ΑΝΟΗΣΙΕΣ ΠΟΥ ΕΙΠΑΝ ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ
ΕΛΛΗΝΕΣ
Οι αρχαιοι ημων πρόγονοι ηταν ειδωλολάτρες,
γι΄αυτό και δεν μπορουσαν να γνωρίζουν την αλήθεια γύρω από τον Θεό, τον Κόσμο
και τον άνθρωπο. Στα προ Χριστου έτη μόνο οι Εβραιοι ηταν κοντά στην αλήθεια
και στα μετά Χριστόν έτη μόνο μέσα στην Εκκλησία μας μπορουμε να βρουμε την
αλήθεια για ό,τι μας απασχολει.
Ας ξεκινήσουμε από τον Όμηρο. Ο Πλάτωνας στα δύο πρώτα βιβλία της ''Πολιτείας" του
ανασκευάζει τον Όμηρο και λέει: ''δεν μπορεί να μας λέει τέτοιες μεγάλες
βρωμιές για τους θεούς ο Όμηρος".
Αλλά και ο Πλάτωνας θεωρει πως
ο ήλιος, η γη, το φεγγάρι, ολόκληρο το Σύμπαν έχουν ψυχή! τα άστρα είναι μάτια των θεών και παρακολουθούν τις
ενέργειες των ανθρώπων! Νομίζει πως υπάρχει ο κόσμος των ιδεων, ότι οι ψυχές είναι
φύσει αθάνατες και μετενσωματώνονται.
Οι προσωκρατικοί φιλόσοφοι δεν είναι
σε θέσι να μιλήσουν για προσωπικό Θεό Δημιουργό και λένε πως το Σύμπαν
προέρχεται από το νερό ή από την φωτιά ή από τον αέρα ή από κάποιον συνδυασμό
αυτων.
……………………………………….
Ο Επίκουρος
μιλούσε για "θεούς" ξεκομμένους από τον κόσμο, που δεν ασχολούνται με
αυτόν. Κάτι που στην ουσία δεν διαφέρει με μια αθεϊστική θεώρηση των πραγμάτων... Εάν ο
Θεός (ή οι "θεοί" κατά τον Επίκουρο) δεν έφτιαξαν τον κόσμο, η
Επικούρεια φιλοσοφία στερείται οποιουδήποτε νοήματος, ερήμην της Πρώτης Αιτίας.
Αδυνατεί να ερμηνεύσει την ύπαρξη του κόσμου και το λόγο και σκοπό ύπαρξης του
κόσμου. Αδυνατεί να δώσει ένα
λόγο στο κάθε τι, και τα πάντα καταντούν "τυχαία συμβάντα" χωρίς
νόημα.
Ακόμα και η ίδια η σοφία, χάνει
κάθε έννοια αν δεν υπάρχει νόημα στη ζωή, αλλά τα πάντα καθοδηγούνται από την
τυφλή τυχαιότητα. Πώς λοιπόν θα μπορούσε να θεωρείται φιλό - σοφος, κάποιος που
ακυρώνει την ίδια τη σοφία και το νόημα της ύπαρξης;
Η ίδια η τυχαιότητα, δεν είναι
τόσο... τυχαία! Αλλά βασίζεται στους ΝΟΜΟΥΣ των πιθανοτήτων, που επιστημονικά
λειτουργούν με θαυμαστή ακρίβεια! Πώς
γίνεται λοιπόν να υπάρχουν νόμοι χωρίς νομοθέτη;
Ακόμα και οι ίδιοι οι
"θεοί" δεν είναι δυνατόν να αποκαλούνται "θεοί" αν δεν
έχουν την παραμικρή σχέση με τη δημιουργία του κόσμου, και με την οργάνωση της
ύλης και των ανθρώπων...
Η δε ανύπαρκτη διάκριση μεταξύ
"κτιστού" και "Ακτίστου" στον Επίκουρο, (μια και ονομάζει
"θεούς" εγκόσμιες οντότητες), μαρτυράει την ανεπάρκεια της θεολογίας
του.
…Αν ο κόσμος μας συγκροτείται
από μια Πρώτη Αιτία άχρονη, αυτό δεν είναι απλά μια δημιουργική ενέργεια του
παρελθόντος, αλλά μια ΔΙΑΡΚΗΣ συγκρότηση και συντήρηση. ..
Πώς μπορεί κάποιος να πιστεύει
ότι είναι δυνατόν ο Θεός να μην ενδιαφέρεται ή να μην ασχολείται με τα
ανθρώπινα; Μια τέτοια Οντότητα, ακόμα και το μικρότερο υποατομικό σωματίδιο του
σύμπαντος γνωρίζει και φέρνει σε ύπαρξη.
Και όταν ο Θεός δημιουργεί τον
άνθρωπο, εν γνώσει Του το κάνει. Και εφόσον δεν δημιουργεί κάτι από ανάγκη αλλά
από ΑΓΑΠΗ, (γιατί μόνο αυτός ο βουλητικός λόγος μπορεί να υπάρχει ως
Δημιουργικό κίνητρο του απόλυτα ελεύθερου Ακτίστου), δεν είναι δυνατόν παρά να
ενδιαφέρεται γι' αυτό που έφτιαξε. Πολύ δε περισσότερο, γι' αυτό που Τον αναζητά
και τον αγαπά, όπως κι Εκείνος αγαπά το πλάσμα Του.
Χωρίς την αγάπη του Θεού,
τίποτα δεν θα υπήρχε στον κόσμο. Και Αυτός που αγαπά, ενδιαφέρεται, και δεν
αφήνει το δημιούργημά του για πάντα έρμαιο των συμπτώσεων.
…Και ο
Επίκουρος ήταν δικαιολογημένος. Δεν γνώρισε την αποκάλυψη του Θεού. Και
πορεύτηκε μέσα στην αντιφατικότητα και τις ελλείψεις της ανθρώπινης γνώσης.
Αλλά όλοι αυτοί που σήμερα, στα μετά Χριστόν έτη, θαυμάζουν τον Επίκουρο και
τις αθεϊστικές του ιδέες, τι δικαιολογία έχουν;
http://oodegr.co/neopaganismos/filosofoi/epikuros1.htm
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ευπρεπως...