας! Οι πολίτες επιβάλλεται να καταδίδουν όλους τους άθεους, αλλιώς είναι συνυπεύθυνος και ασεβής όποιος παραλείπει αυτή την καταγγελία. Όποιοι προσβάλλονται από τη «νόσον της αθεΐας» θα εγκλείονται σε πρώτη φάση, τουλάχιστον για πέντε χρόνια, σε «Σωφρονιστήριο», τουτέστιν στρατόπεδο συγκεντρώσεως, όπου θα παρακολουθούν μαθήματα αναμορφώσεως. Εφόσον δείξει αναμορφωμένος ένας κρατούμενος, θα απολύεται δοκιμαστικά. Αν όμως δεν δεχτεί να αναμορφωθεί ή μεταπέσει πάλι στην αθεΐα θα εκτελείται!...
Ο (ΠΛΑΤΩΝ) καταπιάνεται με λεπτομέρειες τι θα συμβεί με το πτώμα ενός άθεου που δεν μετανόησε. Υπάρχει περιγραφή πού θα τοποθετείται το πτώμα έξω από τα τείχη και ότι θα ισχύει απαγόρευση ενταφιασμού του…
ΑΥΤΗ Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΑΘΕϊΣΤΙΚΗ: http://sfrang.blogspot.gr/2013/02/blog-post_28.html
ΑΛΛΑ ΜΕ ΛΙΓΟ «ΣΟΥΛΟΥΠΩΜΑ» ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΚΑΛΟ…

Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2019

4-9, Οσιος Ανθιμος ο εν Αστυπαλαία

4-9, Οσιος Ανθιμος ο εν Αστυπαλαία (+1782) (ο Κουρούκλης),

''Ο αόμματος φλογερός Ιεραπόστολος''

https://docs.google.com/document/d/1BB_NILKIk0v9wdwK-F4bJIf4j8Rw9GCOGLA6M0axJ6w/edit?usp=sharing

