μάθημα 1, διάρκεια 20 λεπτά:
https://www.youtube.com/watch?v=Gj7zQQ40rKk&list=PLVSe3KRn8Oacj0Jyh_IsQi239ikxtfMRL&index=6
όποιος μπαίνει στον Ιερό Ναό για να λειτουργηθει, ειναι υποχρεωμένος να ξέρει να ψέλνει. αν δεν ξέρει, μπορει να μάθει μέσα σε μία ημέρα (ή και λιγότερο).
https://docs.google.com/document/d/1ePoVqKx-gCqw2L-Ew6uZ_mL1jitam_0ie-xLs5MPlOI/edit?usp=sharing
τα υπόλοιπα μαθήματα με την άνεσή μας:
αν έχουμε και μνημόσυνο, ιδού:
https://www.youtube.com/watch?v=RLyetbEHa9w&list=PLVSe3KRn8Oacj0Jyh_IsQi239ikxtfMRL&index=5
όση ώρα ο ιερέας θα κάνει την Προσκομιδή, κάποιος θα διαβάζει την Θεία Μετάληψη:
https://www.youtube.com/watch?v=JN0TnzYr6oQ
ο Όρθρος μετατίθεται στο εσπέρας και τελειται μαζί με τον Εσπερινό:
https://www.youtube.com/watch?v=JXrgi2rwvpA&list=PLVSe3KRn8Oacj0Jyh_IsQi239ikxtfMRL
https://www.youtube.com/watch?v=Gj7zQQ40rKk&list=PLVSe3KRn8Oacj0Jyh_IsQi239ikxtfMRL&index=6
όποιος μπαίνει στον Ιερό Ναό για να λειτουργηθει, ειναι υποχρεωμένος να ξέρει να ψέλνει. αν δεν ξέρει, μπορει να μάθει μέσα σε μία ημέρα (ή και λιγότερο).
https://docs.google.com/document/d/1ePoVqKx-gCqw2L-Ew6uZ_mL1jitam_0ie-xLs5MPlOI/edit?usp=sharing
τα υπόλοιπα μαθήματα με την άνεσή μας:
αν έχουμε και μνημόσυνο, ιδού:
https://www.youtube.com/watch?v=RLyetbEHa9w&list=PLVSe3KRn8Oacj0Jyh_IsQi239ikxtfMRL&index=5
όση ώρα ο ιερέας θα κάνει την Προσκομιδή, κάποιος θα διαβάζει την Θεία Μετάληψη:
https://www.youtube.com/watch?v=JN0TnzYr6oQ
ο Όρθρος μετατίθεται στο εσπέρας και τελειται μαζί με τον Εσπερινό:
https://www.youtube.com/watch?v=JXrgi2rwvpA&list=PLVSe3KRn8Oacj0Jyh_IsQi239ikxtfMRL
Δύναται να τελέση ο ιερεύς την θείαν λειτουργίαν άνευ ιεροψάλτου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΛέγοντες «λαό» εννοούμε σήμερα τον ψάλτη, που ή επειδή τα μέλη της ψαλμωδίας έγιναν συν τω χρόνω δύσκολα, ή από έλλειψι γραμματικού, λειτουργικού ή μουσικού καταρτισμού έπαυσε να συμμετέχη στην θεία λειτουργία ενεργώς και να ψάλλη ό,τι του ανήκει, αφήνοντας στους ψάλτες να μονοπωλήσουν τα δικαιώματά του.
Με την έννοια αυτή χωρίς ψάλτη – δηλαδή χωρίς ένα πρόσωπο που να παρίσταται και να εκπροσωπή κατά την ψαλμωδία τον λαό – δεν επιτρέπεται η τέλεσις της θείας λειτουργίας. Εξ άλλου και η στοιχειώδης ευπρέπεια κατά την ώρα της θείας λατρείας επιβάλλει κάποιος υπεύθυνα και επάξια, κατά το δυνατόν, να ψάλλη τους ανήκοντας στον λαό ύμνους. ...
