ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΜΕ ΚΙΝΑΙΔΟ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΜΕ ΚΙΝΑΙΔΟ

ΛΕΕΙ Ο ΚΙΝΑΙΔΟΣ «ΘΕΟΛΟΓΙΚΩΤΑΤΑ»: Όσον αφορά το Λευιτικό όπως περιγράφει την ομοφυλοφιλία ως βδέλυγμα έτσι περιγράφει και ως «βδέλυγμα» το να τρως γαρίδες, αστακούς, καλαμάρια, ακρίδες, αετούς, κύκνους, πελεκάνους, ερωδιούς, ερπετά, έντομα κλπ.Η εβραϊκή ηθική του 1445 π.Χ. απαιτούσε τιμωρία με θάνατο για τις παρακάτω αμαρτίες που πριν από 3.500 χρόνια θα πρέπει να ήταν πολύ σημαντικές: διαφορετικές θρησκευτικές πεποιθήσεις (Δευτερονόμιο 17:2-7), το σεξ πριν τον γάμο (Δευτερονόμιο 22:13-22), την απείθεια στους γονείς (Δευτερονόμιο 21: 18), την απείθεια στους ιερείς (Δευτερονόμιο 17:12), τη συλλογή ξύλων για τη φωτιά το Σάββατο (Αριθμοί 15:32-36). Επίσης στη Σύνοδο της Ιερουσαλήμ γύρω στο 50 μ.Χ. (βλ. Πράξεις Αποστόλων κεφ. 15) οι απόστολοι ασχολήθηκαν με το κατά πόσο ο εβραϊκός νόμος αφορά και τους Χριστιανούς και κατέληξαν: «έδοξε γαρ τω Αγίω Πνεύματι και ημίν μηδέν πλέον επιτίθεσθαι υμίν βάρος πλην των επάναγκες τούτων: απέχεσθαι ειωλοθυτών και αίματος και πνικτού(= στραγγαλισμένα ζώα) και πορνείας». (Πράξεις 15:28-29). Η ομοφυλοφιλία δεν αναφέρεται πουθενά στην αναθεώρηση και για αυτό μου έκανε εντύπωση που ανέφερες το Λευιτικό διότι αν το ακολουθείς σε αυτά που γράφει για την ομοφυλοφιλία θα πρέπει να το ακολουθείς και στα υπόλοιπα που γράφει! Ο Χριστός δίνει άφεση αμαρτιών σε όλους. Εσύ βρες μου ένα εδάφιο της Καινής Διαθήκης όπου ο ίδιος ο Χριστός καταδικάζει τους ομοφυλόφιλους.

ΣΤΑ ΑΝΩΤΕΡΩ Η ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ: Οι Λευιτικοί νόμοι εναντίον της ομοφυλοφιλίας ισχύουν και σήμερα. Το Λευιτικό (ιη' 22) λέει: "Και μετά άρρενος δεν θέλεις συνουσιασθή, ως μετά γυναικός. είναι βδέλυγμα». Οι ομοφυλόφιλοι υποστηρίζουν ότι η λέξη "βδέλυγμα" γενικά σχετίζεται με την ειδωλολατρία και την θρησκευτική πρακτική της πορνείας των αρσενικών που είχαν οι Χαναναίοι, οπότε ο Θεός δεν απαγορεύει την ομοφυλοφιλία του τύπου που υπάρχει σήμερα.

Και άλλες σεξουαλικές αμαρτίες όπως η μοιχεία και η αιμομιξία επίσης καταδικάζονται στα ίδια αυτά κεφάλαια που υπάρχουν οι απαγορεύσεις κατά της ομοφυλοφιλίας. Όλες οι σεξουαλικές αμαρτίες απαγορεύονται και στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη, ανεξάρτητα από το Λευιτικό κανόνα, διότι πρόκειται για ηθικό ζήτημα. Είναι αλήθεια ότι δεν δεσμευόμαστε από τους κανόνες και τις τελετουργίες του Λευιτικού, τα οποία σφράγιζαν το λαό του Γιαχβέ με το να τον ξεχωρίζουν από τον υπόλοιπο κόσμο. Εντούτοις, η φύση της σεξουαλικής αμαρτίας δεν έχει αλλάξει γιατί η ανηθικότητα είναι προσβολή κατά της αγιότητας του Ίδιου του Θεού. Απλά και μόνο επειδή τα περισσότερα κομμάτια του Λευιτικού δεν ισχύουν για τους χριστιανούς σήμερα, δεν έπεται ότι τίποτε απ΄ αυτό δεν ισχύει.

