Μνημόσυνο

ούτε σεντ για τέλεση Μνημοσύνου ή Νεκρωσίμου Τρισαγίου: https://www.youtube.com/watch?v=s8U29HbQ-ok    

Μας ακούν και μας βλέπουν οι νεκροί;:::: https://www.youtube.com/watch?v=xGty3YZGFV0

    ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΑ ΠΕΡΙ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ ΜΕ ΤΑ ΕΞΗΣ:

 Η Εκκλησία μας έχει καθιερώσει να γίνονται μνημόσυνα για τον εκλιπόντα ή την εκλιπούσα σε δύο επετείους. Η πρώτη στις 40 ημέρες και η δεύτερη στην συμπλήρωση ενός έτους από την εκδημία του κεκοιμημένου. Γι αυτό υπάρχουν και οι χαρακτηριστικές ονομασίες που χρησιμοποιεί ο λαός μας «τα σαράντα»  και «ο χρόνος». 

    τα τριήμερα, εννιάμερα, τρίμηνα, εξάμηνα, εννιάμηνα μπορουν να γίνουν με απλό νεκρώσιμο Τρισάγιο με λίγο βρασμένο σιτάρι, (δηλαδή κόλλυβα). αν θέλουμε προσθέτουμε ζάχαρη, σταφίδες, καρύδια κλπ.. και μόνο το βρασμένο σιτάρι, χωρίς καμία προσθήκη, ειναι κόλλυβο και οι ψυχές των κεκοιμημένων μας αναπαύονται και δεν ξοδεύουμε ούτε σεντ...

    Στα Μνημόσυνα, ενώ με το βράσιμο λίγου σιταριού η "δουλειά γίνεται", ο κεκοιμημένος αναπαύεται,  ορισμένοι θέλουν να καταργήσουν τα κόλλυβα και την θέση του Μνημοσύνου να την πάρει το τσάι πάρτι...εάν αυτό δεν είναι περιφρόνηση της Εκκλησίας, τι ειναι; εάν δεν είναι και προσβολή των νεκρῶν,  τι ειναι; ;;;

"η οικονομική προσφορά των οικείων στους ενοριακούς ναούς για τα μνημόσυνα (όπως και στα άλλα Μυστήρια) είναι εντελώς προαιρετική και σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογείται η απαίτηση και είσπραξη συγκεκριμένου ποσού εκ μέρους των εκπροσώπων του ναού"...

    κανονικά το σιτάρι δεν θα έπρεπε να το βράζουμε, αφου συμβολίζει τον θάνατο και την ανάσταση των ανθρώπων. όπως θάβουμε, σπέρνουμε, το σιτάρι στη γη και μετά από λίγους μηνες βγάζει καρπό πολλαπλάσιο, έτσι και ο άνθρωπος θάβεται στη γη και περιμένει την κοινήν ανάστασιν, που θα γίνει κατά την Β' Παρουσία του Κυρίου. το βραστό σιτάρι δεν φυτρώνει...αλλά οι άνθρωποι θέλουν και να τρωνε, όπως στα νεκρόδειπνα των αρχαίων.

 Μνημόσυνο

Το θρησκευτικό μνημόσυνο έχει δύο μορφές. Είτε ψάλλεται Τρισάγιο στον τάφο του νεκρού είτε ψάλλεται επιμνημόσυνη δέηση στην Εκκλησία μετά την Λειτουργία (συνήθως πριν την απόλυση)…. Μετά το πέρας της τελετής του μνημοσύνου ακολουθεί το μοίρασμα κολλύβων στους συμμετέχοντες (όπως και στην κηδεία). Τα κόλλυβα ή "στερνά" είναι ένα γλύκισμα με κύρια συστατικά βρασμένο σιτάρι, σταφίδες και άλλα "ηδύσματα" καθώς και ζάχαρη. Αυτά λέγονται και "συγχώρια", επειδή καθένας που λαμβάνει για να φάει εύχεται τη συγχώρεση του νεκρού από τον Θεό με τη φράση "Θεός συγχωρέστον".

Σύμφωνα με το Τυπικό και τη διδασκαλία της Εκκλησίας μας απαγορεύεται η τέλεση Μνημοσύνου ή και απλού Τρισάγιου με κόλλυβο από το Σάββατο του Λαζάρου μέχρι και την Κυριακή του Θωμά (χωρίς κόλλυβα επιτρέπεται το απλό νεκρώσιμοΤρισάγιο όλες τις μέρες του έτους(«Μετά πνευμάτων δικαίων...» κ.λπ.)..

Ακόμα αποφεύγεται να τελείται Μνημόσυνο σε όλη τη διάρκεια του Δωδεκαημέρου, δηλαδή από την εορτή των Χριστουγέννων μέχρι και των Θεοφανείων.

Επίσης είναι ορθό να μην τελούνται Μνημόσυνα με κόλλυβο κατά τις μεγάλες Δεσποτικές εορτές.

