ΓΚΕΤΟ

ΓΚΕΤΟ

Οι Εβραιοι ζουσαν σε γκέτο (γκέτο (ghetto) είναι μία περιοχή όπου άνθρωποι συγκεκριμένης εθνικότητας ή θρησκείας ή άλλου κοινού γνωρίσματος ζουν ομαδικά, εθελοντικά ή υποχρεωτικά, σε ήπια ή έντονη απομόνωση…Σε πολλές χώρες γίνονται προσπάθειες διάλυσης των γκέτο και αφομοίωσης από την κοινωνία των πληθυσμών που ζουν σε αυτά. https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%BA%CE%AD%CF%84%CE%BF).

Αλλά και οι Χριστιανοί ζουσαν κατά κάποιο τρόπο σε γκέτο. Στα πρωτα 300 χρόνια για να μην ανακατευθουν με τους ειδωλολάτρες. Στο Βυζάντιο για να μην ανακατευθουν με τους αιρετικούς ή με τους εκκοσμικευμένους ορθοδόξους. Στην Τουρκοκρατία για να κρατήσουν την Πίστι τους και την Εθνικότητά τους. Στα χρόνια του Νεοελληνικου Κράτους για να μην ανακατευθουν με τους αμαρτωλούς, τους άθεους, τους ολιγόπιστους.

Οι Εβραιοι στα προ Χριστου έτη κατάφεραν με την απομόνωσί τους να κρατήσουν την Πίστι τους και να γεννηθη από την Παναγία ο Χριστός, ο αληθινός Μεσσίας. Στα μετά Χριστόν έτη η απομόνωσι των Εβραίων τους βοήθησε να μαζέψουν τα χρήματα της ανθρωπότητας και να ετοιμάζουν την έλευσι του δικου τους μεσσία, του Αντίχριστου.

Οι Χριστιανοί σήμερα με την απομόνωσί μας καταφέρνουμε να μην γινόμαστε ένα με τον κόσμο, να κραταμε την αληθινή Πίστι ανόθευτη, να μην κάνουμε αμαρτίες ώστε να μπορουμε να κοινωνουμε το Σωμα και το Αιμα του Κυρίου, να κάνουμε ευλογημένους γάμους και οικογένειες, να ζουμε θεάρεστα, να έχουμε νόημα και σκοπό στη ζωή μας, να πεθαίνουμε με την βεβαιότητα του Παραδείσου.

Επομένως, όσο και αν δεν ακούγεται καλά η λέξι «γκέτο» στην πραγματικότητα μας βοηθα στο να ζουμε πνευματικά. Γι΄αυτό όταν ο πνευματικός λέει «όχι στην καφετέρια», μπορει να ακούγεται δύσκολο αλλά είναι ωφέλιμο για την ψυχή. Όταν λέει «όχι στις προγαμιαιες σχέσεις», φροντίζει για το χτίσιμο μιας καλης οικογένειας. Όταν λέει «νηστεία και προσευχή», μας δίνει το εισιτήριο για την Θεία Κοινωνία. Όταν λέει «μελέτη της Αγίας Γραφης και άλλων Εκκλησιαστικων βιβλίων», μας βοηθα να έχουμε νόημα στη ζωή, να μην χανόμαστε σε άθεες ιδεολογίες, να αγιάζουμε τον χρόνο μας, να αποφεύγουμε αμαρτίες, να γνωρίζουμε την αλήθεια για τον Θεό, τον κόσμο, τον άνθρωπο, την ζωή, τον θάνατο. Όταν λέει «προσέξτε τις παρέες σας», μας προφυλάσσει από πολλές κακοτοπιές.

Αν δεν καταλάβουμε την ωφέλεια της απομόνωσης και την θεωρήσουμε φυλακή και γκέτο, τότε θα εκκοσμικευθουμε, θα χάσουμε την αρμύρα μας. Ο Χριστιανός έχει σχέσεις με τους συνανθρώπους (συγγενικές, εργασιακές κλπ.) αλλά προσέχει να μην λερωθη. Προσπαθει να βοηθα τους συνανθρώπους του με τον λόγο του και με το παράδειγμά του αλλά όταν διαπιστώση ότι δεν υπάρχει ανταπόκρισι, απομακρύνεται με τρόπο.

«Θελει αρετήν και τόλμην η ελευθερία», λέει ο ποιητής και εμεις συμπληρώνουμε «θέλει απομόνωσι και προσευχή η πνευματική ζωή».