ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΙΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ
Οι αγρότες-κτηνοτρόφοι έχουν δίκιο αφου
αυτοί μας ταΐζουν, αυτοί παράγουν πραγματικά και με όλη την σημασία της λέξεως
αλλά...η παγκοσμιοποίησι τους λέει: "δεν σας έχουμε ανάγκη. μπορουμε να
φέρουμε αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα από οποιοδήποτε άλλο κράτος".
Έτσι, οι αγρότες έγιναν επιχειρηματίες. Οι
μικροκαλλιεργητές «τελείωσαν» και όσοι έμειναν δουλεύουν για την Τράπεζα. Φυσικά
μπορουν και οι αγρότες να επιβιώσουν αλλά..."Θανάση, σφίξε κι άλλο το
ζωνάρι"...
ΟΝΕΙΡΟ Ή ΕΦΙΑΛΤΗΣ;
Πολλές φορές λέμε: «τι ωραια ζουσαν οι
άνθρωποι στις κλειστές αγροτοκτηνοτροφικές κοινωνίες-οικονομίες. Ζουσαν «κατά
φύσιν», γεννουσαν παιδιά χωρίς να παίρνουν προφυλάξεις, δημιουργουσαν
οικογένεια σε νεαρή ηλικία, εργάζονταν όλοι μαζί, χαιρόντουσαν όλοι μαζί,
θρηνουσαν όλοι μαζί, η εργασία δεν ηταν εξοντωτική αλλά ακολουθουσε τις τέσσερεις
εποχές του έτους και παράλληλα εόρταζε και η Εκκλησία τις εορτές του ενιαυτου,
υπηρχε αγάπη και συγχωρουσε εύκολα ό ένας τον άλλο, όπως τα παιδιά».
Και ο «εφιάλτης»: αν ρωτήσεις ανθρώπους που
έζησαν σε τέτοιες κοινωνίες, διότι σήμερα έχουν εκλείψει, οι περισσότεροι θα
σου πουν ότι δεν ηταν καλά διότι ηταν φτωχοί…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ευπρεπως...