Η ΥΠΑΡΞΙ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ (ΧΡΟΝΟΣ-ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΥΠΑΡΞΕΩΣ ΚΑΙ ΣΥΝΟΡΑ ΚΑΘΕ ΕΘΝΟΥΣ!)

Η ΥΠΑΡΞΙ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ (ΧΡΟΝΟΣ-ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΥΠΑΡΞΕΩΣ ΚΑΙ ΣΥΝΟΡΑ ΚΑΘΕ ΕΘΝΟΥΣ!)

Δευτ. 32,8 ὅτε διεμέριζεν ὁ Ὕψιστος ἔθνη, ὡς διέσπειρεν υἱοὺς 

Ἀδάμ, ἔστησεν ὅρια ἐθνῶν κατὰ ἀριθμὸν ἀγγέλων Θεοῦ,

Οτε ο Θεός διεμέριζε τα έθνη εις τα διάφορα μέρη της γης και ώριζε τας 

περιοχάς όπου θα μένουν, όταν διέσπειρε τους απογόνους του Αδάμ εις 

τα διάφορα σημεία της γης, καθώριζε και τα σύνορα των εθνών σύμφωνα 

με τον αριθμόν των αγγέλων, που θα ήσαν οι φύλακές των.

When God Most High divided up the nations—when he divided up

humankind—he decided the people’s boundaries based on the

number of the gods.

Πραξ. 17,26       ἐποίησέ τε ἐξ ἑνὸς αἵματος πᾶν ἔθνος ἀνθρώπων κατοικεῖν ἐπὶ πᾶν τὸ πρόσωπον τῆς γῆς, ὁρίσας προστεταγμένους καιροὺς καὶ τὰς ὁροθεσίας τῆς κατοικίας αὐτῶν.

ΚΑΙ ΕΠΟΙΗΣΕΝ ΑΠΟ ΕΝ ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΥΤΟ ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΟΝ ΖΕΥΓΟΣ ΟΛΑ ΤΑ ΕΘΝΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΔΙΑ ΝΑ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝ ΕΙΣ ΟΛΗΝ ΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΝ ΤΗΣ ΓΗΣ. ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΩΡΙΣΕ ΔΙΑ ΚΑΘΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΘΝΗ ΑΥΤΑ ΧΡΟΝΟΥΣ ΕΚ ΠΡΟΤΕΡΟΥ ΠΡΟΣΔΙΩΡΙΣΜΕΝΟΥΣ ΥΠΟ ΤΗΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΤΟΥ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΙΝ ΚΑΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΝ ΑΥΤΩΝ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΩΝ. (ΜΕΤ. ΤΡΕΜΠΕΛΑ)

  Αυτός έκαμε από ένα αίμα όλα τα έθνη των ανθρώπων, να κατοικούν στο πρόσωπον της γης και ώρισε δια τον καθένα από αυτά προσδιωρισμένους καιρούς εμφανίσεως και ζωής, όπως επίσης και τα σύνορα της κατοικίας των. (Μεταφρασι Κολιτσάρα)

ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΕΘΝΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΓΚΑΤΕΣΤΗΣΕ ΠΑΝΩ Σ΄ΟΛΗ ΤΗ ΓΗ, ΚΑΙ ΟΡΙΣΕ ΠΟΣΟΝ ΚΑΙΡΟ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΠΟΙΑ ΣΥΝΟΡΑ ΘΑ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝ. (Μεταφρασι Καθηγητων, Βιβλικη Εταιρεία)

²⁶ From one person God created every human nation to live on the whole earth, having determined their appointed times and the boundaries of their lands.

δύο ερμηνειες των ανωτέρω

1. ορισμένοι μπορουν να επικαλεστουν τα ανωτέρω χωρία, για να υπερασπιστουν την πατρίδα τους, τις παραδόσεις τους, τα σύνορά τους, τον πολιτισμό τους.

2. άλλοι πάλι μπορουν να πουν ότι "αφου ο Θεός έβαλε ημερομηνία λήξεως σε ορισμένα έθνη, γιατί να μην όρισε και το τέλος όλων των εθνων με το ανακάτωμα που γίνεται στις μέρες μας;"

τα έθνη μπορουν να ζήσουν αρμονικά μέσα στην Εκκλησία:

Κοντάκιον ,Ἦχος πλ. δ' 

Ὅτε καταβὰς τὰς γλώσσας συνέχεε, διεμέριζεν ἔθνη ὁ Ὕψιστος· ὅτε τοῦ πυρὸς τὰς γλώσσας διένειμεν, εἰς ἑνότητα πάντας ἐκάλεσε, καὶ συμφώνως δοξάζομεν τὸ πανάγιον Πνεῦμα. 

Όταν (στη Βαβέλ κάποτε) κατέβηκε προκάλεσε σύγχυση στις γλώσσες και διαχώρισε τους ανθρώπους σε έθνη ο Θεός. Όταν, οµως (την ημέρα της Πεντηκοστής), µοίρασε τις πύρινες γλώσσες (του Αγίου Πνεύµατος) προσκάλεσε όλους τους ανθρώπους σε ενότητα. Γι’ αυτό όλοι µαζί δοξάζουµετο Πανάγιο Πνεύµα.