ΠΕΡΙ ΚΟΜΜΑΤΩΝ
Πριν την Βιομηχανική επανάστασι οι άνθρωποι
ακολουθουσαν τον αρχηγό τους (αυτοκράτορα, βασιλιά, τσάρο, χαγανο κλπ.)
εναντίον των εχθρων του κράτους, εξωτερικων και εσωτερικων.
Τα τελευταια 200 χρόνια γίνονται εκλογές και
τα κόμματα απευθύνονται στον λαό όπως οι μανάβηδες: «Ψηφιστε εμας, έχουμε
καλλίτερα καρπούζια», και οι εχθροί είναι οι συνάνθρωποί μας οι οποιοι
σκέφτονται λίγο διαφορετικά από μας.
Η βασική διαφορά είναι η διάκρισι ανάμεσα
στην δεξιά και την αριστερά και σε τελική ανάλυσι «ποια είναι η θέσι του Θεου ή
της θρησκείας στην κοινωνία που θέλουμε».
Αν προσέξουμε τα ερωτηματολόγια που κάνουν
κάποιες ιστοσελίδες για να μας βοηθήσουν να διαλέξουμε το κόμμα που μας ταιριάζει,
θα διαπιστώσουμε πως μόνο τα ερωτήματα σχετικά με τις εκτρώσεις και τους ομοφυλόφιλους
δίνουν την δυνατότητα να ξεχωρίσουν οι δεξιοί από τους αριστερούς.
Το ότι έπαψε ο φανατισμός στις εκλογές είναι
κάτι καλό. Σημαίνει πως τα μεγάλα προβλήματα λύθηκαν. Από δω και πέρα «όλοι είναι
ίδιοι», οι πολιτικοί είναι ηθοποιοί που παίζουν τον ρόλο τους και προσπαθουν να
«πιάσουν την κουτάλα» και μοιράζοντας το χρημα των Τραπεζων κάτι να καρπωθουν
και αυτοί (εκτός από την δόξα).
Να και ο διαχρονικός ορισμός του κόμματος κατά
τον Ε. Ροΐδη: «Κόμμα είναι ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν'
αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν,
οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια
παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι
χωρίς να σκάπτωσι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ευπρεπως...