Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2015

Καρυωτάκης

Κώστας Καρυωτάκης, 1896 – 1928  http://www.sansimera.gr/biographies/204#ixzz3q1sMtPKf

(ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΜΕ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ)

…Σε ηλικία 17 ετών ερωτεύεται την χανιώτισσα Άννα Σκορδύλη, μια σχέση που θα τον σημαδέψει….
Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΛΕΕΙ: «ΕΓΙΝΕ Ο ΓΙΟΣ ΣΟΥ 17 ΕΤΩΝ; ΠΑΝΤΡΕΨΕ ΤΟΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΗ ΣΤΙΣ ΠΟΡΝΕΣ»!
Απεχθανόταν τη δουλειά του και δεν ανεχόταν την κρατική γραφειοκρατία, εξού και οι πολλές μεταθέσεις του…
Ο ΘΕΟΣ ΛΕΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΡΩΤΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΜΑΣ ΝΑ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΤΟ ΨΩΜΙ ΜΑΣ. ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ,ΤΟΤΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΑΣΧΗΜΑ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΙ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ Η ΖΩΗ ΤΟΥ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙ Ο ΚΑΘΕ ΝΕΟΣ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΑΛΕΞΗ.
συνδέθηκε με την ποιήτρια Μαρία Πολυδούρη, συνάδελφό του στη Νομαρχία Αττικής, παρόλο που δεν είχε ξεχάσει την πρώτη αγάπη, την Άννα Σκοδρύλη, η οποία στο μεταξύ είχε παντρευτεί. Η Πολυδούρη του προτείνει να παντρευτούν, παρότι γνώριζε ότι έπασχε από σύφιλη…
ΕΔΩ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΠΩΣ Ο ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΠΗΓΕ ΜΕ ΠΟΡΝΕΣ, ΠΡΟΦΑΝΩΣ, ΚΑΙ ΑΡΡΩΣΤΗΣΕ ΜΕ ΣΥΦΙΛΗ. ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΣΥΦΙΛΗΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ Η ΤΡΕΛΑ. ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ (ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ) ΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΑΡΡΩΣΤΕΙΑ. Η ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ ΙΣΩΣ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΕΧΑΣΕ Ο ΚΩΣΤΑΣ Ο ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ.
Η αλληλογραφία του με συγγενείς του την περίοδο αυτή αναδεικνύει την απόγνωση του Καρυωτάκη για την επαρχιακή ζωή και τη μικρότητα της τοπικής κοινωνίας...
ΣΤΗΝ ΠΡΕΒΕΖΑ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΟΥΛΕΥΑΝΕ ΚΑΙ ΚΑΝΑΝΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. Ο ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΟΥΤΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΚΑΝΗ, ΟΠΟΤΕ ΣΥΝΕΒΗ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΕΙ Η ΒΙΟΛΟΓΙΑ: «Ο ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΣΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΑΠΟΒΑΛΛΕΤΑΙ».
 Στην τσέπη του η αστυνομία βρήκε ένα σημείωμα, που εξηγούσε τους λόγους της αυτοκτονίας του:
Είναι καιρός να φανερώσω την τραγωδία μου. Το μεγαλύτερό μου ελάττωμα στάθηκε η αχαλίνωτη περιέργειά μου, η νοσηρή φαντασία και η προσπάθειά μου να πληροφορηθώ για όλες τις συγκινήσεις, χωρίς τις περσότερες να μπορώ να τις αισθανθώ.
ΕΑΝ ΑΥΤΗ ΤΟΥ ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΙ ΤΗΝ ΕΚΑΝΕ ΣΕ ΕΝΑΝ ΙΕΡΕΑ-ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ, ΙΣΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΣΕ. ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΗΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΑΕΠΕΙΝΩΣΙ. ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΠΩΣ ΕΙΧΕ ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΕΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ «ΑΙΣΘΑΝΘΗ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΙΣ». ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΟΤΙ Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΝΟΣΗΡΗ, ΔΗΛΑΔΗ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΤΟΝ ΚΟΡΟΪΔΕΥΕ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΛΟΓΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΝΑ ΤΟΝ ΟΔΗΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ.
Τη χυδαία, όμως, πράξη που μου αποδίδεται τη μισώ. Εζήτησα μόνο την ιδεατή ατμόσφαιρά της, την έσχατη πικρία.
ΕΔΩ ΜΑ ΛΕΕΙ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΞΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΙ ΕΝΝΟΕΙ. ΙΣΩΣ ΚΑΠΟΙΟΣ ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΗ. ΠΑΝΤΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΗΤΑΝ Η ΣΤΑΓΟΝΑ ΠΟΥ ΞΕΧΥΛΙΣΕ ΤΟ ΠΟΤΗΡΙ.
 Ούτε είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος για το επάγγελμα εκείνο. Ολόκληρο το παρελθόν μου πείθει γι' αυτό. Κάθε πραγματικότης μου ήταν αποκρουστική. Είχα τον ίλιγγο του κινδύνου.
ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΕΖΕ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ. ΙΣΩΣ ΝΑ ΕΦΤΑΙΓΕ Η ΑΡΡΩΣΤΕΙΑ ΤΟΥ.
 Και τον κίνδυνο που ήρθε τον δέχομαι με πρόθυμη καρδιά. Πληρώνω για όσους, καθώς εγώ, δεν έβλεπαν κανένα ιδανικό στη ζωή τους, έμειναν πάντα έρμαια των δισταγμών τους ή εθεώρησαν την ύπαρξή τους παιχνίδι χωρίς ουσία.
ΕΔΩ ΜΑΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΙΔΑΝΙΚΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ, ΗΤΑΝ ΔΙΣΤΑΧΤΙΚΟΣ. ΑΝ ΟΜΩΣ ΠΑΝΤΡΕΥΟΤΑΝ ΝΩΡΙΣ, ΘΑ ΕΒΛΕΠΕ ΑΛΛΙΩΣ ΤΗΝ ΖΩΗ. Η ΟΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ ΔΙΝΕΙ ΝΟΗΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ.
Τους βλέπω να έρχονται ολοένα περισσότεροι μαζί με τους αιώνες. Σ' αυτούς απευθύνομαι. Αφού εδοκίμασα όλες τις χαρές !!! είμαι έτοιμος για έναν ατιμωτικό θάνατο.
ΕΔΩ ΚΑΝΕΙ ΜΙΑ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ. ΟΣΟ ΘΑ ΕΠΕΚΤΕΙΝΕΤΑΙ Ο ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ, ΤΟΣΟ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΘΑ ΑΠΟΜΟΝΩΝΟΝΤΑΙ, ΘΑ ΕΠΙΔΙΔΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΗΔΟΝΕΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΗ ΝΟΗΜΑ Η ΖΩΗ ΤΟΥΣ- ΑΦΟΥ Η ΨΥΧΗ ΔΕΝ ΙΚΑΝΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΑΡΚΙΚΕΣ ΗΔΟΝΕΣ- ΚΑΙ ΘΑ ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ. ΟΜΩΣ, ΟΥΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΧΑΡΕΣ ΔΟΚΙΜΑΣΕ Ο ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΟΥΤΕ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΟΣ ΑΥΤΟΣ –ΤΟ ΝΑ ΓΕΥΘΗ ΚΑΝΕΙΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΧΑΡΕΣ- ΓΙΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ, Η ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΩΣ ΑΤΙΜΩΤΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ.
Λυπούμαι τους δυστυχισμένους γονείς μου, λυπούμαι τα αδέλφια μου. Αλλά φεύγω με το μέτωπο ψηλά. Ήμουν άρρωστος.
ΤΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΛΥΠΗ ΣΟΥ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΣΟΥ; ΚΑΙ ΠΩΣ ΦΕΥΓΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΨΗΛΑ ΑΦΟΥ, ΟΠΩΣ ΛΕΣ ΚΙ ΕΣΥ Ο ΙΔΙΟΣ, Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΤΙΜΩΤΙΚΟΣ; ΤΟ ΟΤΙ ΗΣΟΥΝ ΑΡΡΩΣΤΟΣ, ΔΕΝ ΣΕ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙ. ΕΚΤΟΣ ΚΙ ΑΝ Η ΣΥΦΙΛΗ ΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΤΡΕΛΑ ΚΑΙ Η ΤΡΕΛΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ, ΟΠΟΤΕ ΑΠΑΛΛΑΣΣΕΤΑΙ Ο ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ.
 Σας παρακαλώ να τηλεγραφήσετε, για να προδιαθέση την οικογένειά μου, στο θείο μου Δημοσθένη Καρυωτάκη, οδός Μονής Προδρόμου, πάροδος Αριστοτέλους, Αθήνας.
ΙΣΩΣ ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΤΟΝ ΘΕΙΟ ΤΟΥ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟΝ ΒΟΗΘΗΣΕ ΑΥΤΗ ΤΟΥ Η ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ.


