άλλο σωτηρία πριν τον θάνατο (αγιότης) και άλλο σωτηρία μετά τον θάνατο (Παράδεισος). όσοι πανε στον Παράδεισο δεν σημαίνει πως έφτασαν στην τελείωση από αυτήν εδω την ζωή. αυτό το συμπέρασμα μας βοηθα στο να μην είμαστε φανατικοί ή στο να μην “τρέμουμε” για την σωτηρία μας. οι περισσότεροι θα πανε στον Παράδεισο, μόνο οι αμετανόητοι θα πανε στην Κόλαση (γύρω στο 10% λέει ο Όσιος Παϊσιος ο Αγιορείτης). όταν έχουμε απέναντί μας οικουμενιστές ή αιρετικούς ή αλλόθρησκους δεν πρέπει να τους πολεμαμε με ανθρώπινα μέσα αλλά να προσευχόμαστε ώστε ο Θεός να τους φωτίσει και να γίνουν Ορθόδοξοι. άλλωστε ειναι επικίνδυνο να λες τα λόγια των Αγίων της Εκκλησίας μας, χωρίς να εισαι και ο ίδιος άγιος. το παράδειγμά μας αρκει...επίσης, στον Παράδεισο θα τρωνε από τα φύλλα του δέντρου της ζωης και οι μή Ορθόδοξοι (Αποκ. 22,2). αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να παρατήσουμε τον αγωνα μας για αγιότητα. μόνο μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία ο άνθρωπος μπορει να γίνει άγιος και αυτό ειναι το πλεονέκτημά μας αλλά και γι’αυτό θα δώσουμε λόγο στον Θεό με πιό αυστηρά κριτήρια. για να γίνουμε άγιοι πρέπει να προσευχόμαστε, να νηστεύουμε και να μετέχουμε της Μυστηριακης ζωης της Εκκλησίας μας.

https://docs.google.com/document/d/1jjV2oR8ijZTGrDMzcxyvTPsc0lXsYmMbJYNuSDjDDgo/edit?usp=sharing