Λειτουργική αναγέννηση

 πηγαίνω να λειτουργήσω σε έναν Ναό.
τους ευλογω, αυτοί κάθονται (οι περισσότεροι).
τους θυμιάζω, δεν κλίνουν την κεφαλή ή κοιτάζουν αλλου!
κατά την έξοδο του Ευαγγελίου του Όρθρου τους λέω (δύο φορές) "μόνο το Ευαγγέλιο ασπαζόμεθα" και πολλοί ούτε που το άκουσαν και φιλουσαν και το φελώνιο. ένας μάλιστα επανέλαβε το 'μόνο το Ευαγγέλιο ασπαζόμεθα"...
τους μοιράζω την Θεία Λειτουργία του ψάλτη https://akolouthiai.blogspot.com/2020/10/11-1710.html
σχεδόν κανένας δεν το κοίταζε... 
κόβω αντίδωρο τα δύο πρόσφορα που υψώθηκαν και μπαίνει ένας επίτροπος-βοηθός νεωκόρου και τα πλησιάζει, με σκοπό να τα πάρει έξω. του λέω "μή, αυτά ειναι αντίδωρα, δεν βγαίνουν έξω". 

στο τέλος, αφου μοίρασα τα αντίδωρα, βλέπω μία νεωκόρισσα να έχει άλλο καλάθι με "αντίδωρα". της λέω "τί ειναι αυτά; αντίδωρα ειναι μόνο αυτά που υψώθηκαν". και απαντα "το ξέρω, να παίρνει ο κόσμος λίγο ψωμάκι-αντίδωρο να τρώει"!!!