Κύριε

Το ρήμα ἐλεῶ στην ενεργητική φωνή
	Οριστική			Προστακτική
ενεστώτας	ἐλεῶ
αόριστος	ἠλέησα			ἐλέησον

ἐλεέω και συνηρημένο ἐλεῶ

• δείχνω έλεος, συμπόνια για κάποιον

Λέξη ή Φράση	Μέρος	Σημασία
ευσπλαχνίζομαι	Ρ.	αισθάνομαι λύπη για κάποιον και θέλω να τον βοηθήσω
ελεώ	Ρ. μετ.	δίνω ελεημοσύνη σε κάποιον

Ουσιαστικό έλεος ουδέτερο, Ετυμολογία :έλεος < αρχαία ελληνική ἔλεος (αρσενικό)

1. η λύπηση, η συμπόνια για κάποιον αδύναμο
2. η προσφορά προς κάποιον που είναι αποτέλεσμα της αγάπης και της συμπόνιας για αυτόν

ελεημοσύνη :(ουσιαστικό θηλυκό) υλική βοήθεια σε πολύ φτωχό

aumône θηλυκό , charité θηλυκό ζητάω κάνω δίνω ελεημοσύνη

[Ο Έλεος (ειδωλολατρικός θεός) ήταν η προσωποποίηση του ομώνυμου συναισθήματος.]

Οι διάφορες μορφές του ρήματος που φανερώνουν την ψυχική διάθε­ση εκείνου που μιλεί λέγονται εγκλίσεις.
Οι εγκλίσεις των ρημάτων στην αρχαία ελληνική είναι τέσσερις: η οριστική, η υποτακτική, η ευκτική και η προστακτική.
α) Η οριστική παρουσιάζει αυτό που σημαίνει το ρήμα σαν κάτι βέ­βαιο και πραγματικό

β) Ή υποτακτική παρουσιάζει αυτό που σημαίνει το ρήμα σαν κάτι επιθυμητό ή ενδεχόμενο
γ) Η ευκτική παρουσιάζει αυτό που σημαίνει το ρήμα σαν ευχή εκεί­νου που μιλεί:

δ) Η προστακτική παρουσιάζει αυτό που σημαίνει το ρήμα σαν προ­σταγή, αξίωση, συμβουλή, παράκληση ή και ευχή εκείνου που μιλεί.

(ΕΠΙΘΕΤΟ) κύριος < αρχαία ελληνική κύριος < κῦρος ο κυρίαρχος, ο έντιμος και αξιοπρεπής άντρας, αυτός που κρατάει πάντα τη θέση του κλπ.

Κύριος < αρχαία ελληνική Κύριος 

Ουσιαστικό

1.Κύριος αρσενικό    ο Θεός, όπως αποδόθηκε στη μετάφραση των Ο', αντί των ονομάτων Ελωίμ, ή Ελωχείμ,, ή Γιαχβέ, ή Αδωνάι, ή Σαβαώθ κ.ά.

2. ο Ιησούς Χριστός, κατά προσαγόρευση όπως αποδίδεται στα ιερά ευαγγέλια.

 «Κύριε». Η λέξη «Κύριος» υπογραμμίζει τη Θεότητα του Ιησού Χριστού και τον αναγνωρίζει ως κυρίαρχο ολόκληρης της κτίσεως. «Εδόθη μοι πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης» (Ματθ. κη' 18).

Ορισμένοι από τους Χριστιανούς, ύστερα από τόσες χάριτες που αξιώθηκαν και ύστερα από τόσες ευεργεσίες που έλαβαν από τον Δεσπότη Χριστό, πλανήθηκαν πάλι από το διάβολο και εξαιτίας του κόσμου και της σάρκας ξεμάκρυναν από το Θεό και κατακυριεύονται από την αμαρτία και από το διάβολο κάνοντας τα θελήματά του. Όμως δεν είναι τελείως αναίσθητοι ώστε να μην αισθάνονται το κακό που έπαθαν. Καταλαβαίνουν το σφάλμα τους και γνωρίζουν την υποδούλωσή τους, αλλά δεν μπορούν αυτοί μόνοι τους να γλιτώσουν και γι' αυτό προστρέχουν στο Θεό και φωνάζουν το «Κύριε, ελέησον» για να τους ευσπλαχνιστεί ο πολυέλεος Κύριος και να τους ελεήσει, να τους δεχτεί σαν τον άσωτο Υιό και να τους δώσει πάλι τη χάρη Του και μέσω αυτής να γλιτώσουν από τη δουλεία της αμαρτίας, ν' απομακρυνθούν από τους δαίμονες και να λάβουν πάλι την ελευθερία τους, για να μπορέσουν με τον τρόπο αυτό να ζήσουν θεάρεστα και να φυλάξουν τις εντολές του Θεού.

http://www.theodromion.com/arthra/H_ERMHNEIA_TOY_KYRIE_ELEHSON.htm

http://el.wiktionary.org/wiki/%CE%BA%CF%8D%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82

http://www.oodegr.com/oode/psyxotherap/psyxotherap/monologisti_efxi_1.htm

http://el.thefreedictionary.com