ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΧΡΙΔΟΣ

Για την πόλη Αχρίδα διαβάζουμε: Ιδρύθηκε την εποχή του Χαλκού από τον Κάδμο με το όνομα Λυχνίδα ή Λυχνιδός. Πρόκειται για μια από τις αρχαιότερες ελληνικές πόλεις και αποτέλεσε, κατά τους ιστορικούς τη Βόρειο Ακρόπολη του Ελληνισμού. Κατά τη Βυζαντινή εποχή η Αχρίδα έγινε σημαντικό επισκοπικό κέντρο και αποτέλεσε μια σημαντική εστία για τη διάδοση της χριστιανικής και ελληνικής παιδείας στους σλαβικούς πληθυσμούς της περιοχής. Το 17ο αιώνα ο Εβλιγιά Τσελεμπή αναφέρει ότι οι χριστιανοί κάτοικοί της είναι κυρίως Έλληνες (μεταξύ των οποίων και πολλοί Βλάχοι) και δευτερευόντος Βούλγαροι^[1]… Σήμερα εδώ βρίσκεται η έδρα της Αρχιεπισκοπής της Αχρίδος που υπάγεται στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Σερβίας (ΠΩΣ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΕΔΩ ΟΙ ΣΕΡΒΟΙ; Η ΑΠΑΝΤΗΣΙ: ΜΕΤΑ ΤΟΥΣ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΡΟΣΑΡΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΡΒΙΑ ΚΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΣΕΡΒΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΕΔΩΣΕ ΣΕΡΒΙΚΟ «ΧΡΩΜΑ» ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗ –Ή ΜΙΚΤΗ ΕΛΛΗΝΟ-ΒΟΥΓΑΡΙΚΗ - ΑΥΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ).

Η Αχρίδα σήμερα είναι ένας από τους διασημότερους τουριστικούς προορισμούς στην ΠΓΔΜ. Ο πληθυσμός της είναι 56.520 κάτοικοι (ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ), ενώ τα 30 πολιτιστικά μνημεία ελκύουν το ενδιαφέρον των επισκεπτών: ανάμεσα τους οι πολλές Βυζαντινές εκκλησίες, το μεσαιωνικό κάστρο του τσάρου Σαμουήλ, τα πλακόστρωτα στενά δρομάκια της παλιάς πόλης και το αρχαίο ελληνικό θέατρο. http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CF%87%CF%81%CE%AF%CE%B4%CE%B1_(%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B7)#cite_note-1

Στην «Εκκλησιαστική Ιστορία» του Αρχ. Β. Στεφανίδου, σελ. 720 – 742, διαβάζουμε πως: ο Βασίλειος  ο Βουλγαροκτόνος αν και κατέλυσε το Βουλγαρικό κράτος το 1014, όμως την Αρχιεπισκοπή του Βουλγαρικου κράτους, δηλαδή την Αρχιεπισκοπή Αχρίδος, την διετήρησε.

Ο Αρχιεπίσκοπος που έμενε σ΄αυτήν την πόλη έφερε τον τίτλο «αρχιεπίσκοπος Αχριδων και πάσης Βουλγαρίας». Αρχικά αυτή η Αρχιεπισκοπή περιελάμβανε ολόκληρο το Βουλγαρικό κράτος του Συμεών.

 Η Αρχιεπισκοπή αυτή ειχε μικτό εθνολογικό χαρακτηρα (Έλληνες και Βούλγαροι στην πλειοψηφία) και στα χρόνια της Τουρκοκρατίας όλα τα έγγραφα ηταν γραμμένα στα ελληνικά.

Το 1767 καταργήθηκε η Αρχιεπισκοπή Αχρίδος λόγω κακων οικονομικων και ενώθηκε με το Πατριαρχειο Κωνσταντινουπόλεως. Τελευταιος Αρχιεπίσκοπος ηταν ο Αρσένιος, βουλγαρικης καταγωγης.

Το 1839 ο σουλτανος Αβδούλ Μετζήτ εξέδωσε το Χάττι Σερίφ του Γκιουλχανέ, με το οποιο εξασφαλιζόταν η ζωή, η τιμή και η περιουσία όλων των υπηκόων, ανεξαρτήτως φυλης και θρησκείας. Από τότε, περίπου, οι φίλοι μας οι Βούλγαροι «σήκωσαν κεφάλι» και ζητουσαν δικαιώματα και στράφηκαν εναντίον του ελληνισμου και του Οικουμενικου Πατριαρχείου. Στα χρόνια της τουρκοκρατίας που προηγήθηκαν, οι Τουρκοι έβλεπαν όλους τους Χριστιανούς ως ένα σύνολο, ενώ από τώρα και στο εξης τα πράγματα αλλάζουν. Έρχεται η ώρα του σχηματισμου των εθνικων κρατων.

Το 1860 οι Βούλγαροι αρχιερεις ζήτησαν δική τους, ξεχωριστή, εθνική ιεραρχία και «πρωτοι οι Αχριδεις έπαυσαν να αναγνωρίζωσι τον πατριάρχην και διέκοψαν κατά την θείαν λατρείαν το μνημόσυνον αυτου».

