Τρίτη 30 Απριλίου 2019
Δευτέρα 29 Απριλίου 2019
Αποκάλυψις 22,2
Αποκάλυψις 22,2 Και στο μέσον της πλατείας της πόλεως και του ποταμού, ποτιζόμενον απ' εδώ και απ' εκεί από τα ύδατα του ποταμού, υπήρχε το δένδρον της ζωής, το οποίον έκαμνε δώδεκα καρπούς· κάθε μήνα έδιδε τον καρπόν του, και τα φύλλα του δένδρου αυτού προορίζονται δια τους εθνικούς (που ερρύθμιζαν την ζωήν των σύμφωνα με τον νόμον της συνειδήσεως, διότι δεν είχαν γνωρίσει τον Χριστόν).
Αποκ. 22,2 ἐν μέσῳ τῆς πλατείας αὐτῆς καὶ τοῦ ποταμοῦ ἐντεῦθεν καὶ ἐκεῖθεν ξύλον ζωῆς, ποιοῦν καρποὺς δώδεκα, κατὰ μῆνα ἕκαστον ἀποδιδοῦν τὸν καρπὸν αὐτοῦ, καὶ τὰ φύλλα τοῦ ξύλου εἰς θεραπείαν τῶν ἐθνῶν.
Αποκ. 22,2 ἐν μέσῳ τῆς πλατείας αὐτῆς καὶ τοῦ ποταμοῦ ἐντεῦθεν καὶ ἐκεῖθεν ξύλον ζωῆς, ποιοῦν καρποὺς δώδεκα, κατὰ μῆνα ἕκαστον ἀποδιδοῦν τὸν καρπὸν αὐτοῦ, καὶ τὰ φύλλα τοῦ ξύλου εἰς θεραπείαν τῶν ἐθνῶν.
2 Εν τω μέσω της πλατείας αυτής και του ποταμού εντεύθεν και εντεύθεν ήτο το δένδρον της ζωής, φέρον καρπούς δώδεκα, καθ' έκαστον μήνα κάμνον τον καρπόν αυτού, και τα φύλλα του δένδρου είναι εις θεραπείαν των εθνών
down the middle of the great street of the city. On each side of the river stood the tree of life, bearing twelve crops of fruit, yielding its fruit every month. And the leaves of the tree are for the healing of the nations.
down the middle of the great street of the city. On each side of the river stood the tree of life, bearing twelve crops of fruit, yielding its fruit every month. And the leaves of the tree are for the healing of the nations.
Κυριακή 28 Απριλίου 2019
Σάββατο 27 Απριλίου 2019
Παρασκευή 26 Απριλίου 2019
Πέμπτη 25 Απριλίου 2019
Τετάρτη 24 Απριλίου 2019
Τρίτη 23 Απριλίου 2019
το δυνητικό αν
ένας αγράμματος ψάλτης διαβάζει: έδωκα, άν ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις.
προφανως θέλει να διορθώσει το κείμενο...
Ψαλ. 50,18 ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν· ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις.
Ψαλ. 50,18 Δοξολογίας ολοθέρμους θα σου αναπέμπω, Κυριε, διότι εάν ήθελες και κάποιαν θυσίαν δια την άφεσιν των αμαρτιών μου, θα σου την προσέφερα. Συ όμως δεν ευαρεστείσαι τόσον εις τα ολοκαυτώματα των θυσιών.
προφανως θέλει να διορθώσει το κείμενο...
Ψαλ. 50,18 ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν· ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις.
Ψαλ. 50,18 Δοξολογίας ολοθέρμους θα σου αναπέμπω, Κυριε, διότι εάν ήθελες και κάποιαν θυσίαν δια την άφεσιν των αμαρτιών μου, θα σου την προσέφερα. Συ όμως δεν ευαρεστείσαι τόσον εις τα ολοκαυτώματα των θυσιών.
Δυνητικό
α) Βρίσκεται συνήθως κοντά ή δίπλα στο ρήμα με το οποίο συντάσσεται.
β) Συντάσσεται με:
1. Ευκτική κάθε χρόνου πλην μέλλοντα (= Δυνητική ευκτική) και δηλώνει το δυνατό στο παρόν και μέλλον.
