ΣΥΓΚΡΟΥΣΙ ΥΛΙΣΤΩΝ-ΘΡΗΣΚΕΥΟΜΕΝΩΝ

ΣΥΓΚΡΟΥΣΙ ΥΛΙΣΤΩΝ-ΘΡΗΣΚΕΥΟΜΕΝΩΝ

       Οι άνθρωποι συγκρούονται για την δόξα, τα πλούτη ή τις ηδονές. Στον χωρο των ιδεων υπάρχει μία σύγκρουσι ανάμεσα σε υλιστές και θρησκευόμενους. Εξωτερικά η μία παράταξι λέει «υπάρχει μόνο η ύλη», η άλλη παράταξη λέει «υπάρχει και Θεός, όχι μόνο η ύλη» και έτσι έρχονται σε σύγκρουσι.

Εάν η διαφορά ηταν μόνο στις λέξεις, δεν θα υπηρχε πρόβλημα. Εσύ λες αυτό, εγώ το άλλο, δεν χρειάζεται να μαλώνουμε για λέξεις. Όταν όμως έρχεται η ώρα να δείξη ο ένας στον άλλο με επιχειρήματα ότι η θεωρία του είναι η σωστή, ενώ αυτά που λέει ο άλλος είναι λάθος, έχουμε έναν πόλεμο για την δόξα. Αν με τα επιχειρήματά μου καταφέρω να αποδείξω ότι έχω δίκιο και ότι ο αντίπαλός μου έχει άδικο, αμέσως «ανεβαίνω» στα μάτια των άλλων, «δοξάζομαι». Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να ωφεληθω και υλικά (αν θεωρηθη ότι η δόξα δεν είναι υλικης φύσεως) αφου την δόξα την ακολουθει και ένα πιάτο φαγητό και το φαγητό το ακολουθουν και ηδονές, νόμιμες ή παράνομες.

Μόνο οι Άγιοι και οι πολύ πνευματικά ανεβασμένοι άνθρωποι δεν μάχονται για τις ιδέες τους πολεμωντας τους αντιπάλους τους και βλέποντάς τους ως εχθρούς. Αυτό, γιατί δεν ενδιαφέρονται για το τρίπτυχο δόξα-πλούτη-ηδονές. Γι΄αυτούς δόξα είναι να τα πανε καλά με τον Θεό και τους Αγίους, πλουτος αληθινός είναι όχι (μόνο) το ψωμί αλλά ο «άρτος της ζωης», και ηδονή είναι να βλέπουν «τοῦ Σοῦ προσώπου τὸ κάλλος τὸ ἄρρητον».

Στις ημέρες μας το φαγητό προορίζεται κυρίως για τους υλιστές. Οι θρησκευόμενοι πρέπει να βάλουν νερό στο κρασί τους, αν θέλουν να μετέχουν της τραπέζης (και της τράπεζας, bank). Όταν κάνουν επίθεσι οι υλιστές στους θρησκευόμενους, επικαλουνται συνήθως τις ηθικές παρεκτροπές ορισμένων θρησκευομένων, οπότε φαινομενικά έχουν σύμμαχό τους και τον Θεό! Γίνονται κατά κάποιο τρόπο όργανο του Θεου για να έρθη η κάθαρσι!

Έτσι, όταν ο θρησκευόμενος δεν έχει ταπείνωσι, δεν αποκλείεται να χρησιμοποιήση και βία εναντίον του υλιστη, γιατί κινδυνεύει η «υπόληψί» του και κατ΄επέκτασιν το φαγητό που του αναλογει!

Η λύσι στο πρόβλημα του πολέμου ανάμεσα σε υλιστές και θρησκευόμενους είναι να γίνουμε ταπεινοί, να ακολουθουμε τους Αγίους της Εκκλησίας μας και ο Θεός θα πολεμήση για μας.