Τα επόμενα έτη προσπάθησαν να εκβουλγαρίσουν και το Οικουμενικό Πατριαρχειο Κωνσταντινουπόλεως (σημείωσι: οι Άραβες στην Αντιόχεια το 1899 πέτυχαν να εξαραβίσουν το πατριαρχειο) χωρίς να το καταφέρουν. Το 1870 ιδρύθηκε η Βουλγαρική Εξαρχία, δηλαδή ξεχωριστή εκκλησία των Βουλγάρων μέσα στην Οθωμανική αυτοκρατορία με βάση την γλωσσα. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1878, ιδρύθηκε και το νέο βουλγαρικό κράτος.

Το 1872 το Οικουμενικό Πατριαρχειο με την «Μεγάλη σύνοδο» κήρυξε σχισματικούς τους Βούλγαρους, διότι ζητουσαν να έχουν ανεξάρτητη Εκκλησία, (παράλληλη Εκκλησία ή μία ορθόδοξη Εκκλησία μέσα σε μία άλλη), με βάση την εθνικότητα. Αργότερα, το 1945, ήρθη το σχισμα διότι, όπως λέει ο Μ. Φώτιος «τα εκκλησιαστικά ταις πολιτικαις επικρατείαις και διοικήσεσι συμμεταβάλλεσθα είωθεν».

Το 1890 με έκδοση βερατίου διωρίσθηκε Βούλγαρος Μητροπολίτης Αχρίδος.

Μετά τους βαλκανικούς πολέμους, 1912-13, η περιοχή της Αχρίδος βρέθηκε στο σερβικό κράτος και οι φίλοι μας οι Σέρβοι, για να μην έχουν Βούλγαρους στο κράτος τους τους ονόμασαν «Μακεδόνες». Ήδη, βέβαια, από τα τέλη του 19^ου αιωνος μία μερίδα Βουλγάρων δεν ήθελε ένωσι με την Βουλγαρία και αυτοαποκαλουνταν «Μακεδόνες». Έτσι ο πρώην ελληνοβουλγαρικός πληθυσμός της Αρχιεπισκοπης Αχρίδος έγινε Σερβικός, Σερβομακεδονικός και στις ημέρες μας «Μακεδονικός».

Εάν διαλυθει το κρατίδιο των Σκοπιανων, που έχει μέσα και Αλβανούς, το δίκαιο θα ηταν να μοιρασθη ανάμεσα σε Αλβανία και Βουλγαρία. Τότε θα αποκατασταθη και η ιστορική αλήθεια.

https://www.youtube.com/watch?v=g7N1ExvMNpY

ΜΕ ΚΕΦΑΛΑΙΑ Ο ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΙΩΑΝΝΗ ΑΧΡΙΔΟΣ

Ἀπὸ πότε, πάτερ μου, εἶναι κώλυμα τὸ νὰ εἶναι διαφορετικῆς ἐθνικότητος ἕνας ἐπίσκοπος; Ποιὸς ἱερὸς κανὼν προβλέπει κἄτι τέτοιο;

Η ΑΠΛΗ ΛΟΓΙΚΗ ΤΟ ΛΕΕΙ. ΣΤΗ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ, ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ,ΟΜΩΣ, ΠΟΥ ΠΟΛΛΟΙ ΖΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΣΕ ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΑΓΡΟΤΟΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ, ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΑΚΟΥΝΕ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ Ο ΙΕΡΕΑΣ ΝΑ ΕΧΗ ΚΟΙΝΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΙΔΑΝΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΟΙΜΝΙΟ.

 Ἅμα ἦταν ἔτσι, οἱ ἱεραπόστολοι μητροπολῖτες στὴν Ἀφρικὴ δὲν θὰ εἶχαν καμμία «δουλειά».

ΑΛΛΟ Ο ΕΚΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΑΛΛΟΓΛΩΣΣΟΥΣ. ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ ΘΑ ΖΗΤΗΣΟΥΝ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ. ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ «ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ» ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.

 Ἀφήστε ποὺ δὲν εἶναι Σέρβος ὁ Ἅγιος Ἀχρῖδος, Βούλγαρος εἶναι καὶ αὐτός,

ΛΑΘΟΣ. ΑΝ ΔΕΙΣ ΤΟ ΕΠΙΘΕΤΟ ΤΟΥ, Η ΚΑΤΑΛΗΞΙ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΣΕΡΒΟΣhttps://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B9%CE%B5%CF%80%CE%AF%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%BF%CF%82_%CE%91%CF%87%CF%81%CE%AF%CE%B4%CE%BF%CF%82_%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82

 ὅπως καὶ οἱ περισσότεροι βουλγαρόφωνοι κάτοικοι τῆς ψευδωνύμου Δημοκρατίας τῶν Σκοπίων,

ΕΔΩ ΤΑ ΛΕΣ ΣΩΣΤΑ!

 καίτοι ὑπάρχουν καὶ πάμπολλοι (180.000-200.000) καταπιεσμένοι Ἕλληνες.

