¨ΝΙΚΑΣ ΤΟΙΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣΙ…¨

¨ΝΙΚΑΣ ΤΟΙΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣΙ…¨

Μὲ ἀφορμὴ τὸ τροπάριο «Σῶσον, Κύριε, τὸν λαόν Σου…», ἂς ἐρμηνεύσουμε τὴν στἀση τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν ἀνὰ τοὺς αἰῶνες ἀπέναντι στὴν ἐξουσία: Α) Ρωμαιοκρατία. Τὰ πρῶτα 300 χρόνια τῆς ἰστορίας τῆς Ἐκκλησίας οἱ Χριστιανοὶ ἦταν ὐπὸ διωγμὸ. Ἑπομένως στὶς προσευχές τους ἔλεγαν «Κύριε, φώτιζε τοὺς ἄρχοντες νὰ κάνουν λιγότερο κακὸ ἢ νὰ σταματήσουν τελείως τοὺς διωγμοὺς ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας. Β). Στὸ Βυζάντιο ἔλεγαν τὸ τροπάριο «Σῶσον, Κύριε, τὸν λαόν σου, καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου, νίκας τοῖς βασιλεῦσι, κατὰ βαρβάρων δωρούμενος, καὶ τὸ σὸν φυλάττων, διὰ τοῦ Σταυροῦ σου πολίτευμα» καὶ ἐννοοῦσαν αὐτὸ ποὺ ἔλεγαν, ἀφοῦ οἰ περισσότεροι Αὐτοκράτορες ἦταν μέλη τῆς Ἐκκλησίας (ἄλλο τὸ ἂν μερικοὶ ἦταν αἰρετικοὶ γιὰ κάποια περίοδο τῆς ζωῆς τους) καὶ πολεμοῦσαν ἐξωτερικοὺς ἐχθρούς, ποὺ ἦταν ἐχθροὶ καὶ τῆς Ἐκκλησίας. Γ). Στὴν Τουρκοκρατία οἱ προσευχὲς ἔμοιαζαν μὲ ἐκεῖνες τῆς Ρωμαιοκρατίας, ὅταν καὶ ὅπου ὑπῆρχαν διωγμοί. Μὲ δεδομένο, ὅμως, τὴν ὔπαρξη τῶν Προνομίων οἰ περισσότεροι Χριστιανοὶ προσευχόντουσαν καὶ ὑπὲρ τοῦ Σουλτάνου, ἀφοῦ τὸ Εὐαγγέλιο λέει «ἀπόδοτε τὰ καίσαρος καίσαρι…» καὶ ὄχι «πᾶρτε τὸ κεφάλι τοῦ καίσαρα». Δ). Στὴν περίοδο τοῦ Νεοελληνικοῦ Κράτους ἡ Ἐκκλησία ἦταν ὑπὲρ τοῦ «πατρίς, θρησκεία, οἰκογένεια», ἀφοῦ ἡ ζωὴ τοῦ κάθε ἀνθρώπου ἔχει νὰ κάνη μὲ τὸν τόπο ποὺ γεννήθηκε καὶ ζεῖ (καὶ μάλιστα γι΄αὐτοὺς ποὺ ζοῦσαν σὲ κλειστὲς ἀγροτοκτηνοτροφικὲς κοινωνίες καὶ ἦταν ἡ πλειοψηφία τοῦ πληθυσμοῦ), μὲ τὴν ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας ποὺ τοῦ νοηματοδοτεῖ τὴν ζωὴ καὶ μὲ τὴν οἰκογένεια ποὺ εἶναι τὸ κύτταρο τῆς κοινωνίας. Ε). Τὴν περίοδο τῆς Μεταπολίτευσης (1974-σήμερα) οἰ Ἕλληνες ἀπὸ ἀγρότες καὶ κτηνοτρόφοι γίνονται ἐργάτες καὶ ὐπάλληλοι (αὐτὴ εἶναι ἠ ἀλλαγή, ὅτι δηλαδή μόνο το 4% τῶν Ἑλλήνων εἶναι πλέον ἀγρότες). Ἔτσι, στὸν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας, ὅσοι προέρχονται ἀπὸ μικροαστικὰ ἢ ἐργατικὰ περιβάλλοντα δὲν αἰσθάνονται ἄνετα μὲ πολιτεύματα μὴ «προοδευτικά», γι΄αὐτὸ καὶ θέλουν ἁλλαγὲς καὶ στὸ λεξιλόγιο τῆς Ἐκκλησίας. Ζ) Τέλος, στὰ χρόνια τῆς Παγκοσμιοποίησης ποὺ ἤδη ἄρχισαν, οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ προσεύχονται ὅπως καὶ πρίν, μὲ τὴν διαφορὰ ὅτι τώρα ναὶ μὲν δὲν ἔχουμε Νέρωνες καὶ Διοκλητιανοὺς ἢ Σουλτάνους ἀλλὰ ὁ πόλεμος συνεχίζεται μέσω τῆς καλοπέρασης καὶ τῶν εὐκολιῶν· οἱ ἄρχοντές μας δὲν εἶναι πλέον ζωντανὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας (ἐκτὸς ἀπὸ ἐλαχίστους) καὶ δὲν ἔχουμε ἐξωτερικοὺς βαρβαρικοὺς ἐχθροὺς ἀλλὰ καλούμαστε νὰ φυλάξουμε τὴν Ὀρθοδοξία μας καὶ τὴν γλῶσσα μας.

https://www.youtube.com/watch?v=eVCvehK3tb4&index=6&list=PLVSe3KRn8Oaem5PMu2EMTebxuqIdNqR-0