Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος

η παγκοσμιοποίηση, δηλαδή οι εβραιοι, έφτιαξαν τον κομμουνισμό για τους άθρησκους-άθεους εργάτες και τον φασισμό για τους θρησκευόμενους.
μετά τον β'παγκόσμιο πόλεμο επικράτησαν οι αριστεροί.
η παγκοσμιοποίηση πλέον ειναι αριστερόστροφη.
η σοσιαλδημοκρατία ειναι στο χωρο της αριστερας.
στην αμερική λέγονται δημοκρατικοί, στην αγγλία εργατικοί, στην γερμανία σοσιαλδημοκράτες ή όπως αλλιως κλπ.
μόνο τα ονόματα αλλάζουν. το αν λείψει η λέξη σοσιαλδημοκρατία, δεν σημαίνει πως έγινε και καμία αλλαγή στο σύστημα.
δυστυχως στο σύστημα δεν χωράει το "πατρίς-θρησκεία-οικογένεια". προτιμουν το "ψωμί-παδεία-ελευθερία".
αλλά ο Χριστός μας λέει "ουκ επ'άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος". αυτή η πρόταση τινάζει στον αέρα τον κομμουνισμό και όλη την αριστερά.

Ματθ. 4,4          Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε· γέγραπται, οὐκ ἐπ᾿ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος, ἀλλ᾿ ἐπὶ παντὶ ῥήματι ἐκπορευομένῳ διὰ στόματος Θεοῦ.

Ματθ. 4,4                 Ο δε Ιησούς απάντησεν· “είναι γραμμένον εις την Παλαιάν Διαθήκην· Ο άνθρωπος δεν θα ζη με άρτον μόνον, αλλά και με κάθε λόγον που βγαίνει από το στόμα του Θεού. (Οταν δε ο Θεός το είπη, ζη ο άνθρωπος και χωρίς τροφήν).
4 Ὁ Ἰησοῦς ἀπεκρίθη, «Εἶναι γραμμένον ὅτι ὁ ἄνθρωπος δὲν θὰ ζήσῃ μόνον μὲ ψωμὶ ἀλλὰ μὲ κάθε λόγον, ὁ ὁποῖος ἐξέρχεται ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ Θεοῦ».

Kαι εκείνος απαντώντας είπε: Eίναι γραμμένο: «Mονάχα με ψωμί δεν θα ζήσει ο άνθρωπος, αλλά με κάθε λόγο που βγαίνει από το στόμα τού Θεού».
Λουκ. 4,4           καὶ ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοῦς πρὸς αὐτὸν λέγων· γέγραπται ὅτι οὐκ ἐπ᾿ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος, ἀλλ᾿ ἐπὶ παντὶ ῥήματι ἐκπορευομένῳ διὰ στόματος Θεοῦ.

Λουκ. 4,4                  Και απεκρίθη ο Ιησούς προς αυτόν και είπεν· “είναι γραμμένο εις την Αγίαν Γραφή, ότι δεν θα ζήση ο άνθρωπος μόνον με άρτον, αλλά και με κάθε λόγον, που βγαίνει από το στόμα του Θεού. Εάν ο Θεός δώση διαταγήν, ημπορεί να ζήση ο άνθρωπος και χωρίς άρτον”.

Δευτ. 8,3  καὶ ἐκάκωσέ σε καὶ ἐλιμαγχόνησέ σε καὶ ἐψώμισέ σε τὸ μάννα, ὃ οὐκ ᾔδεισαν 

οἱ πατέρες σου, ἵνα ἀναγγείλῃ σοι, ὅτι οὐκ ἐπ᾿ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ὁ ἄνθρωπος, ἀλλ᾿ ἐπὶ 

παντὶ ῥήματι τῷ ἐκπορευομένῳ διὰ στόματος Θεοῦ ζήσεται ὁ ἄνθρωπος.

Σας εταλαιπώρησε, σας αφήκε να πεινάσετε και κατόπιν σας έδωσε ως καθημερινόν σας 

ψωμί το μάννα, το οποίον δεν εγνώριζαν οι προπάτορές σας, δια να διδάξη εις σας, ότι 

δέν ζη ο άνθρωπος μόνον με τον συνήθη άρτον,άλλα ζη και με κάθε λόγον, ο οποίος 

εξέρχεται από το στόμα του Θεού (με θαύματα δηλαδή που κάνει ο Θεός).

 He made you go hungry, and then he gave you manna to eat, food that you and your ancestors had never eaten before. He did this to teach you that you must not depend on bread alone to sustain you, but on everything that the Lord says.
3 He put you through hard times. He made you go hungry. Then he fed you with manna, something neither you nor your parents knew anything about, so you would learn that men and women don't live by bread only; we live by every word that comes from God's mouth.

και ένα κήρυγμα σχετικό:https://www.alithia.gr/apopseis/oyk-ep-arto-mono-zisetai-anthropos

(Το θαύμα του χορτασμού των πέντε χιλιάδων ανθρώπων από τον Χριστό)

Του Γεωργίου Φωτ. Παπαδόπουλου - Κήρυκα θείου λόγου - Μεταπτυχ. Ορθοδ. Θεολογίας

           στο Ευαγγελικό ανάγνωσμα (Ματθ. ΙΔ΄, 14-22).

            Ο Χριστός κήρυττε σχεδόν ολόκληρη την ημέρα. Είχε συγκεντρωθεί πλήθος ανθρώπων, που περπάτησαν χιλιόμετρα αρκετά για να Τον δουν και να Τον ακούσουν, που άφησαν τις δουλειές τους και τις βιοτικές τους μέριμνες για να πάνε κοντά στον Χριστό.

            Και όταν μπήκε το απόγευμα και κόντευε να βραδιάσει, είπαν οι μαθητές στον Διδάσκαλο: “Κύριε, άφησέ τους να φύγουν, διότι σε λίγο θα βραδιάσει. Είναι νηστικοί, πρέπει να πάνε στα σπίτια τους”.

            “Δώστε τους τα φάνε” απάντησε ο Χριστός. “Μα, δεν έχουμε τρόφιμα, εκτός από πέντε ψωμιά και δυο ψάρια” είπαν οι Απόστολοι. “Φέρτε τα σ΄ εμένα” είπε ο Χριστός. Και αφού του τα πήγαν, στράφηκε στον Ουρανό, προσευχήθηκε και τα ευλόγησε. Ζήτησε από το πλήθος να προσέλθει και αφού έκοψε τους άρτους, μοίρασε το ψωμί στους Μαθητές και εκείνοι στον κόσμο.

            Έφαγαν πάνω από 5.000 άνδρες και επιπλέον όλες οι γυναίκες και τα παιδιά, ενώ περίσσεψαν και δώδεκα κοφίνια γεμάτα τροφή.

            Ο Χριστός, αδελφοί μου, ως παντοδύναμος Θεός που είναι, μεριμνά για τη σωματική βρώση των ανθρώπων, ακόμη και των ζώων και των φυτών.

            Όμως, ο άνθρωπος απαρτίζεται και από ψυχή. Και εάν αυτά δεν θραφούν από τον Λόγο του Θεού, από τον Χριστό, θα πεθάνουν, θα νεκρωθούν.

            Ο Χριστός έδωσε την πνευματική τροφή, δεν στέρησε και τη σωματική τροφή από τους ανθρώπους.

            Διεκήρυξε ότι είναι ευτυχισμένοι, αιώνιοι, “μακάριοι”, “οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην”. Υπάρχει, λοιπόν, πνευματική τροφή ανώτερη από τη βρώση και πόση που καθημερινά εσθίει ο άνθρωπος. Υπάρχουν τα “ρήματα ζωής αιωνίου”, τα “ρήματα Θεού”, η “μάχαιρα του πνεύματος” κατά τον ιερό Απόστολο. “Ουκ επ΄άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος, αλλ΄εν παντί ρήματι δια στόματος Θεού εκπορευόμενον”.

            Στο σημείο αυτό έρχεται άλλος ένας συνειρμός στη σκέψη μας: Τι κατάφερε ο σύγχρονος άνθρωπος; Μήπως να εξασφαλίσει ένα γεμάτο στομάχι, αλλά μια άδεια ζωή;

            Ο Ντοστογιέφσκι, στο έργο του “Αδελφοί Καραμαζώφ”, μιλά για τον διάβολο, με το στόμα του μεγάλου ιεροεξεταστή, που προκαλεί τον Χριστό λέγοντας: “Κάνε αυτές τις πέτρες ψωμιά και όλη η ανθρωπότητα θα σε ακολουθήσει σαν άβουλο κοπάδι. Για τους περισσότερους ανθρώπους το δώρο της ελευθερίας, τούς είναι ανυπόφορο διότι δημιουργεί ευθύνες. Πάρε τους, λοιπόν, την ελευθερία και κάνε τους να σε υπακούνε τυφλά, χορταίνοντάς τους με ψωμιά!”.

            Ο Χριστός, όμως, η μόνη πηγή της πραγματικής ελευθερίας, δεν ΄΄εξαγόρασε΄΄ την ελευθερία μας με ψωμιά. Απεναντίας, έδωσε το δικό Του Αίμα, για τη δική μας σωτηρία. “Ηγοράσθημεν τιμής”. Η μεγάλη αυτή τιμή είναι η θυσία του Εσταυρωμένου, του εσφαγμένου Αρνίου, η Ανάστασή Του και η παρακαταθήκη Του να σωζόμαστε συμμετέχοντας στα Μυστήρια της Εκκλησίας μας και –κυρίως– στο “Μυστήριο των Μυστηρίων”, τη Θεία Ευχαριστία (όπου ενώνονται όλοι οι άνθρωποι με τον Θεό αλλά και μεταξύ τους, κοινωνώντας δια του ενός και αυτού Αγίου Ποτηρίου).

            Όταν στο “Πάτερ Ημών” (Κυριακή προσευχή – δηλαδή προσευχή του Κυρίου, για τον Κύριο) λέμε “τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον”, δεν εννοούμε να μας δώσει ο Θεός ψωμί, αλλά τον ΄΄επί τη ουσία΄΄ άρτον, δηλαδή τον ζωντανό άρτο, τον Χριστό. Με δυο λόγια, να μας αξιώσει να κοινωνήσουμε Σώμα και Αίμα Χριστού “εις άφεσιν αμαρτιών και ζωήν την αιώνιον”.

            Απεναντίας, όσοι επιθύμησαν να κυριεύσουν τον κόσμο μέσα από την κοσμική εξουσία, μοίρασαν ΄΄ψωμιά΄΄ (που και τούτο είναι αμφίβολο) και πήραν την ελευθερία των ανθρώπων, κάνοντάς τους δούλους τους. Μήπως αυτό δεν έκανε ο κομμουνισμός όπου κυριάρχησε επί της γης; Μήπως αυτό δεν έκανε ο φασισμός-ναζισμός; Μήπως αυτό δεν έκαναν τα άθεα καθεστώτα; Έδωσαν “άρτον και θεάματα” και εξαγόρασαν ψυχές και συνειδήσεις ανθρώπων, που κατέστησαν υποχείριά τους. Δημιούργησαν έναν κόσμο υλιστικό, δίχως Θεό, αγάπη, ελπίδα και πίστη. Δίχως ανθρωπιά και πανανθρώπινες αξίες, όπως αυτές περικλείονται και αναλύονται μέσα στον λόγο της Αγίας Γραφής.

            Το θαύμα των πέντε άρτων και των δυο ψαριών, που έκανε ο Χριστός, δεν το έκανε για να χορτάσουν οι άνθρωποι και να γίνουν οπαδοί του. Όχι! Μια ζωή μόνο με ψωμί, αλλά χωρίς ελευθερία δεν έχει νόημα, είναι ζωή αβίωτη. “Υμείς επ΄ ελευθερία εκλήθητε” διεκήρυττε ο Απόστολος Παύλος στους πιστούς.

            Το βέβαιο είναι ότι, όσοι γέμισαν τα στομάχια τους, θυσιάζοντας πίστη στον Θεό, ιδέες, αρχές, αξίες, ιδανικά, ελεύθερη συνείδηση, αυτοί σύντομα μαράζωσαν, πέθαναν ψυχικά και πνευματικά και «λούστηκαν» τα επίχειρα της επιλογής τους.

            Μετά το θαύμα Του ο Χριστός αναχώρησε από τον τόπο εκείνο. Όταν, έπειτα από λίγο Τον αναζήτησαν μακριά, Εκείνος τους είπε: “Ψάχνετε να με βρείτε, όχι επειδή είδατε θαύματα –που σας έπεισαν ότι είμαι ο Μεσσίας–, αλλά γιατί φάγατε από τους άρτους και χορτάσατε. Να εργάζεστε όχι για την τροφή που χάνεται, αλλά για την τροφή που μένει άφθαρτη και σας μεταγγίζει την αιώνια ζωή”.

            Έτσι, αδελφοί μου, η ζωή μας χωρίς Χριστό, χωρίς την ορθόδοξη πίστη είναι άδεια. Τότε, όσος πλούτος αν εισρεύσει στις τσέπες μας, η καρδιά και η ψυχή μας θα είναι κενές και θα βασανίζονται διαρκώς! -
και αυτό:https://www.pemptousia.gr/2018/01/ouk-ep-arto-mono-zisete-anthropos/