«ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτῳ ἀκοινώνητος ἔσται» ἤ «ἀκοινώνητος ἔστω». Δὲν λέγει «ἀκοινώνητος ἐστί», ὅτι δηλαδὴ ἀμέσως ἐνεργείᾳ καθίσταται ἀκοινώνητος, ἀλλὰ στὸ μέλλον θὰ καταστεῖ ἀκοινώνητος ἐνεργείᾳ μὲ τὴν συνοδικὴ καταδίκη, δίνει ἐντολὴ νὰ καταστεῖ ἀκοινώνητος.

διαβάζουμε και βγάζουμε το συμπέρασμα ότι μέχρι να γίνει Σύνοδος, δεν είμαστε υποχρεωμένοι να αποτειχιστουμε. όποιος θέλει μπορει να πάει στη Ρωσία ή να φέρει τη Ρωσία στον τόπο του και να ειναι εξαρτώμενος από αυτούς.

ιδού το κέιμενο:

Ἐνῶ ὅμως οἱ κοινωνοῦντες μὲ τὸ σχίσμα εἶναι οὐσιαστικὰ ἀκοινώνητοι καὶ καθαιρετέοι, τυπικὰ εἶναι ὑπόδικοι σὲ καθαίρεση, δὲν εἶναι καθηρημένοι. Πρέπει νὰ συνέλθει σύνοδος γιὰ νὰ τοὺς καθαιρέσει. Μέχρι νὰ καθαιρεθοῦν, τὰ μυστήρια ποὺ τελοῦν εἶναι ἔγκυρα, αὐτὸ ὅμως δὲν δικαιολογεῖ τὸ νὰ συνεχισθεῖ ἡ κοινωνία μαζί τους. Τὰ διευκρινίζει αὐτὰ ἄριστα ὁ Ἅγιος Νικόδημος, ὅταν σὲ σχόλιό του στὸν 2ο Ἀποστολικὸ Κανόνα λέγει ὅτι, ὅταν οἱ Ἱεροὶ Κανόνες λέγουν «ἀφοριζέσθω» καί «καθαιρείσθω», δὲν σημαίνει ὅτι αὐτομάτως ἐνεργεῖται ἡ καθαίρεση καὶ ὁ ἀφορισμὸς μὲ τὴν διάπραξη τοῦ παραπτώματος, ἀλλὰ πρέπει νὰ ἀκολουθήσει συνοδικὴ ἀπόφαση ἀφορισμοῦ καὶ καθαιρέσεως. Μέχρι τότε οἱ πταίοντες εἶναι ὑπόδικοι σὲ ἀφορισμὸ καὶ καθαίρεση καὶ ὄχι τυπικὰ ἀφορισμένοι καὶ καταδικασμένοι, ὄχι ἐνεργείᾳ ἀλλὰ δυνάμει. Λέγει ἐπὶ λέξει: «Ὅμως ἂν ἡ σύνοδος δὲν ἐνεργήσει ἐμπράκτως τὴν καθαίρεσιν τῶν ἱερέων, ἤ τὸν ἀφορισμόν, ἤ ἀναθεματισμὸν τῶν λαϊκῶν, οἱ ἱερεῖς αὐτοὶ καὶ οἱ λαϊκοὶ οὔτε καθηρημένοι εἶναι ἐνεργείᾳ οὔτε ἀφωρισμένοι ἤ ἀναθεματισμένοι, ὑπόδικοι ὅμως, ἐδῶ μὲν εἰς τὴν καθαίρεσιν καὶ τὸν ἀναθεματισμόν, ἐκεῖ δὲ εἰς τὴν θείαν δίκην»[26]. Ἔτσι πρέπει νὰ ἐκληφθεῖ καὶ τὸ«ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτῳ ἀκοινώνητος ἔσται» ἤ «ἀκοινώνητος ἔστω». Δὲν λέγει «ἀκοινώνητος ἐστί»,  ὅτι δηλαδὴ ἀμέσως ἐνεργείᾳ καθίσταται ἀκοινώνητος, ἀλλὰ στὸ μέλλον θὰ καταστεῖ ἀκοινώνητος ἐνεργείᾳ μὲ τὴν συνοδικὴ καταδίκη, δίνει ἐντολὴ νὰ καταστεῖ ἀκοινώνητος. Καὶ ἕνας ὑπόδικος πάντως πρέπει νὰ ἀντιληφθεῖ ὅτι ἔπταισε καὶ ὄχι νὰ δικαιολογοῦμε τὸ πταῖσμα του κοινωνοῦντες μαζί του, σὰν νὰ μὴ συμβαίνει τίποτε, καὶ συντελοῦντες στὸ νὰ συνεχίσει ἀμετανόητος νὰ διαπράττει πταίσματα.