ΕΔΩ ΕΧΕΙΣ ΛΑΘΟΣ. ΕΙΝΑΙ ΒΛΑΧΟΦΩΝΟΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ Η ΡΟΥΜΑΝΙΑ. ΠΕΡΙ ΒΛΑΧΩΝ: http://apologhtika.blogspot.gr/2015/07/blog-post_27.html

Ὡς γνωστόν, τὸ Πατριαρχεῖο Σερβίας, δὲν ἀναγνωρίζει τὴν ψευδο-«μακεδονικὴ ἐκκλησία»….

Τὸ καθεστὼς τῶν Σκοπίων ἐπίεσε τοὺς Σκοπιανοὺς Ἀρχιερεῖς καὶ ὑπαναχώρησαν ὅλοι, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν γενναῖο ἄνδρα, τὸν μαρτυρικὸ τότε μητροπολίτη καὶ νῦν Ἀρχιεπίσκοπο Ἰωάννη ΣΤ΄, τὸν ὁποῖο λίγους μῆνες μετὰ τὸ Πατριαρχεῖο Σερβίας ὥρισε ὡς κανονικὸ Ἀρχιεπίσκοπο Ἀχρῖδος (μέχρι τό 2002 ἦταν Μητροπολίτης Πρεσπῶν καὶ Πελαγονίας = Μοναστηρίου). Ἔκτοτε φυλακίστηκε γιὰ «ἀντιποίησι ἀρχῆς», «ἀντικρατικὴ δρᾶσι» καὶ ἐσχάτως γιὰ δῆθεν οἰκονομικὲς ἀτασθαλίες μὲ χαλκευμένες κατηγορίες ἐπανειλημμένως. Εἶναι πραγματικὸς ἥρως._

ΓΙΑ ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΙ! ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΑΧΡΙΔΟΣ ΙΩΑΝΝΗ. ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΤΟΝ ΘΕΛΟΥΝ, ΤΙ ΚΑΘΕΤΑΙ; ΤΙ ΠΑΡΙΣΤΑΝΕΙ, ΤΟΝ ΠΑΠΑΦΛΕΣΑ; ΑΦΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΕΡΒΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΒΟΥΛΓΑΡΟΣ, ΛΟΓΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΘΕΛΟΥΝ.

ΑΥΤΑ.

ΓΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΘΕΜΑ, Η ΘΕΣΙ ΜΟΥ:Δεν ειναι μάρτυρας της πίστεως αλλά του σερβισμου...(Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ).

-Εγω θα ελεγα πατερ μου του εθνοφυλετισμου κι οχι του σερβισμου. Οι σκοπιανοι ακολουθουν κατα γραμμα αυτο που διδαχθηκαν καλα απο μας τους ελληνες κατα τη δημιουργια των εθνικων κρατων και το εφαρμοσαν με τον καλυτερο τροπο. Για να εχει υποσταση ενα εθνικο κρατος, θα πρεπει να εχει και εθνικη εκκλησια. Στην προκειμενη περιπτωση, για να υπαρχει κρατος σκοπιων, θα πρεπει να υπαρχει και αυτονομη σκοπιανικη εκκλησια.

ΛΟΓΙΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ; ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΕΡΒΟΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΟΝΟΜΑΖΟΝΤΑΙ ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ, ΟΠΩΣ ΘΕ ΕΠΡΕΠΕ, ΔΙΑΛΕΞΑΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ «ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ», ΟΠΟΤΕ, ΑΦΟΥ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΚΑΙ ΕΚΑΝΑΝ ΚΡΑΤΟΣ, ΛΟΓΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΘΕΛΟΥΝ ΣΕΡΒΟ ΑΡΧΙΕΡΕΑ. ΑΝ ΑΥΡΙΟ ΜΕΘΑΥΡΙΟ ΓΙΝΟΥΜΕ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ, ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΣΤΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ. ΑΛΛΩΣΤΕ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΕΝΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ, ΟΜΩΣ, ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΑΡΓΑ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΝΑ ΠΟΥΝ «ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ. ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ». ΤΟ ΨΕΜΑ, ΟΜΩΣ, ΡΙΖΩΣΕ ΒΑΘΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ: ΟΙ ΟΥΚΡΑΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΡΩΣΟΙ, ΟΜΩΣ ΣΚΟΤΩΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΠΕΙΔΗ Ο ΠΑΠΑΣ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΚΑΙ ΕΞΟΥΝΙΤΗΣΕ ΜΕΡΙΚΟΥΣ, ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΟΙ ΜΙΣΟΙ ΚΥΠΡΙΟΙ ΛΕΝΕ «ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ»,  ΣΤΟ ΒΕΛΓΙΟ ΟΙ ΓΑΛΛΟΦΩΝΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΑΛΛΟΙ, ΣΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΦΩΝΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΚΛΠ. ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ, ΛΟΙΠΟΝ, ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΣΤΑΣΙ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΣΗΜΕΡΑ.