Η ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ

Η ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ

Έχουμε και λέμε: η «αραβική άνοιξη» χτυπά τη Συρία. Ο πρόεδρος της χώρας φυσικό είναι να αμύνεται και η αντιπολίτευση φυσικό είναι να θέλει την ανατροπή ενός δικτάτορα (λες και οι ίδιοι είναι δημοκράτες).

 Έχουμε όμως και το Ισλαμικό κράτος που θέλει να ιδρυθει στα μέρη της Μέσης Ανατολης και γι΄αυτό μάχεται εναντίον όλων: Κυβέρνησης, αντιπολίτευσης, Κούρδων και Τουρκογενων.

Τέλος, οι Κούρδοι θέλουν να φτιάξουν κι αυτοί το Έθνος- Κράτος τους (και να υπερασπιστουν το ημιαυτόνομο κρατίδιό τους στο Ιράκ), οπότε και αυτοί πολεμουν εναντίον όλων.

Ο πληθυσμός της Συρίας αποδεκατίζεται, μαζί με αυτούς που εγκαταλείπουν την χώρα και όλοι χαίρονται για τους βομβαρδισμούς και για τις μάχες.

Οι Ρωσοι καμαρώνουν επειδή προστατεύουν τους Χριστιανούς και τον Άσαντ. Οι αντίπαλοι του Άσαντ (δεχόμενοι βοήθεια από την Δύση) καμαρώνουν διότι προσπαθουν να φέρουν την άνοιξη στη Συρία. Οι Τζιχαντιστές καμαρώνουν διότι σκοτώνουν στο όνομα του Θεου τους εχθρούς της ισλαμικης δημοκρατίας τους. Οι Τουρκοι βρηκαν την ευκαιρία και σκοτώνουν Κούρδους. Οι Κούρδοι δείχνουν την ανδρεία τους και προσπαθουν με την βοήθεια των Δυτικων να φτιάξουν το κράτος τους.

Πως γίνεται, όμως, όλοι να χαίρονται και να καμαρώνουν διότι τάχα ενδιαφέρονται και αγωνίζονται για το δίκαιο και για το καλό; Πως γίνεται το καλό να έρθει με τον πόλεμο; Τελικά, ποιος είναι ο καλός στην υπόθεση και ποιος ο κακός;

Μαλλον η παγκοσμιοποίηση εκμεταλλεύεται τα ανθρώπινα πάθη για δύναμη, εξουσία, χρημα, ηδονές και ισοπεδώνει ένα κράτος που μέχρι χθές δεν ακουγόταν καν στις ειδήσεις. Το «διαίρει και βασίλευε» σε όλο του το μεγαλειο.

Για να γίνουν, όμως, όλα αυτά, υπάρχει και το υπόβαθρο το εθνικό-θρησκευτικό παράλληλα με τα ανθρώπινα πάθη. Για να δουμε τι θα προκύψει από αυτόν το πόλεμο. Ένα ή δύο καινούρια κράτη; ή μήπως ο πόλεμος γίνεται για να αραιώνει ο πληθυσμός της Μέσης Ανατολης και να «εμπλουτίζεται» και η Ευρώπη με πολυπολιτισμό;