Στὴν περίπτωση πάντως αὐτῶν ποὺ ἐκοινώνησαν μὲ τοὺς σχισματικοὺς τῆς Οὐκρανίας δὲν περιμένουμε νὰ συγκαλέσουν οἱ ἴδιοι σύνοδο καὶ νὰ αὐτοκαταδικασθοῦν. Μᾶλλον θὰ δικαιώσουν τοὺς ἑαυτούς των, ἐκτὸς τοῦ ὅτι δὲν πρόκειται ποτὲ νὰ συγκαλέσουν πανορθόδοξη σύνοδο, διότι γνωρίζουν ὅτι ἡ συντριπτικὴ πλειονότητα τῶν τοπικῶν ἐκκλησιῶν εἶναι ἐναντίον τους. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ φαντάζει ὡς οὐτοπικὴ καὶ γραφικὴ ἡ ἔκκληση πρὸς τὸν πατριάρχη Βαρθολομαῖο νὰ συγκαλέσει πανορθόδοξη σύνοδο, ἀλλὰ συγχρόνως καὶ ἔμμεση φυγὴ ἀπὸ τὴν εὐθύνη ἄλλων προκαθημένων καὶ τὴν δυνατότητα ποὺ ἔχουν νὰ συγκαλέσουν καὶ χωρὶς τὸν πατριάρχη Βαρθολομαῖο σύνοδο γιὰ νὰ ἐπιλύσει τὸ Οὐκρανικὸ πρόβλημα.

Ἄλλωστε, δὲν ἀπουσιάζει καὶ συνοδικὴ ἀπόφαση ποὺ καταδικάζει σὲ ἀκοινωνησία αὐτοὺς ποὺ ἐκοινώνησαν μὲ τοὺς σχισματικούς. Εἶναι αὐτὴ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας, ἡ ὁποία μπορεῖ νὰ μὴν εἶναι πανορθόδοξη, ἀλλὰ τοπική, εἶναι πάντως κανονικὰ κατοχυρωμένη καὶ ὀρθή, καὶ φλυαροῦν ἁπλῶς ὅσοι ὁμιλοῦν γιὰ «ἐργαλειοποίηση τῆς Θ. Εὐχαριστίας» καὶ γιὰ βλάσφημη ἐξάσκηση βίας διὰ μέσου τῆς Θ. Εὐχαριστίας. Δηλαδὴ οἱ Ἅγιοι Πατέρες ποὺ διέκοπταν ἐν συνόδῳ, ὅπως ἔκανε ἡ Ρωσικὴ Ἐκκλησία, τὴν εὐχαριστιακὴ κοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ σχισματικούς, ἀλλὰ καὶ μὲ ὅσους κοινωνοῦσαν μὲ αὐτούς, χρησιμοποιοῦσαν ὡς ἐργαλεῖο τὴν Θεία Εὐχαριστία καὶ ἀσκοῦσαν βία ἐναντίον τους; Τὴν Θεία Εὐχαριστία ποὺ εἶναι τὸ κατ᾽ ἐξοχὴν μυστήριο τῆς ἑνότητος βλασφημοῦν ὅσοι προσβάλλουν αὐτὴν τὴν ἑνότητα, οἱ αἱρετικοί, οἱ σχισματικοὶ καὶ οἱ κοινωνοῦντες μὲ αὐτούς. Ἑπομένως τά «ἔσται ἀκοινώνητος», ἤ «ἔστω ἀκοινώνητος», ἔχασαν τὴν μελλοντική τους διάσταση καὶ ἔγιναν παρούσα πραγματικότης μὲ τὴν συνοδικὴ ἀπόφαση τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας, ἡ ὁποία εὐχόμαστε νὰ γίνει πανορθόδοξη.http://emmadimitris.blogspot.com/2019/12/blog-post_20.html