2. Οριστική παρατατικού, αορίστου, υπερσυντέλικου (= Δυνητική οριστική) και δηλώνει το δυνατό στο παρελθόν ή το μη πραγματικό.
3. Απαρέμφατο ή μετοχή (μόνο στον πλάγιο λόγο) αντί οριστικής ή ευκτικής (δυνητικής).
γ) Δέχεται άρνηση οὐκ.
δ) Μεταφράζεται:
Το 1ο με θα + παρατατικό ή θα μπορούσα να + το ρήμα.
|
Το 2ο με θα + παρατατικό ή υπερσυντέλικο.
1. Οὐκ ἂν λάβοις παρά τοῦ μή ἒχοντος (= Δε θα μπορούσες να πάρεις από αυτόν που δεν έχει).
2. Φῶς εἰ μή εἲχομεν, ὃμοιοι τοῖς τυφλοῖς ἂν ἦμεν (= Αν δεν είχαμε φως, θα ήμασταν όμοιοι με τους τυφλούς).
Τὸ μόριον ἄν (κεν, κε), ἀρχῆθεν ἐπίρρημα μὲ τὴν σημασίαν τοῦ τυχόν, ἐνδεχομένως, ὅσον ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὰς περιστάσεις, προσετίθετο ἁπλῶς, ἵνα καθιστᾷ σαφεστέραν τὴν δυνητικὴν σημασίαν τῆς εὐκτικῆς. ᾽Εκ τῆς δυνητικῆς εὐκτικῆς τὸ ἄν, ἀφοῦ κατέστη ἀναπόσπαστον στοιχεῖον αὐτῆς, ἐλήφθη καὶ συνεδέθη καὶ μὲ τὴν ὁριστικὴν τῶν ἱστορικῶν χρόνων πρὸς δήλωσιν τοῦ δυνατοῦ κατὰ τὸ παρελθὸν (§117, 2). (Πρβλ. τὸ νεοελληνικὸν θά , τὸ ὁποῖον προῆλθεν ἐκ τοῦ θέλειν νά, θενὰ μὲ τὴν σημασίαν τοῦ μέλλει νά, πρόκειται νά, καὶ τὸ ὁποῖον ἀρχῆθεν μὲν συνετάσσετο μόνον μὲ ὑποτακτικήν, κατόπιν δὲ ἤρχισε νὰ συντάσσεται καὶ μὲ ὁριστικήν· θὰ γράφῃ, θὰ γράψῃ - θὰ ἔγραφε, θὰ ἔγραψε κλπ.)
῾Η δὲ θέσις τοῦ δυνητικοῦ ἂν εἶναι μετὰ τὸ ῥῆμα, εἰς τὸ ὁποῖον ἀνήκει (ἔχοις ἄν, ἔλθοις ἄν)˙ ἀλλ’ ἂν εἰς τὴν πρότασιν ὑπάρχῃ ἄρνησις, ἢ κάποια ἀντωνυμία ἢ ἐπίρρημα ἢ ἄλλη λέξις ἰσχυρῶς τονιζομένη, τότε τὸ ἂν τίθεται κατόπιν αὐτῶν: οὐκ ἄν λάβοις · τὶ ἄν τις εἴποι ; ποῦ ἄν ἴδοι; ταῦτ’ ἄν εἴη βλαβερά. (Οὕτω προέκυψαν καὶ οἱ σύνδεσμοι ἐπάν, ἐπειδάν, ὅταν, ὁπόταν κλπ. ἐκ τοῦ ἐπεὶ ἄν, ἐπειδὴ ἄν, ὅτε ἄν, ὁπότε ἄν κλπ.).http://cyntaktikon.blogspot.com/2012/08/blog-post.html
|
Δευτέρα 22 Απριλίου 2019
Κυριακή 21 Απριλίου 2019
Πέμπτη 18 Απριλίου 2019
κάλαντα του Λαζάρου
Καλύμνικα κάλαντα του Λαζάρου
(Ἐβγᾶτε σᾶς παρακαλοῦμε, γιά νά σᾶς διηγηθοῦμε,
γιά νά μάθετε τί ἐγίνει, σήμερα στήν Παλαιστίνη.)
Εἰς τήν πόλη Βηθανία, Μάρθα κλαίει καί Μαρία,
Λάζαρο τόν ἀδερφό τους, τόν γλυκύ καί καρδιακό τους.