Στην περίπτωσι των μικρών χωριών θα πρέπει ο ιερεύς με κάθε τρόπο να ενθαρρύνη τους κατοίκους να πλησιάζουν το αναλόγιο και να βοηθούν στην λειτουργία. Δεν χρειάζεται πολλές γραμματικές γνώσεις, ούτε εξαιρετικά μελωδικές φωνές. Ο ζήλος και η άσκησις μπορούν εύκολα να τα αναπληρώσουν. Σ’ αυτό μπορούν να βοηθήσουν και οι διδάσκαλοι και τα παιδιά των σχολείων. Αν το πάρη «στα ζεστά» ο ιερεύς μπορεί να καταρτίση σιγά – σιγά καλούς ψάλτες από ευλαβείς ανθρώπους και καλοπροαίρετα παιδιά, που σίγουρα θα υπάρχουν και στο μικρότερο χωριό. Η προσπάθειά του αυτή για μία ανταξία για τον δοξολογούμενο Θεό λειτουργία, και από Εκείνον θα ευλογηθή και στο ποίμνιό του θα βρη ανταπόκρισι. Υπάρχουν παραδείγματα καλών ιερέων που από το τίποτε εδημιούργησαν στα χωριά των ωραίους χορούς και καλούς ιεροψάλτες και ενεθάρρυναν την συμμετοχή του λαού στην θεία λειτουργία, όπως υπάρχουν παραδείγματα και άλλων δυστρόπων ή αδιαφόρων, που και τους υπάρχοντας απεμάκρυναν από το αναλόγιο και τον λαό και τα παιδιά απεξένωσαν από την θεία λατρεία.
Στις ιδιωτικές πάλι λειτουργίες, στις οποίες συνήθως παρίστανται ευσεβείς γυναίκες, μπορούν και αυτές να ενθαρρυνθούν να λέγουν τις απλούστερες έστω απαντήσεις και τους πιο γνωστούς ύμνους – όπως το «Αμήν», το «Κύριε, ελέησον», το «Παράσχου, Κύριε», «Σοι, Κύριε», τα αντίφωνα, το «Άγιος ο Θεός», μερικά γνωστά τροπάρια κλπ., το «Πιστεύω» και το «Πάτερ ημών» – διαβαστά ή στις πιο απλές και εύκολες μελωδίες. Αυτό θα έχη το διπλό καλό αποτέλεσμα, ότι και αυτές πιο ζωντανά θα μετέχουν στην λατρεία και έτσι και καλλίτερα θα την γνωρίσουν και θα την αγαπήσουν και θα συνηθίσουν ενεργά να προσεύχωνται κατ’ αυτή, και τον ιερέα θα ξεκουράζουν και σύμφωνα με το πνεύμά της και το γράμμα της θα τελήται η θεία λειτουργία.
Ο ιερεύς πάλι μπορεί να ψάλη ένα δύσκολο τροπάριο ή ένα χερουβικό ή «Άξιον εστίν», αν δεν μπορή να το ειπή απλά το εκκλησίασμα. Ας μη ξεχνά δε ο ιερεύς ότι οι απλές μελωδίες είναι και πιο σύμφωνες με την παράδοσι της Εκκλησίας. Στο Άγιον Όρος επί παραδείγματι, όπου αυστηρά τηρούνται οι αρχαίες παραδόσεις, τα «Αμήν», «Κύριε, ελέησον», «Παράσχου, Κύριε», «Και μετά του πνεύματός σου», «Έχομεν προς τον Κύριον», «Άξιον και δίκαιον», «Άγιος, άγιος», «Σε υμνούμεν» κλπ. λέγονται όχι από τον χορό, αλλά από ένα απλό μοναχό, τον «διαβαστή», σε πολύ απλή μελωδία, σχεδόν στον τόνο της ομιλίας ή της αναγνώσεως.
Σαν συμπέρασμα λοιπόν, από όλα όσα μας έδωσε αφορμή η ερώτησις αυτή να ειπούμε, μπορούμε να βγάλωμε, ότι επιτρέπεται η τέλεσις της θείας λειτουργίας χωρίς την συμμετοχή ιεροψάλτου εφ’ όσον οι ανάγκες το επιβάλλουν, αλλά επιβάλλεται ο λαός, ο οποίος απαραιτήτως έστω και στο πιο ελάχιστο ποσοστό παρίσταται στην λειτουργία, να λαμβάνη μέρος σ’ αυτή, με την ενθάρρυνσι και βοήθεια του ιερέως, όσο περισσότερο μπορεί και όσο καλλίτερα μπορεί.
Από το βιβλίο του αειμνήστου Καθηγητού της Θεολογικής σχολής του Α.Π.Θ., Ιωάννου Μ. Φουντούλη: Απαντήσεις εις Λειτουργικάς απορίας. Τόμος Α’. ΣΤ’ έκδοσις.
Εκδόσεις της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, Αθήναι, 1991.
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.https://www.orp.gr/?p=20321