Το επιχείρημα ότι ο όρος «βδέλυγμα» είναι συνδεδεμένος με την ειδωλολατρία απαντιέται σωστά αν εξετάσουμε τις Παροιμίες (στ΄ 16-19) όπου κατονομάζεται ποια άλλα πράγματα ο Θεός θεωρεί "βδέλυγμα": «οφθαλμούς υπερηφάνους», «γλώσσα ψευδή», «χείρας εκχέουσας αίμα αθώον», «καρδίαν μηχανευομένην λογισμούς κακούς», «πόδας τρέχοντας ταχέως εις το κακοποιείν», «μάρτυρα ψευδή λαλούντα ψεύδος» και «τον εμβάλλοντα έριδας μεταξύ αδελφών». Η ειδωλολατρία δεν παίζει ρόλο σ΄ αυτά. Το επιχείρημά τους λοιπόν αυτό δεν ισχύει.

Εάν οι συμπεριφορές στα κεφάλαια 18 και 20 του Λευιτικού καταδικάζονται επειδή έχουν σχέση με την ειδωλολατρία, λογικά δεν θα απαγορεύονταν εάν γίνονταν ανεξάρτητα από την ειδωλολατρία. Αυτό θα σήμαινε ότι η αιμομιξία, η κτηνοβασία και οι θυσίες παιδιών (που αναφέρονται σ' αυτά τα κεφάλαια) καταδικάζονται μόνο εάν σχετίζονται με την ειδωλολατρία, αλλιώς επιτρέπονται. Κανείς υπεύθυνος αναγνώστης αυτών των χωρίων δεν θα συμφωνούσε με αυτή την υπόθεση[12]………………………. Τέταρτος μύθος: ο Ιησόυς δεν είπε τίποτε για την ομοφυλοφιλία

Τόσο από άμβωνος όσο και σε συγκεντρώσεις για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, οι πολιτικοποιημένοι ομοφυλόφιλοι προβάλλουν το επιχείρημα ότι ο Ιησούς δεν μίλησε ποτέ για την ομοφυλοφιλία. Αντίθετα, λένε, ενδιαφερόταν περισσότερο για την αγάπη. Αυτό που θέλουν να πουν είναι ότι ο Ιησούς δεν απαγόρευσε ρητά την ομοφυλοφιλία, οπότε ποιοι είμαστε εμείς να κρίνουμε τους ομοφυλόφιλους;

Αυτό το επιχείρημα πρώτα απ' όλα υποθέτει ότι τα Ευαγγέλια είναι πιο σημαντικά από τα άλλα Βιβλία της Καινής Διαθήκης και ότι το μόνο που έχει σημασία είναι τα λόγια του Ίδιου του Ιησού που έχουν καταγραφεί εκεί. Ωστόσο, το Ευαγγέλιο του Ιωάννη (κα΄ 25) μάς διαβεβαιώνει ότι δεν εξαντλεί όλα όσα έκανε και είπε ο Ιησούς αλλά ότι υπάρχουν και πολλά άλλα που δεν έχουν συμπεριληφθεί![11] Ούτε τον ξυλοδαρμό της γυναίκας ή την αιμομιξία αναφέρουν τα ευαγγέλια ότι καταδίκασε ο Ιησoύς. Αυτό τα νομιμοποιεί; Επίσης, τα υπόλοιπα Βιβλία της Καινής Διαθήκης δεν έχουν μικρότερη αξία από τα ευαγγέλια. Όλες οι Γραφές είναι θεόπνευστες, όχι μόνο τα Βιβλία με τα λόγια του Χριστού υπογραμμισμένα με κόκκινο. Ειδικές απαγορεύσεις κατά της ομοφυλοφιλίας, όπως εκείνες που περιέχονται στην προς Ρωμαίους επιστολή (α' 26-27) και στην Α' προς Κορινθίους επιστολή (στ' 9, 10), είναι το ίδιο θεόσταλτες όπως και τα γραφόμενα στα Ευαγγέλια και οι επιστολές αυτές λένε τα εξής: «Διά τούτο παρέδωκεν αυτούς ο Θεός εις πάθη ατιμίας, διότι και οι γυναίκες αυτών μετήλλαξαν την φυσικήν χρήσην εις την παρά φύσιν, ομοίως δε και οι άνδρες αφήσαντες την φυσικήν χρήσιν της γυναικός, εξεκαύθησαν εις την επιθυμίαν αυτών προς αλλήλους, πράττοντες την ασχημοσύνην, άρσενες εις άρσενας, και απολαμβάνοντες εις εαυτούς την πρέπουσαν αντιμισθίαν της πλάνης αυτών». «Ή δεν εξεύρετε ότι οι άδικοι δεν θέλουσι κληρονομήσει την βασιλείαν του Θεού; Μη πλανάσθε, ούτε πόρνοι, ούτε ειδωλολάτραι, ούτε μοιχοί, ούτε μαλακοί, ούτε αρσενοκοίται, ούτε κλέπται, ούτε πλεονέκται, ούτε μέθυσοι, ούτε λοίδοροι, ούτε άρπαγες, δεν θέλουσι κληρονομήσει την βασιλείαν του Θεού».