Τόν μοιρολογοῦν καί κλαῖνε, τόν μοιρολογοῦν καί λένε,
τρεῖς ἡμέρες τόν θρηνοῦσαν, καί τόν ἐμοιρολογοῦσαν.
Τήν ἡμέρα τήν τετάρτη, κίνησε ὁ Χριστός γιά νά ’ρθει,
καί ἐβγῆκε ἡ Μαρία, ἔξω ἀπό τήν Βηθανία.
Καί ἐμπρός Του γόνυ κλίνει, καί τούς πόδας Του φιλήνει,
ἄν ἐδῶ ἤσουν Χριστέ μου, δέν θ’ ἀπέθνησκε ὁ ἀδελφός μου.
(Μά καί τώρα ἐγώ πιστεύω, καί καλότατα ἠξεύρω,
ὅτι δύνασ’ ἄν θελήσεις, καί νεκρούς νά ἀναστήσεις!)
Χαῖρε πίστευε Μαρία, ἄγωμεν εἰς τά μνημεῖα,
τότε ὁ Χριστός δακρύζει, καί τόν Ἅδη φοβερίζει.
Ἅδη Τάρταρε καί Χάρο, Λάζαρο θέ νά σοῦ πάρω,
δεῦρο ἔξω Λάζαρέ μου, φίλε καί ἀγαπητέ μου.
Παρευθύς ἀπό τόν Ἅδη, ὡς ἐξαίσιο σημάδι,
Λάζαρος ἀπελυτρώθη, ἀνεστήθη κι ἐσηκώθη.
(Καί εὐθύς ἀπολυτρώθη, ἀνεστήθη καί ἐσηκώθη,
Λάζαρος σαβανωμένος, καί μέ τό κερί ζωσμένος.
Τότε ἡ Μάρθα κι ἡ Μαρία, τότε ὅλη ἡ Βηθανία,
Δόξα τῷ Θεῷ φωνάζουν, καί τόν Λάζαρο ξετάζουν.)
Λάζαρε πές μας τί εἶδες, εἰς τόν Ἅδη πού ἐπῆγες,
εἶδα φόβους εἶδα τρόμους, εἶδα βάσανα καί πόνους.
(Δῶστε μου λίγο νεράκι, νά ξεπλύνω τό φαρμάκι,
τῆς καρδιᾶς μου τῶν χειλέων, καί μή μέ ρωτᾶτε πλέον.)
ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ
“Πού’ σουν Λάζαρε
πού ήταν η φωνή σου
που σε γύρευε η μάνα κι η αδερφή σου;
Ήμουνα στη γη
στη γη χωμένος
κι από τους νεκρούς,
νεκρούς κι αποθαμένος.
Δώστε μου λίγο, λιγό νεράκι.
να ξεπλύνω της καρδιάς μου το φαρμάκι.
Δώστε μας αυγά, αυγά να σας τα πούμε
κι οι κοτούλες σας πολλά, πολλά γεννούνε.
Βάγια βάγια των βαγιών
τρώνε ψάρια και κολιό
και την άλλη Κυριακή
ψήνουν το παχύ τ’ αρνί”
πού ήταν η φωνή σου
που σε γύρευε η μάνα κι η αδερφή σου;
Ήμουνα στη γη
στη γη χωμένος
κι από τους νεκρούς,
νεκρούς κι αποθαμένος.
Δώστε μου λίγο, λιγό νεράκι.
να ξεπλύνω της καρδιάς μου το φαρμάκι.
Δώστε μας αυγά, αυγά να σας τα πούμε
κι οι κοτούλες σας πολλά, πολλά γεννούνε.
Βάγια βάγια των βαγιών
τρώνε ψάρια και κολιό
και την άλλη Κυριακή
ψήνουν το παχύ τ’ αρνί”
ΚΑΛΑΝΤΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ
Βάγια ,Βάγια και Βαγιώ,
Τρώνε ψάρι και κολιό.
Και την άλλη Κυριακή,
Τρώνε το παχύ τ’αρνί .
Σήκω νοικοκυρά,
να μας δώσεις πέντ΄αυγά,
πέντε κουλουράκια
και του Μάη λουλουδάκια.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)