ΟΡΙΣΤΙΚΗ
ΕΝΕΣΤΩΤΟΣ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ εἰμί (= εἶμαι, ὑπάρχω).
εἰμί
εἶ
ἐστί
ἐσμέν
ἐστέ
εἰσίν
εἶ
ἐστί
ἐσμέν
ἐστέ
εἰσίν
Σημείωσις . Τὸ γ΄ ἑνικὸν τῆς ὁριστικῆς τοῦ ἐνεστῶτος (ἐστὶ) -τονίζεται εἰς
τὴν παραλήγουσαν ( ἔστι ):
1) ὅταν ἔχῃ τὴν σημασίαν τοῦ ὐπάρχει ἢ τοῦ εἶναι δυνατόν : ἔστι θεὸς - ἔστι λαβεῖν˙
2) ὅταν εὑρίσκεται κατὸπιν τῶν λέξεων τοῦτ’ (= τοῦτο), ἀλλ’ (= ἀλλά), εἰ, καὶ, οὐκ : τοῦτ’ ἔστι, οὐκ ἔστι ˙
3) ὅταν εὑρίσκεται εἰς τὴν άρχὴν
προτάσεως: ἔστι τις σοφός.
ΜΕΤΟΧΗ:
ὤν, οὖσα, ὄν
ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ:εἶναι
Η μετοχή είναι είδος λέξεων και ένα
απ' τα δέκα μέρη του λόγου στη γραμματική. Λέγεται μετοχή, επειδή συμμετέχει
στο ρήμα απ' όπου και παράγεται, αλλά συμμετέχει και στο όνομα που σύμφωνα μ'
αυτό κλίνεται.
Οι μετοχές κλίνονται σαν τρικατάληκτα επίθετα με τρία γένη και είναι
δευτερόκλιτες ή τριτόκλιτες.
Η μετοχή του ρήματος εἰμί
στην ενεργητική φωνή
|
||||
ενεστώτας
|
μέλλοντας
|
αόριστος β
|
παρακείμενος
|
|
Α
ρ σ. |
ὤν
ὄντος ὄντι ὄντα ὤν ὄντες ὄντων οὖσι/οὖσιν ὄντας ὄντες |
ἐσόμενος
ἐσομένου ἐσομένῳ ἐσόμενον ἐσόμενε ἐσόμενοι ἐσομένων ἐσομένοις ἐσομένους ἐσόμενοι |
γενόμενος
γενομένου γενομένῳ γενόμενον γενόμενε γενόμενοι γενομένων γενομένοις γενομένους γενόμενοι |
γεγονώς
γεγονότος γεγονότι γεγονότα γεγονώς γεγονότες γεγονότων γεγονόσι/γεγονόσιν γεγονότας γεγονότες |
Θ
η λ. |
οὖσα
οὔσης οὔσῃ οὖσαν οὖσα οὖσαι οὐσῶν οὔσαις οὔσας οὖσαι |
ἐσομένη
ἐσομένης ἐσομένῃ ἐσομένην ἐσομένη ἐσόμεναι ἐσομένων ἐσομέναις ἐσομένας ἐσόμεναι |
γενομένη
γενομένης γενομένῃ γενομένην γενομένη γενόμεναι γενομένων γενομέναις γενομένας γενόμεναι |
γεγονυῖα
γεγονυίας γεγονυίᾳ γεγονυῖαν γεγονυῖα γεγονυῖαι γεγονυιῶν γεγονυίαις γεγονυίας γεγονυῖαι |
Ο
υ δ. |
ὄν
ὄντος ὄντι ὄν ὄν ὄντα ὄντων οὖσι/οὖσιν ὄντα ὄντα |
ἐσόμενον
ἐσομένου ἐσομένῳ ἐσόμενον ἐσόμενον ἐσόμενα ἐσομένων ἐσομένοις ἐσόμενα ἐσόμενα |
γενόμενον
γενομένου γενομένῳ γενόμενον γενόμενον γενόμενα γενομένων γενομένοις γενόμενα γενόμενα |
γεγονός
γεγονότος γεγονότι γεγονός γεγονός γεγονότα γεγονότων γεγονόσι/γεγονόσιν γεγονότα |
«ΕΓΩ ΕΙΜΙ Ο ΩΝ»
Η ΛΕΞΗ
«Γιαχβέ» σημαίνει: ΄΄Είναι΄΄, υποδηλώνει ότι ο Θεός Είναι ο ΩΝ, (ο Υπάρχων), Αυτός που έχει την
ύπαρξη, δηλαδή το ΄΄Είναι΄΄ στην ίδια του τη φύση, έτσι που αυτό
να ταυτίζεται με τ' όνομά Του. Αυτός που ΄΄Υπάρχει΄΄ προ πάντων, και ο οποίος έφερε σε
ύπαρξη κάθε τι άλλο, το οποίο μπορεί να χαρακτηριστεί ως ΄΄μη
υπάρχον αφ' εαυτού΄΄. Κατά
τη σημασία αυτή, το Γιαχβέ, είναι συνώνυμο και προς τη γνωστή φράση όρκου τού
Θεού: ΄΄Ζω εγώ΄΄. (Αριθμοί 14/ιδ΄ 21.
Δευτερονόμιο 32/λβ΄ 40).
Ως ΄΄Ων΄΄, (υπάρχων), ο Θεός δηλώνει ότι είναι
αιώνιος και ατελεύτητος. (Το ΄΄Ων΄΄, βρίσκεται σε χρόνο διαρκείας, και
σημαίνει΄΄ΕΙΝΑΙ΄΄. Κατά το λεξικό τού Δημητράκου: ΄΄Ο
αιωνίως υπάρχων Θεός΄΄). (Έξοδος
3/γ΄ 14). O Ων, είναι η λέξη που χρησιμοποιεί η Εκκλησία τού Κυρίου στα Ελληνικά,
για να αποδώσει την Εβραϊκή λέξη: ΄΄Γιαχβέ΄΄ στη γλώσσα μας. Τη βρίσκει
κανείς στις Άγιες Εικόνες, στα Ιερά κείμενα τής Αγίας Γραφής και στην υμνολογία
τής Εκκλησίας. Επίσης, με τη λέξη αυτή, συγγενεύει η λέξη: ΄΄ουσία΄΄,
που τόσο ρόλο έπαιξε στις Οικουμενικές Συνόδους. (Ων, Ούσα, Ουσία).΄΄Ουσία΄΄, σημαίνει ΄΄ύπαρξη΄΄.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ευπρεπως...