ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΚΑΚΟ;

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΚΑΚΟ;

-      Είναι καλό να καταπατης τον Λόγο του Θεου και να παντρεύεσαι «μόνος σου»;

-      Όχι, αλλά προκειμένου να φύγη η ζωή μου χωρίς να κάνω τίποτα και με κίνδυνο να πέσω σε μελαγχολία, προτιμω τις προγαμιαιες σχέσεις.

-      Είναι καλό να δουλεύης ανάμεσα σε ξένους ανθρώπους, αλλόθρησκους και αλλόδοξους;

-      Η ανάγκη σε κάνει να παραβλέπης το καλό και το κακό και να αναζητης το ατομικό σου συμφέρον και ό,τι σε βοηθα στην επιβίωσι.

Μετά τα ανωτέρω τι θα πουμε; Ότι δεν υπάρχει καλό και κακό αλλά μόνο ο αγωνας για επιβίωσι;

Στις ημέρες μας ο αγωνας για επιβίωσι, ο πόλεμος του συστήματος εναντίον των ανθρώπων μέσω της ανεργίας και των δυσκολιων στο να δημιουργηθουν οικογένειες, να αυξηθουν και να συντηρηθουν, αναγκάζει πολλούς ανθρώπους να βάζουν στην άκρη τα υψηλά και τα ωραια, τις εντολές του Θεου και ό,τι τον βοηθα στο να παραμείνη ένας άνθρωπος άνθρωπος.

Έτσι, λοιπόν, ό,τι βοηθα στην επιβίωσι είναι καλό και ό,τι δεν βοηθα είναι κακό. Το πολιτικοοικονομικό σύστημα ελέγχει και τις ζωές των ανθρώπων και οι άνθρωποι μεταβάλλονται σε όντα που το μόνο που επιζητουν είναι η επιβίωσι.

Η φύσι και ο Θεός λένε «παντρευτειτε νέοι». Το σύστημα, όμως, λέει «μετά την ανεύρεσι εργασίας», δηλαδή μετά τα 30! Πως θα πης σε έναν νέο να μην έχη σχέσεις προγαμιαιες; Και τι γάμο θα κάνει αργότερα μετά από τόσες προγαμιαιες σχέσεις; Και ο άλλος ο νέος που αγαπα τον Χριστό, πῶς θα κρατηθη μέχρι τον γάμο του; από τι μαρτύριο θα περάση;

Είναι καλό το να παντρεύεται κάποιος νέος αλλά λόγω επιβίωσης, επειδή δεν μπορει να αντέξη στην πίεσι κάνει «μόνος του τον γάμο του».

 Ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος λέει: «Μὴν προσπαθῆς μὲ εὔλογα ἐπιχειρήματα καὶ ἀντιρρήσεις νὰ ἀποκρούσης τὸν δαίμονα τῆς πορνείας, διότι ἐκεῖνος ἔχει μὲ τὸ μέρος του τὶς εὐλογοφανεῖς προφάσεις, ἀφοῦ μᾶς πολεμεῖ μὲ σύμμαχο τὴν φύσι μας (περί αγνείας, 20). Το περιβάλλον είναι εχθρικό στο να έλθη κάποιος νέος εις γάμου κοινωνίαν. Μόνο με την προσευχή και την βοήθεια από τον Θεό οι νέοι καταφέρνουν και σήμερα να ξεπερνουν τα εμπόδια και να παντρεύονται χριστιανικά.

Ο Θεός λέει «όποιος δεν θέλει να εργάζεται, δεν πρέπει και να τρώει» και «με τον ιδρωτα του προσώπου σου θα τρως το ψωμί σου». Το σύστημα λέει «οι θέσεις εργασίας είναι λίγες, πρέπει να μεταναστεύσης» ή «πρέπει να σπουδάζεις μέχρι τα 30 αν θέλης να βρης μία δουλειά της προκοπης. Έτσι, ο αγωνας για επιβίωσι θα διώξη μακρυά από το οικειο περιβάλλον του τον νέο και θα ταλαιπωρηθη αναζητωντας εργασία σε μέρη μακρινά, αλλόθρησκα και αλλόδοξα.

Συμπέρασμα: Σήμερα όποιος θέλει να είναι Χριστιανός πρέπει να αγωνίζεται πολύ περισσότερο σε σύγκρισι με το παρελθόν. Παλιά η κοινωνία βοηθουσε στην ανεύρεσι εργασίας (αγρότες, κτηνοτρόφοι, έλλειψι ανεργίας στις πόλεις) και στην δημιουργία οικογένειας, έστω και για λόγους φτώχιας (οι νέοι παντρεύονταν γύρω στα 20). Σήμερα σχεδόν απαγορεύει και τα δύο (εργασία, οικογένεια). ΤΑ ΑΔΥΝΑΤΑ ΠΑΡ΄ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ ΔΥΝΑΤΑ ΠΑΡΑ ΤΩ ΘΕΩ ΕΣΤΙΝ!