ΤΟ ΓΑΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ-ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

ΤΟ ΓΑΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ-ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

Ενώ κάθε χώρα μπορει να παράγη, π.χ., το γάλα που της χρειάζεται, βλέπουμε πως γίνονται εισαγωγές-εξαγωγές του κτηνοτροφικου αυτου προϊόντος.

Γιατί γίνεται αυτό;

Αυτό γίνεται για να μην πάρουν αέρα τα μυαλά των κτηνοτρόφων της χώρας και αρχίσουν και ζητουν δικαιώματα, κάνουν απεργίες κλπ.. Αν ξέρουν πως γάλα μπορει να έρθη και από άλλα κράτη, τότε δεν θα μπορουν να παραπονιουνται για την τιμή του γάλακτος, για το ότι δεν τους πληρώνουν οι εταιρειες στην ώρα τους, για το ότι το κράτος δεν τους συμπαραστέκεται όσο θα έπρεπε, για το ότι οι ζωοτροφές είναι ακριβές.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τους πρόσφυγες-μετανάστες-λαθρομετανάστες. Εάν ο εργάτης γνωρίζει ότι την θέσι του μπορει ανά πασα ώρα και στιγμή να την πάρη κάποιος ξένος, δεν κάνη απεργίες, δεν ζητα δικαιώματα αλλά αρκειται σε ό,τι του δίνουν.

Εάν ίσχυε το μοντέλο της δεξιας, τότε η Ελλάδα για παράδειγμα, θα ειχε αυτάρκεια σε όλα τα αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα, οι γυναικες θα γεννουσαν πολλά παιδιά αφου οι θέσεις εργασίας θα ηταν πολλές και μόνο για τους Έλληνες, οι εργάτες δεν θα φοβόντουσαν μήπως χάσουν την δουλειά τους, ο στρατός θα φυλουσε τα σύνορα για να μην περνα κανένας κλπ.

Όμως, σε παγκόσμιο πλέον επίπεδο, τα σύνορα πέφτουν, ο πλανήτης γίνεται ένα χωριό, τα προϊόντα και οι άνθρωποι μετακινουνται από τόπο σε τόπο και ό,τι γίνεται με το γάλα…γίνεται και με τους ανθρώπους.

Τα σύνορα πέφτουν, η δεξιά «τελείωσε», όχι διότι κάποιοι «κακοί» το σχεδίασαν (αν και δεν αποκλείεται και αυτό) αλλά διότι οι μηχανές άλλαξαν τα δεδομένα στην καθημερινότητά μας.

Οι μηχανές, το κεφάλαιο, το εμπόριο θέλουν ειρήνη, ελεύθερη διακίνησι αγαθων και εργατων, για να δουλεύουν πιο αποτελεσματικά, για να επεκτείνονται όσο γίνεται περισσότερο. Έτσι και οι πολιτικοί και η πολιτική υποτάσσονται πλέον στους οικονομολόγους, στους τεχνοκράτες, στην παγκόσμια οικονομία, με αποτέλεσμα να βλέπουμε σήμερα αυτά που χθες θα μας ηταν ακατανόητα.

Αντί να δίνουμε κίνητρα στους κτηνοτρόφους μας να αυξάνουν την παραγωγή γάλακτος, κάνουμε εισαγωγή και αντί να γεννανε οι γυναικες μας περισσότερα παιδιά κάνουμε «εισαγωγή» ανθρώπων.

Από το «κατά φύσιν» περάσαμε στο «παρά φύσιν». Αυτό που μας έμεινε είναι το «υπέρ φύσιν». Στον φυσικό τρόπο ζωης δεν μπορουμε να επιστρέψουμε, οι θέσεις εργασίας στην φύσι είναι λίγες αλλά μπορουμε να πολεμήσουμε τον αφύσικο τρόπο ζωης της νέας τάξης πραγμάτων με την ασκητική ζωή, με την ζωή που μας προτείνει η Εκκλησία μας.

Έτσι, θα πίνουμε και ξένο γάλα αλλά με μέτρο, διότι δεν ξέρουμε τι τις ταΐζουν τις αγελάδες τους οι Ευρωπαιοι… και θα ζουμε βίο παράλληλο με τους ξένους, οι οποιοι συνέχεια θα αυξάνονται και θα πληθύνονται, προσπαθωντας να κρατουμε τις παραδόσεις μας και την Πίστι μας μεταδίδοντάς την και στο περιβάλλον μας.