Αλλά γνωρίζουμε ότι ο Ιησούς μίλησε πολύ συγκεκριμένα για το σκοπό του Θεού στη δημιουργία της ανθρώπινης σεξουαλικότητας: «Δεν ανεγνώσατε ότι ο πλάσας απ΄ αρχής άρσεν και θήλυ έπλασεν αυτούς; Και είπεν, «Ένεκεν τούτου θέλει αφήσει άνθρωπος τον πατέρα και την μητέρα, και θέλει προσκολληθή εις την γυναίκα αυτού, και θέλουσιν είσθαι οι δύο εις σάρκα μίαν; "Ώστε δεν είναι πλέον δύο αλλά μία σαρξ. Εκείνο λοιπόν το οποίον ο Θεός συνέζευξεν, άνθρωπος ας μη χωρίζη" (Ματθ. ιθ? 4-6). Το σχέδιο του Θεού είναι μια άγια ετεροφυλία και ο Ιησούς το τόνισε αυτό.

ΛΕΕΙ Ο ΚΙΝΑΙΔΟΣ:…Όσον αφορά αυτό που λες για τα ζώα, δεν ισχύει...Μέχρι τώρα οι επιστήμονες είχαν καταγράψει πάνω από 1.000 παραδείγματα σεξουαλικής συμπεριφοράς μεταξύ ζώων του ίδιου φύλου,…

ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΙΣΧΥΟΥΝ ΑΥΤΑ-ΠΟΥ ΔΕΝ ΙΣΧΥΟΥΝ ΔΙΟΤΙ ΟΠΩΣ ΟΙ ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΟΙ ΛΕΝΕ ΠΟΛΛΑ ΨΕΜΑΤΑ, ΤΟ ΙΔΙΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΙ- ΔΕΝ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΖΩΑ, ΟΠΩΣ ΕΣΥ…

ΛΕΕΙ Ο ΚΙΝΑΙΔΟΣ: …Κρίνεις τους συνανθρώπους σου βάσει της σεξουαλικότητας τους και τους κατηγορείς άδικα καταδικάζοντας τους στην πυρά!

Η ΑΠΑΝΤΗΣΙ: Πέμπτος μύθος: το να αποκαλούμε την ομοφυλοφιλία αμαρτία είναι καταδίκη και το να καταδικάζει κανείς τον άλλο είναι αμαρτία

Ο Josh McDowell λέει ότι παλιά το συχνότερα αναφερόμενο εδάφιο της Γραφής ήταν το "Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, δια να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον" (Ιωαν. γ' 16). αλλά τώρα που η ανεκτικότητα έχει καταλήξει να είναι η μεγαλύτερη αρετή, το εδάφιο που ακούγεται συχνότερα είναι το "μη κρίνετε δια να μη κριθήτε" (Ματθ. ζ΄ 1). Για όποιον δεν αποδέχεται την ομοφυλοφιλία λένε ότι έχει φανατισμό και ομο-φοβία. Ακόμη και πρόσωπα που δεν πιστεύουν στη Αγία Γραφή αναφέρονται στο εδάφιο "μη κρίνετε δια να μη κριθήτε".

Όταν ο Ιησούς είπε αυτό, όπως ξεκάθαρα προκύπτει από το περιεχόμενο, εννοούσε να μη γινόμαστε κριτές ενός άλλου, όταν εθελοτυφλούμε απέναντι στη δική μας αμαρτία και βλέπουμε μόνο την αμαρτία του πλησίον μας. …υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ του να συμφωνεί κανείς με τον κανόνα της Γραφής που διακηρύσσει ότι η ομοφυλοφιλία είναι κακό και να καταδικάζει προσωπικά ένα άτομο για την αμαρτία του.

Το να συμφωνεί κανείς με το Θεό σε κάτι δεν σημαίνει ότι απαραίτητα γίνεται κριτής των άλλων.

Ας υποθέσουμε ότι τρέχω με υπερβολική ταχύτητα σε μια εθνική οδό και ένα περιπολικό με σταματάει. Ο αστυφύλακας πλησιάζει το αυτοκίνητό μου και αφού ελέγξει το δίπλωμά μου και τα χαρτιά του αυτοκινήτου μού λέει, "Κυρία μου, παραβήκατε το νόμο της οδικής κυκλοφορίας ως προς το όριο ταχύτητας σ' εκείνο το σημείο". Φανταστείτε τον πολίτη να αγανακτεί κατά του αστυφύλακα και να του λέει, "Μα σας παρακαλώ! Με κρίνετε! Μην κρίνετε για να μην κριθείτε!". Ο αστυφύλακας όμως δεν κρίνει το χαρακτήρα μου. Απλά συγκρίνει τη συμπεριφορά μου με τον κανόνα που επιβάλλει ο νόμος. Το ίδιο συμβαίνει και όταν αναφερόμαστε στον ηθικό νόμο του Θεού. Δεν κρίνουμε. Εκείνο που είναι αμαρτία είναι το να υποτιμούμε κάποιον ο οποίος πέφτει σε μια αμαρτία η οποία είναι διαφορετική από τη δική μας. Αυτό είναι επίκριση. http://christianiki-ekfrasis.blogspot.gr/2009/12/blog-post_31.html