Αναλυτικότερα:Την εορτή της Περιτομής του Κυρίου (1 Ιανουαρίου).Την εορτή των Θεοφανείων (6 Ιανουαρίου) ούτε την παραμονή.Την εορτή της Υπαπαντής (2 Φεβρουαρίου).Την εορτή του Ευαγγελισμού (25 Μαρτίου).Την εορτή της Πεντηκοστής.Την εορτή της Μεταμορφωσεως (6 Αυγούστου).Την εορτή της Υψώσεως Του Τιμίου Σταυρού (14 Σεπτεμβρίου).Την εορτή των Χριστουγέννων (25 Δεκεμβρίου) ούτε την παραμονή.Την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως.

Κατά τις πιο κάτω Δεσποτικές και Θεομητορικές εορτές:Της Μεσοπεντηκοστής, Της Αναλήψεως, Του Αγίου Πνεύματος, Της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.Του Γενεθλίου της Θεοτόκου.Των Εισοδίων της Θεοτόκου,Την ημέρα που πανηγυρίζει ο ναός. 

 

    Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις επιτρέπεται να τελεστεί Τρισάγιο στον Ιερό Ναό ή στον τάφο του κεκοιμημένου, χωρίς κόλλυβο(«Μετά πνευμάτων δικαίων...» κ.λπ.).

Στα Μνημόσυνα, όταν γίνονται Κυριακή, δεν ψάλλονται Ευλογητάρια, αλλ’ ούτε και τα νεκρώσιμα: Μνήσθητι, Κύριε και Μετά των Αγίων. 

Πού τελούνται τα μνημόσυνα

Ο μοναδικός χώρος τέλεσης του μνημοσύνου είναι ο Ορθόδοξος Ναός. Επί του τάφου μόνο «Τρισάγιο» δύναται να ψαλλεί.

Τι χρειάζεται για την Θεία Λειτουργία και την τέλεση Μνημοσύνων (ΠΡΩΤΑ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΙΕΡΕΑ...)

Θεία Λειτουργία:Τρία ζυμωτά πρόσφορα, Ένα μπουκάλι λάδι. Νάμα Βυζαντινό,Λιβάνι (Μοσχοθυμίαμα).Καρβουνάκια.Πέντε αγνά κεριά

Μνημόσυνα: Έγκαιρη συνεννόηση με την εκκλησία.Ένας δίσκος κόλλυβα.

Λάθη και παρανοήσεις!:::

Αντί κολλύβων να προσφέρουμε κουλουράκια και άλλα γλυκίσματα.

Αντί να κάνουμε σεμνά και ταπεινά φιλανθρωπία, να διαφημιζόμαστε μέσα από δωρεές σε ιδρύματα και σωματεία χωρίς ίχνος ταπείνωσης.

Να μεταλαμβάνουμε απροετοίμαστοι για την ψυχή του κεκοιμημένου. Η θεία μετάληψη αφορά στην ψυχή μας και μόνο και θα πρέπει να είμαστε πάντα καταλλήλως προετοιμασμένοι.

Να πετάμε τα χρήματά μας σε κακόγουστους και ογκώδεις στολισμούς νομίζοντας ότι τιμούμε τον κεκοιμημένο μας. Προτιμότερη είναι η ελεημοσύνη.

Να αγοράζουμε έτοιμα πρόσφορα και κόλλυβα από φούρνους και ζαχαροπλαστεία. Τα πιο «κακο – φτιαγμένα» πρόσφορα και κόλλυβα από εμάς που τα κάναμε προσεκτικά και με προσευχή είναι καλύτερα από τα πιο «καλο – φτιαγμένα» έτοιμα.

Να σπάμε πιατάκια, να βάζουμε ποτήρια με νερό για να «ξεδιψά» η ψυχή (και άλλα ειδωλολατρικά έθιμα) .

Να προσφέρουμε τα κόλλυβα κ.λπ. μόνο στους «δικούς» μας και όχι σε όλους όσοι συμμετείχαν στην θεία λειτουργία που τελέστηκε το μνημόσυνο.

Πολλοί σκέφτονται ότι μόνο οι ελεημοσύνες και οι αγαθοεργίες αρκούν ενώ τα υπόλοιπα είναι περιττά. Λάθος μέγα διότι η προσευχή και η θεία χάρις δεν αντικαθίστανται από καλές πράξεις, αλλά πηγάζει από την λατρεία μας στον Θεό και μέσα από την σχέση που δημιουργούμε μαζί Του.

Να επαναπαυόμαστε μόνο στα μνημόσυνα και τις υπόλοιπες ημέρες να ξεχνούμε την μνημόνευση των κεκοιμημένων ή να αποφεύγουμε τα κοιμητήρια για «ψυχολογικούς» λόγους, ξεχνώντας την πνευματική ωφέλεια που μπορούμε να αποκομίσουμε από αυτά.