Γεννήθηκε στο Ληξούρι της Κεφαλονιάς στα 1717 από την
ευσεβή οικογένεια του ναυτικού Ιωάννη και της Αντζουλέττας
Κουρούκλη – Ψωμά. Το βαπτιστικό του όνομα ήταν Αθανάσιος.
Όντας παιδί ακόμη χτύπησε θλίψη τη ζωή του, προσβλήθηκε
από τη φοβερή, για την εποχή εκείνη, ασθένεια της ευλογιάς,
η οποία τον τύφλωσε.
Η ευσεβής μητέρα του εναπόθεσε τις ελπίδες της στο Θεό,
η οποία προσευχόταν με θέρμη και κάνοντας σαρανταλείτουργα
για την ίαση του παιδιού της.
Ο Θεός άκουσε τις προσευχές της. κάποια μέρα, σε λειτουργία
στο ναό των Αγίων Αποστόλων στη Μονή Κορωνάτου, έγινε
το θαύμα. ο μικρός Αθανάσιος ξαναβρήκε το φως του, την
ώρα που ο ιερέας είπε: «Μετά φόβου Θεού πίστεως και
αγάπης προσέλθετε»!...
Όταν ενηλικιώθηκε, ακολούθησε τον πατέρα του στο ναυτικό
επάγγελμα. Όμως μέσα του έκαιγε η φλόγα να υπηρετήσει
το Θεό.
Γι’ αυτό έφυγε από τα καράβια και επέστρεψε στην Ιερά Μονή
των Λεπέδων, κοντά στο σεβαστό του πνευματικό πατέρα
και δάσκαλο, όπου ντύθηκε το μοναχικό σχήμα και πήρε το
μοναχικό όνομα Άνθιμος.
Εκεί, παρ’ όλο το νεαρό της ηλικίας του, έδειξε προχωρημένη
πνευματική ωριμότητα και φάνηκαν ενωρίς οι αρετές του.
Στα 1747 αναχώρησε για το Άγιον Όρος, στη Μονή Ιβήρων,
όπου έλαβε το Μέγα Αγγελικό Σχήμα. Τον συνεπήρε η αγία
μορφή της Παναγίας της Πορταΐτισσας, προσευχόμενος
μπροστά στην Ιερή Της Εικόνα, ώρες ολόκληρες. Αγρυπνούσε
νήστευε και μελετούσε θεοφιλή αναγνώσματα, αποκτώντας
το χάρισμα του ιεροκήρυκα.
Μετά από καιρό αποφάσισε να βγει από το Άγιο Όρος, να
στερηθεί ο ίδιος την ησυχία του Άθωνος και να κηρύξει το
σωτήριο λόγο του Θεού στους υπόδουλους, κατατρεγμένους
και ακατήχητους αδελφούς του. Διάλεξε τα νησιά του Αιγαίου
πελάγους για το ιεραποστολικό του έργο.
Επισκέφτηκε αρχικά τη Χίο, όπου εγκαταστάθηκε στο ναό της
Αγίας Ματρώνας και δίδασκε ανελλιπώς για έναν χρόνο.
Κατόπιν έφυγε για τη Σίφνο, την Πάρο, τη Νάξο, την Ίο και
το Καστελόριζο, όπου δίδασκε με πάθος και φλόγα το λόγο
του Θεού...
Στα 1760 πήγε στην Αστυπάλαια, όπου και εκεί κήρυξε και
έκτισε τη Ιερά Μονή της Παναγίας Πορταΐτισσας. κατά τρόπο
θαυματουργικό, γεγονός που μαρτυρεί επιγραφή, η οποία
βρίσκεται εντοιχισμένη στην είσοδο της Μονής. Σε αυτή τη
Μονή έδωσε την ψυχή του.
Ιδιαίτερη μέριμνά του υπήρξε η ιστόρηση της εικόνας της
Παναγίας Πορταϊτισσας, την οποία πήγε να την παραγγείλει
και να τη φέρει από το Άγιον Όρος.
Ανέβηκε στη γνώριμή του Μονή των Ιβήρων και παρακάλεσε
κάποιον μοναχό αγιογράφο να του ζωγραφίσει αντίγραφο της
Παναγίας Πορταΐτισσας, προστάτιδας της αγιορείτικης αυτής
Μονής. Ο μοναχός δεν ήταν πρόθυμος να ικανοποιήσει το
αίτημά του, προσποιούμενος τον πολυάσχολο.
Τότε ο όσιος πήρε μια σανίδα, την ακούμπησε επάνω στη
θαυματουργική εικόνα και, ω του θαύματος, αποτυπώθηκε
η μορφή της στη σανίδα!
Πήρε με ευλάβεια την εικόνα και την πήγε στην Αστυπάλαια
και την έκανε εφέστια εικόνα της Μονής.
Η Ιερή εικόνα σώζεται ως τα σήμερα, θεωρείται θαυματουργή
και είναι η προστάτιδα της Αστυπάλαιας. Εκεί έμεινε πολλά
χρόνια, κηρύττοντας και κάνοντας πολλά θαύματα. Κάποτε
έσωσε το νησί από πληθώρα φαρμακερών φιδιών, τα οποία
αποδεκάτιζαν ανθρώπους και ζώα!
Όμως οι εξοντωτικές περιοδείες του και η αυστηρότητα της
άσκησής του κλόνισαν την εύθραυστη υγεία του και κύρια
άρχισαν τα προβλήματα με την όρασή του, την οποία εν τέλει
έχασε τελείως. Αυτό όμως δεν τον εμπόδιζε να συνεχίζει την
ιεραποστολή με τον ίδιο ζήλο, αν και αόμματος!
Στα 1766-67 έγινε ένας φοβερός σεισμός στην Κεφαλονιά.
Αυτό τον οδήγησε να πάρει την απόφαση στα 1769 να γυρίσει
στο Ληξούρι και να εγκατασταθεί στη Μονή των Λεπέδων,
την οποία ανακαίνισε από τις ζημιές των σεισμών του 1766,
με τις ευλογίες του Αρχιεπισκόπου Σωφρονίου Κουτούβαλη.
Όταν αποπερατώθηκαν οι εργασίες και την επάνδρωσε,
αποφάσισε να επισκεφτεί και άλλα μέρη, για να κηρύξει το
λόγο του Θεού, με ορμητήριο τη Μονή των Λεπέδων.
Περιόδευσε κηρύττοντας και θαυματουργώντας σε πολλά
μέρη. Τα έτη 1770, 1773 και 1775 ιδρύει αντίστοιχα τις Ι. Μονές
του Αγίου Αντωνίου στα Σφακιά της Κρήτης, του Αγίου
Ιωάννου του Προδρόμου στο Λιβάδι των Κυθήρων και της
Ζωοδόχου Πηγής στη Σίκινο των Κυκλάδων.
Σε ηλικία 55 ετών, τσακισμένος από τη σκληρή ασκητικότητα,
που υπέβαλλε τον εαυτό του, αλλά και από τη σκληρή δουλειά,
ασθένησε από ίκτερο και κοιμήθηκε ειρηνικά στις 4
Σεπτεμβρίου 1781 στη Μονή των Λεπέδων. Εκεί σώζεται ως
σήμερα το σπήλαιο, όπου προσευχόταν. Θεωρείται ο
προστάτης άγιος της Αστυπάλαιας.
Στις 30 Σεπτεμβρίου 1974, κατόπιν ενεργειών των
Μητροπολιτών Λέρου και Κεφαλληνίας, το Οικουμενικό
Πατριαρχείο τον κατέταξε στη χορεία των αγίων της
Εκκλησίας μας.
Η μνήμη του τιμάται την ημέρα της κοιμήσεώς του, στις
4 Σεπτεμβρίου.