Κορωνοϊός

πόσο ψεύτικος ειναι ο πολιτισμός μας. όλα μπορουν να καταρρεύσουν από στιγμή σε στιγμή. τρισεκατομμύρια δολάρια χάθηκαν στα χρημαστηρία λόγω κορωνοϊου!
Αποκάλυψη Κεφ. 18,2
«Έπεσε, έπεσε η Βαβυλώνα» η μεγάλη, και έγινε κατοικητήριο δαιμόνων, και φυλακή για κάθε ακάθαρτο πνεύμα, και φυλακή για κάθε ακάθαρτο και μισητό όρνεο·
3 επειδή, από το κρασί τού θυμού τής πορνείας της ήπιαν όλα τα έθνη και μαζί της πόρνευσαν οι βασιλιάδες τής γης, και πλούτησαν οι έμποροι της γης από την υπερβολή τής ακολασίας της....σε μια ημέρα θάρθουν οι πληγές της, θάνατος και πένθος και πείνα· και θα κατακαεί με φωτιά, επειδή ο Κύριος, αυτός που την κρίνει, [είναι] ισχυρός.
9 Και θα την κλάψουν και θα την πενθήσουν οι βασιλιάδες τής γης, που πόρνευσαν και έζησαν σε ακολασία μαζί της, όταν βλέπουν τον καπνό τής πυρπόλησής της,
10 καθώς στέκονται από μακριά, εξαιτίας τού φόβου τού βασανισμού της, λέγοντας: Αλλοίμονο, αλλοίμονο, η μεγάλη πόλη, η Βαβυλώνα, η ισχυρή πόλη, επειδή μέσα σε μία ώρα ήρθε η κρίση σου.
11 Και οι έμποροι της γης κλαίνε και πενθούν γι’ αυτή, επειδή κανένας δεν αγοράζει πλέον τις πραμάτειες τους·
12 πραμάτειες από χρυσάφι και ασήμι, και πολύτιμες πέτρες, και μαργαριτάρια, και εκλεκτής ποιότητας λινό, και πορφύρα, και μετάξι, και κόκκινο και κάθε αρωματικό ξύλο, και κάθε σκεύος από φίλντισι, και κάθε σκεύος από πολύτιμο ξύλο, και χαλκό, και σίδερο, και μάρμαρο·
13 και κανέλα, και θυμιάματα, και μύρο, και λιβάνι, και κρασί, και λάδι, και σιμιγδάλι, και σιτάρι, και κτήνη, και πρόβατα, και άλογα, και άμαξες, και ανδράποδα, και ψυχές ανθρώπων.
14 Και τα οπωρικά τής επιθυμίας τής ψυχής σου έφυγαν από σένα, και όλα τα παχιά και τα λαμπερά έφυγαν από σένα, και δεν θα τα βρεις πλέον.
15 Οι έμποροι γι’ αυτά, αυτοί που πλούτησαν απ’ αυτή, θα σταθούν από μακριά εξαιτίας τού φόβου τού βασανισμού της, κλαίγοντας και πενθώντας,
16 και λέγοντας: Αλλοίμονο, αλλοίμονο, η μεγάλη πόλη, η ντυμένη με λινό και πορφύρα και κόκκινο, και στολισμένη με χρυσάφι και πολύτιμες πέτρες και μαργαριτάρια· επειδή, σε μία ώρα ερημώθηκε ένας τόσο μεγάλος πλούτος.
17 Και κάθε πλοίαρχος, και όλο το πλήθος που [ήταν] επάνω στα πλοία, και ναύτες, και όσοι εμπορεύονται διαμέσου τής θάλασσας, στάθηκαν από μακριά,
18 και έκραζαν, βλέποντας τον καπνό τής πυρπόλησής της, λέγοντας: Ποια πόλη στάθηκε όμοια με τη μεγάλη πόλη;
19 Και έβαλαν χώμα επάνω στα κεφάλια τους, και έκραζαν κλαίγοντας και πενθώντας, λέγοντας: Αλλοίμονο, αλλοίμονο, η μεγάλη πόλη, μέσα στην οποία από την αφθονία της πλούτησαν όλοι αυτοί που είχαν πλοία μέσα στη θάλασσα, επειδή ερημώθηκε μέσα σε μία ώρα.

Έμπορος

Το εμπόριο είναι από τα πιο διαδεδομένα επαγγέλματα από τα πρώτα χρόνια της ανθρώπινης ιστορίας. Ήταν συνδεδεμένο με την ύπαρξη των ανθρώπων (Γένεση 34:21). Η πρώτη αναφορά της Αγίας Γραφής είναι η περίπτωση της αγοράς του Αβραάμ, αγρού από τον Εφρών, προκειμένου να θάψει τη σύζυγό του Σάρα, έναντι τετρακοσίων αργυρών σίκλων (Γένεση 23:16). Αργότερα αναφέρονται οι Μαδιανίτες έμποροι, οι οποίοι πούλησαν τον Ιωσήφ στους Ισμαηλίτες έναντι είκοσι αργυρίων (Γένεση 37:25-28).

