ΘΕΟΣ – ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΑ - ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΙ

ΘΕΟΣ – ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΑ - ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΙ  

Αν προσέξουμε την ιστορία, τον τρόπο ζωης των ανθρώπων, τα πολιτεύματα ανά τους αιωνες και την εμφάνισι των μηχανων τα τελευταια 200 χρόνια, μπορουμε να κάνουμε ορισμένες σκέψεις γύρω από το θέμα «Θεός – πολιτεύματα - παγκοσμιοποίησι».

Μέχρι την Βιομηχανική Επανάστασι όλα τα κράτη, όλες οι αυτοκρατορίες, όλες οι ανθρώπινες κοινωνίες και κοινότητες ειχαν την Θρησκεία στη μέση της καθημερινης τους ζωης. Υπηρχαν και άθεοι ανά τους αιωνες αλλά ηταν λίγοι. Αμέσως μετά την Βιομηχανική Επανάστασι (και λίγο πριν) οι άθεοι «σηκώνουν κεφάλι». Άθεοι υπηρχαν και στους Εβραίους, στον λαό του Θεου στα προ Χριστου έτη, οι Σαδουκαιοι. Οι Σαδδουκαιοι δεν πίστευαν στην αθανασία της ψυχης ούτε στην ανάστασι των νεκρων.

Έχουμε και λέμε: υπάρχουν άνθρωποι που θρησκεύουν και άνθρωποι, όπως οι Σαδδουκαιοι, οι οποιοι είναι αδιάφοροι στα της Θρησκείας. Μετά την Βιομηχανική Επανάστασι δόθηκε η δυνατότητα στους άθεους να φανερωθουν και να πολλαπλασιαστουν και τα ποσοστά τους σήμερα είναι πολύ κοντά με αυτά των θρησκευομένων. Όσοι είναι οι θρησκευόμενοι τόσοι περίπου είναι και οι μη θρησκευόμενοι. Όσοι επικαλουνται τον Θεό, τόσοι περίπου είναι και εκεινοι που τον βάζουν στην άκρη. Όσοι είναι οι φανατικοί της Θρησκείας, τόσοι είναι και οι φανατικοί του Υλισμου. Όσοι είναι οι ακροδεξιοί, τόσοι περίπου είναι και οι ακροαριστεροί. Όσοι είναι οι κεντροδεξιοί, τόσοι είναι και οι κεντροαριστεροί.

Όλα τα ανωτέρω η Παγκοσμιοποίησι τα έλαβε υπ΄όψιν της και κατασκεύασε δύο πολιτεύματα που να πολεμουν το ένα το άλλο και να υπάρχη και μία ισορροπία. Έφτιαξε, λοιπόν, τον Φασισμό ή Ναζισμό και τον Κομμουνισμό. Ο Χίτλερ δεν γκρέμιζε Ναούς, ο Στάλιν γκρέμιζε. Οι Φασίστες θέλανε παγκοσμιοποίησι στο όνομα του Έθνους, οι Κομμουνιστές θέλανε παγκοσμιοποίησι στο όνομα του λαου. Το κάθε έθνος έχει και την θρησκεία του (έστω και παγανιστική), ο λαός δεν χρειάζεται θρησκεία.

Μπορουμε, λοιπόν, να πουμε πως η διαφορά ανάμεσα στα πολιτεύματα έχει να κάνη με την θέσι που δίνει το καθένα στον Θεό!

Ακόμα και σήμερα, αν προσέξουμε τις προεκλογικές συζητήσεις στην Αμερική π.χ., θα δουμε πως οι δεξιοί (ή ρεπουμπλικάνοι ή εθνικιστές ή συντηρητικοί) ομιλουν εναντίον των εκτρώσεων, κατά των ξένων, υπέρ της παραδοσιακης οικογένειας κλπ., ενώ οι αντίπαλοί τους οι αριστεροί (ή δημοκρατικοί ή κομμουνιστές ή προοδευτικοί) παίρνουν ακριβως τις αντίθετες θέσεις.

Βέβαια, στις μέρες μας δύσκολα διακρίνει κανείς τους δεξιούς από τους αριστερούς. Έχουν γίνει όλοι «άχρωμοι, άοσμοι, άγευστοι» και αυτό διότι το πολύ φαγητό έχει την ιδιότητα να τα ισοπεδώνει όλα.

Η Παγκοσμιοποίηση θέλει ειρήνη, ησυχία, ελεύθερη κίνησι του κεφαλαίου, ομογενοποίησι του πληθυσμου της γης, παγκόσμια οικονομία και παγκόσμια διακυβέρνησι. Έτσι, ενώ στην αρχή έπαιρνε το μέρος των δεξιων, σιγά σιγά έδωσε τα ίδια δικαιώματα στους αριστερούς και σήμερα φτάσαμε στο σημειο το σύστημα να είναι ΤΡΑΠΕΖΟΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ! Ενώ στην αρχή υπερίσχυε η δεξιά σήμερα δαιμονοποιήθηκε!

Ο Θεός ειχε θέσι στις προβιομηχανικές κοινωνίες, ειχε θέσι στις βιομηχανικές κοινωνίες αλλά περιορισμένη, και τα πράγματα οδεύουν στην ένωσι των θρησκειων με απώτερο σκοπό την προσκύνησι από όλους του Αντιχρίστου.

Η Παγκοσμιοποίησι δεν κυνηγα φανερά την Εκκλησία ούτε τις άλλες θρησκειες, όμως στην πραγματικότητα ζητα τα πάντα από τους ανθρώπους. Θέλει να πάρη και την θέσι της Θρησκείας, θέλει όλον τον άνθρωπο και το σωμα του και την ψυχή του, θέλει οι άνθρωποι να γίνουν ρομπότ που θα δουλεύουν και η δουλειά θα είναι και ο σκοπός της ζωης και θα απομυζα του καθενός την ικμάδα.

Ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί καλούμεθα στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης, όπως διαμορφώθηκε, να συνεχίσουμε να είμαστε ενωμένοι με τον Χριστό και να Τον μαρτυρουμε παντου και πάντοτε ώστε, ει δυνατόν, να μεταμορφώσουμε τον Κόσμο σε Εκκλησία.