[Υ.Γ.] Και για ν' αλλάξουμε τόνο. Συμβουλεύω όσους ξέρουν κολύμπι να μην επιχειρήσουνε ποτέ να αυτοκτονήσουν δια θαλάσσης. Όλη νύχτα απόψε, επί δέκα ώρες, εδερνόμουν με τα κύματα. Ήπια άφθονο νερό, αλλά κάθε τόσο, χωρίς να καταλάβω πώς, το στόμα μου ανέβαινε στην επιφάνεια.
ΕΔΩ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΕΛΑΣΟΥΜΕ. ΔΕΙΧΝΕΙ ΠΩΣ ΕΙΧΕ ΤΑΛΑΝΤΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΕ (ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΣΙΜΙΣΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΣΙ).
 Ορισμένως, κάποτε, όταν μου δοθεί η ευκαιρία, θα γράψω τις εντυπώσεις ενός πνιγμένου.
ΚΑΠΩΣ ΑΡΓΑ…ΙΣΩΣ ΝΑ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΖΗΣΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ. Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΜΑΣ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΣΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟ ΚΡΙΤΗ.
Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΑΝΑΠΑΥΣΗ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΝ ΟΣΟΙ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΕΣΙΜΙΣΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΣΙ. ΟΜΩΣ ΣΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΠΟΙΗΜΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΠΩΣ «ΕΒΛΕΠΕ ΜΑΚΡΥΑ»:

Λευτεριά, Λευτεριά, σχίζει, δαγκάνει 
τος ορανος τ στέμμα σου. Τ φς σου, 
χωρς ν καίει, τυφλώνει τ λαό σου. 
Πεταλοδες χρυσς ο μερικάνοι, 
λογαριάζουν πόσα δολάρια κάνει 
σήμερα τ περούσιο μέταλλό σου.

Λευτεριά, Λευτεριά, θ σ' γοράσουν 
μποροι κα κονσόρτσια κι βραοι. 

*κονσόρτσια: προσωρινοί συνεταιρισμοί επιχειρήσεωνγια την πραγματοποίηση σκοπών αμοιβαίου συμφέροντος (Δηλαδή Goldman Sachs, Moodies κλπ)


http://www.myriobiblos.gr/greekliterature/karyotakis_agalma.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ευπρεπως...