Το εμπόριο ήταν από τα πιο επικερδή επαγγέλματα. Γινόταν άλλοτε με ανταλλαγή ενός είδους με ένα άλλο (Α' Βασιλέων 5:8-11), και άλλοτε με ανταλλαγή εμπορευμάτων με χρήματα (Α' Βασιλέων 10:28-29). Υπήρχαν περιοχές και πόλεις που ήταν φημισμένες για το εμπόριό τους (Ιεζεκιήλ 17:4). Σ’ αυτό βοηθούσε και η θέση τους καθώς οι παραλιακές πόλεις είχαν τη δυνατότητα να κάνουν εμπόριο με μεγάλα πλοία (Ιεζεκιήλ 27:25) που έφθαναν σε όλα τα λιμάνια. Τέτοιες πόλεις ήταν η Τύρος (Ιεζεκιήλ 27:1-3), η Δεδάν (η Ρόδος κατά τους εβδομήκοντα, Ιεζεκιήλ 27:15,20), η Θαρσείς, ξακουστή για το πλούσιο, θαλάσσιο εμπόριο της σε πολλά είδη (Ιεζεκιήλ 27:12,25). Αναπτυγμένο το εμπόριο είχαν και οι Αιγύπτιοι (Γένεση 42:2-34), οι Αιθίοπες (Ησαΐας 45:14), οι Σύριοι (Ιεζεκιήλ 27:16,18), η πόλη της Νινευή με τους αμέτρητους εμπόρους της (Ναούμ 3:16), κ.α.

Οι έμποροι πλήρωναν φόρους στους βασιλιάδες (Α' Βασιλέων 10:15, Β' Χρονικών 9:14). Το εμπόριο περιελάμβανε όλα τα είδη: κτήματα (Γένεση 23:13-16), ζώα (Α' Βασιλέων 10:29, Ιεζεκιήλ 27:14,21), και άμαξες (Α' Βασιλέων 10:29), καρπούς (Α' Βασιλέων 5:11), λάδι (Α' Βασιλέων 5:11), κρασί (Β’ Χρονικών 2:15), μέλι (Ιεζεκιήλ 27:17), πολύτιμους λίθους και μέταλλα (Β' Χρονικών 9:21, Ιεζεκιήλ 27:16, Β' Χρονικών 8:18), πανάκριβα υφάσματα (Ιεζεκιήλ 27:16), κεντήματα (Ιεζεκιήλ 27:16,24), αρώματα (Άσμα Ασμάτων 3:6), είδη ένδυσης (Β' Βασιλέων 1:16-17, Ιεζεκιήλ 27:12-24), ακόμα και ανθρώπους (Γένεση 37:28,36, Δευτερονόμιο 24:7, Ιεζεκιήλ 27:13), αφού το δουλεμπόριο ήταν διαδεδομένο εκείνη την εποχή. Το εμπόριο απαγορευόταν το Σάββατο, για το λόγο αυτό ο Νεεμίας από το βράδυ της Παρασκευής μέχρι το ξημέρωμα της Κυριακής, απαγόρευε στους εμπόρους να εισέρχονται στην Ιερουσαλήμ, κλείνοντάς τους τις πύλες εισόδου. Επειδή όμως αυτοί διανυκτέρευαν έξω από την πόλη, αναγκάστηκε να τους εκφοβήσει και έτσι αυτοί σταμάτησαν να περιμένουν απ' έξω (Νεεμίας 13:19-21).

Το χρήμα όμως διέφθειρε όσους ασχολούνταν μ' αυτό, κάνοντάς τους "ηγεμόνες", όπως αναφέρει ο Ησαΐας στο όραμά του (Ησαΐας 23:8). Μάλιστα έφθασαν στο σημείο να καταντήσουν τον ναό "οίκο εμπορίου", γεγονός που εξόργισε τον Ιησού, διώχνοντας τους (Ματθαίος 21:12-13, Λουκάς 19:45-46, Μάρκος 11:15-17, Ιωάννης 2:13-16). Στην Αποκάλυψη του Ιωάννου, οι περιγραφές για τους εμπόρους είναι τρομερές (Αποκάλυψη 18:3,11-17).

Η Λυδία, η πρώτη γυναίκα στην Ευρώπη που πίστεψε από το κήρυγμα του απ. Παύλου και βαπτίστηκε, ήταν έμπορος πορφυρένιων αντικειμένων (Πράξεις 16:14-15). Ο Ησαΐας τους αναφέρει και "πραγματευτές" (23:8).

Ενεχυροδανειστής

Ήταν ένα προσοδοφόρο επάγγελμα με τεράστια κέρδη. Παρόλο που ο Μωσαϊκός νόμος επέτρεπε το δανεισμό χωρίς τόκο (Έξοδος 22:25-27, Δευτερονόμιο 24:22), υπήρχαν άτομα που δάνειζαν και μάλιστα με ενέχυρο τα χωράφια και τα αμπέλια των δανειζόμενων (Νεεμίας 5:3). Πολλές φορές τα χρέη γίνονταν τόσο μεγάλα ώστε ο λαός έχανε τα κτήματά του και έστελνε τα παιδιά του δούλους (Νεεμίας 5:5). Οι ενεχυροδανειστές δεν ήταν άλλοι από τους άρχοντες και τους προεστούς (Νεεμίας 5:7). Εκτός από χρήματα δάνειζαν σιτάρι, κρασί και λάδι (Νεεμίας 5:11).