Δέν θά πρέπει νά ἀφήσουμε ἀσχολίαστο τό κωμικοτραγικό φαινόμενο πού δυστυχῶς ἐπικρατεῖ στούς Ναούς κατά τά ψυχοσάββατα καί πού δέν ταιριάζει καθόλου μέ τό πνεῦμα καί τήν σημασία τοῦ Σαββάτου τῶν ψυχῶν.
Εἶναι παράξενο οἱ νοικοκυρές τῆς ἐποχῆς μας, νά μήν ἒχουν διάθεση νά βράσουν λίγο στάρι, καί νά τό φέρουν στόν Ναό γιά νά τιμήσουν τούς κεκοιμημένους συγγενεῖς τους.
Ἀντί, λοιπόν, κολλύβων, γεμίζει ὁ Ναός μέ πάσης φύσεως πίττες κουλουράκια  καί γλυκίσματα. Εἰκόνα ἀπρέπειας πρός τόν Ναό προσβολῆς πρός τήν μνήμη τῶν κεκοιμημένων καί ἀπαξίωσης  πρός τήν σημασία καί τόν σεβασμό τοῦ Μυστηρίου.

AΠAPAΔEKTA EΘIMA

Kαλό θά εἶναι νά ἀναφέρουμε καί μερικά ἀπό τά παράξενα καί μή χριστιανικά ἔθιμα πού συμβαίνουν συνήθως στίς Κηδεῖες καί στά Μνημόσυνα, ὥστε νά διαφυλάξουμε τήν πίστη μας, ἀλλά κι ἐμεῖς οἱ ἴδιοι νά μήν ζημιώσουμε πνευματικά.
* Τήν ὥρα πού βγαίνει ὁ νεκρός ἀπό τό σπίτι, σπάζουν στό κατῶφλι τοῦ σπιτιοῦ ἕνα πιάτο. Ἄν τούς ρωτήσουμε γιατί τό κάνουν αὐτό, ἡ ἀπάντησή τους θά εἶναι «γιά νά σπάσει τό κακό». Τό κακό ὅμως δέν φεύγει μέ τό σπάσιμο τοῦ πιάτου, οὔτε θά σταματήσουν οἱ ἄνθρωποι νά πεθαίνουν.
* Ἀπό τήν Ἐκκλησία μας ἀπορρίπτεται καί τό ὑπερβολικό μαυροφόρεμα... Δέν βοηθοῦν τά μαῦρα, ὅταν ἡ ψυχή μας εἶναι μαύρη. Εἶναι ἀνάγκη νά τρέξει, λοιπόν, κανείς στόν ἐξομολόγο, γιά νά βγάλει τά μαῦρα τῆς ψυχῆς του καί νά ὠφελήσει ἔτσι καί τόν νεκρό.
* ἡ ἐκδήλωση ὑπερβολικῆς λύπης κατά τό πένθος δέν εἶναι ἐπαινετή, διότι δέν μαρτυρεῖ πίστη στήν Ἀνάσταση. Αὐτός εἶναι ὁ λόγος πού παρουσιάζουν τή Θεοτόκο νά μήν παρασύρεται σέ ἀκραῖες ἐκδηλώσεις πένθους, ἀλλά νά ὑπομένει τό πάθος τοῦ Υἱοῦ της «κοσμίως καί οὐκ ἀγενῶς». (Γεωργίου Νικομηδείας, Λόγος 8, ΡG 100, 1485D-1488Α)
* ...μᾶς πλησιάζουν διάφορα πρόσωπα καί μᾶς προτρέπουν νά ἐπικοινωνήσουμε μέ τόν νεκρό μας μέσῳ τοῦ Μέντιουμ. Προσοχή! Μακρυά ἀπό τό δίχτυ τοῦ Σατανᾶ, πού λέγεται Μέντιουμ. Ἡ ψυχή τοῦ νεκροῦ μας βρίσκεται στά χέρια τοῦ Θεοῦ καί μόνο διά τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας ἔχουμε ἐπικοινωνία.
* Δυστυχῶς ἄλλοι πάλι φτάνουν μέχρι τοῦ σημείου γιά πολύ καιρό νά μήν πηγαίνουν στήν Ἐκκλησία λόγω πένθους!!!...
* Τά στεφάνια στίς Κηδεῖες δέν προσφέρουν καμία ὠφέλεια στόν νεκρό...

*Στήν  περίπτωση κατά τήν ὁποία ὑπάρχουν  περισσότερα τοῦ ἑνός Μνημόσυνα, εἶναι λάθος νά διαβάζονται μετά τήν θεία Λειτουργία  ἀνεξάρτητα  τό ἕνα ἀπό τό ἄλλο, ἀλλά πρέπει νά διαβάζονται ὅλα μαζί, ἀπό κοινοῦ. (επίσης, δεν ειναι απαραίτητο να γίνονται τα ετήσια μνημόσυνα ακριβως την ημέρα που εκοιμήθη ο άνθρωπος αλλά κατά την κοντινότερη Κυριακή ή εορτή που θα γίνει Θεία Λειτουργία στο Ναό).